Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο!

0

Ειλικρινά, δεν μπορώ να βρω άλλον τίτλο για τα όσα εκτυλίχθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αντιρρίου την περασμένη Τετάρτη, και αναφέρομαι φυσικά στα όσα ειπώθηκαν, αλλά και στα όσα αποφασίστηκαν στη συζήτηση για τον Καλλικράτη. Σύμφωνα και με την εισήγηση του δημάρχου, οι αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση είναι επιβεβλημένες, καθώς η σημερινή της εικόνα δεν είναι και η καλύτερη δυνατή. Ενστερνιζόμενος, μάλιστα, τις παρατηρήσεις της ΚΕΔΚΕ ο Κολοβός λέει “ναι” στον Καλλικράτη, άρα λέει “ναι” και στις συγχωνεύσεις των Δήμων, μιας και αυτή είναι η βασική του αρχή. Κρατήστε το αυτό, όμως, γιατί λίγο παρακάτω ανατρέπεται άρδην.

“Εάν οι συνενώσεις είναι εθελούσιες, τότε εμείς θέλουμε να μείνουμε μόνοι”, είπε ο δήμαρχος, επιλέγοντας επί της ουσίας να αποκηρύξει την προηγούμενη τοποθέτησή του. Πώς είναι δυνατόν να λες “ναι” στις συνενώσεις, αλλά εσύ να επιλέγεις την αυτόνομη πορεία; Υπομονή, όμως, γιατί από... ακαταλαβείν έχει κι άλλο.

Στην περίπτωση που οι συνενώσεις είναι υποχρεωτικές, το Αντίρριο, σύμφωνα με τον δήμαρχο, λέει “ναι” στη Ναύπακτο, αλλά και σε όποιον άλλον θέλει να προσκολληθεί. Τι σημαίνει αυτό; Πώς από την επιλογή της αυτονομίας για την καλύτερη διοίκηση, αμέσως μετά πάμε σε ένα άλμα όπου δεν υπάρχει πρόβλημα όσο και να ανοίξει το νέο σχήμα; Πώς από την επιλογή του ενός Δήμου δηλώνουμε στη συνέχεια ότι δεν έχουμε πρόβλημα να είμαστε σε έναν Δήμο που θα αποτελείται από επτά, ενδεχομένως, σημερινούς;

Βρίσκει κανείς λογικό τον παραπάνω συλλογισμό - ειρμό, γιατί εγώ, όσο και να το γύρισα στο μυαλό μου, δεν μπορώ να καταλήξω σε κάτι τέτοιο.

Όσο και να έχει διαφωνήσει κάποιος με τις πολιτικές επιλογές του Κολοβού στα επτά χρόνια διοίκησης του Δήμου Αντιρρίου, δεν μπορεί να αρνηθεί ότι μέχρι σήμερα ο δήμαρχος είχε για όλες αυτές πειστικά επιχειρήματα. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, κάτι δεν μου κάθεται καλά... Για να το γράψω πιο απλά, έχω την αίσθηση ότι αυτά που ακούστηκαν δεν ήταν κτήμα του.

ΥΓ: Την προηγούμενη εβδομάδα, και ενόψει του Συμβουλίου που θα ακολουθούσε, άφησα να εννοηθεί ότι στο Αντίρριο θα ακουστούν φωνές για δύο Δήμους στη Ναυπακτία, και δεν εννοούσα αυτές που τελικά ακούστηκαν. Η παραπάνω, έστω και λιτή, ανάλυση, όμως, έστω και έμμεσα, μπορεί να καταδείξει το γιατί δεν επιβεβαιώθηκα. Έχει και συνέχεια.
Β. Καρ.

Στην ουσία... κλειστό γυμναστήριο

0

Διάβασα, μέσα στην εβδομάδα, την ακόλουθη είδηση, η οποία έχει πολλές προεκτάσεις, και σας την παραθέτω: “Με την υποστήριξη και τη συνεργασία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας και του Δήμου Μεσολογγίου, θα φιλοξενηθεί στο Μεσολόγγι, από τις 22 έως και τις 25 Φεβρουαρίου, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης των μαθητών και μαθητριών Λυκείων Ελλάδος και Κύπρου...” Εάν θέλετε και κάποιες ακόμα λεπτομέρειες, την οργάνωση έχει αναλάβει το Γραφείο Φυσικής Αγωγής του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, ενώ τελεί και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας.

Από εμένα προσωπικά, πολλά συγχαρητήρια στους διοργανωτές και σε όλους όσους εργάστηκαν για να πάει αυτό το τουρνουά στο Μεσολόγγι. Και ένα επίσης μεγάλο... μπράβο στους άρχοντες της πόλης μας, οι οποίοι, συνεχίζοντας τον ύπνο του δικαίου, αφήνουν τέτοιες ευκαιρίες να πάνε χαμένες.
Κι αν απορείτε για το πώς συνδέονται όλα αυτά, αλλά και για το ποιες οι δικές μας ευθύνες, οφείλω να σας μεταφέρω τις -κατά πολύ μεγάλο ποσοστό- έγκυρες πληροφορίες που μου δίνουν και με το παραπάνω καθάριες εξηγήσεις.

Η διοργάνωση ήρθε στην Αιτωλοακαρνανία, επειδή ο Προϊστάμενος του Γραφείου Φυσικής Αγωγής του Νομού έχει, πολύ απλά, άριστες προσβάσεις στα κέντρα λήψης αυτών των αποφάσεων. Όπως δήλωσε, μάλιστα, σε ανθρώπους που ασχολούνται με το άθλημα στην περιοχή μας, στις προθέσεις του ήταν η διοργάνωση να έρθει στη Ναύπακτο, είτε εξολοκλήρου, είτε σε ένα τμήμα της. Αυτό, βέβαια, προϋπέθετε ότι θα είχαμε έτοιμο το νέο παρκέ στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης, τα χρήματα του οποίου, όπως μας λένε, είναι κατατεθειμένα στο λογαριασμό, αλλά από έργο... μηδέν!

Το ότι η Ναύπακτος έχασε την ευκαιρία να φιλοξενήσει δεκάδες αθλητές από ολόκληρη τη χώρα, οι οποίοι, όπως είναι λογικό, θα ξόδευαν εδώ τα χρήματά τους, αλλά και θα αποκτούσαν εικόνες της, ίσως για να έρθουν και πάλι στο μέλλον, ουδόλως δεν φαίνεται να απασχολεί κάποιους. Άλλωστε, η λάμψη των φλας με το κόψιμο της κορδέλας κάπου πιο κοντά στις εκλογές έχει αναμφισβήτητα μεγαλύτερη αξία... Το νου σας, όμως, γιατί μπορεί να σας τυφλώσουν κιόλας...
Β. Καρ.

Πού να πας χωρίς σάλιο;

0

Πήγε, του τα έψαλε ένα χεράκι, και επέστρεψε θριαμβευτής. Για τον πρωθυπουργό μας, το Γιώργο Παπανδρέου, ο λόγος, ο οποίος μεσοβδόμαδα ταξίδεψε μέχρι τη Ρωσία, όπου και συναντήθηκε και με τον αδιαμφισβήτητο άρχοντα της χώρας Βλαδίμηρο Πούτιν. Όπως είχε πει και προεκλογικά ο Γιώργος, η συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη δεν κατοχυρώνει τίποτα για την Ελλάδα, αντιθέτως μάλιστα μας ζημιώνει, αφού διασφαλίζει μόνον τα συμφέροντα των Ρώσων, προαναγγέλλοντας μάλιστα επαναδιαπραγμάτευση των όρων όταν θα γινόταν κυβέρνηση.

Το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση, ο ίδιος το γνωρίζει άλλωστε από πρώτο χέρι, καθώς δεν είναι λίγα τα εμπόδια που βρήκε μπροστά του, αλλά κάπου στο ταξίδι για τη Ρωσία ξεχάστηκε.

Όχι ότι είναι μείζονος σημασίας το θέμα, αλλά όπως και να το κάνεις, είναι μία ακόμα προεκλογική φανφάρα του εξπέρ σε αυτά ΠΑΣΟΚ, που με το πέρας των εκλογών ξεχάστηκε. Προσωπικά, βέβαια, εκτιμώ ότι τα παραπάνω λόγια του Γιώργου δεν ήταν λόγια του αέρα, απλά η συγκυρία δεν είναι και η καλύτερη. Χωρίς σάλιο, όπως μας λένε, πού να ορθώσεις ανάστημα. Επειδή, μάλιστα, για πολύ καιρό προβλέπεται να είμαστε σκυφτοί, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η έλλειψη σίελου θα επιδείνωνε ακόμα περισσότερο τον πόνο... στην περίπτωση που κάτι ψελλίζαμε.
Β. Καρ.

Πάτος... άπατος

0

Οι μονοδρομήσεις στο Γρίμποβο ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών από κατοίκους και θαμώνες της περιοχής, κυρίως, έχω να σημειώσω εγώ, λόγω της έλλειψης ενημέρωσης. Πολλά από τα παράπονα επικεντρώθηκαν στην απαγόρευση της εισόδου στην παραλία, ρύθμιση η οποία όπως πληροφορηθήκαμε μέσα στην εβδομάδα, και μετά από απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής, θα πάψει να υπάρχει. Χαράς ευαγγέλια δηλαδή για όσους στερήθηκαν το σουλατσάρισμα, καθώς σε λίγες ημέρες και πάλι η παραλία θα είναι δική τους. Ώρα για μόστρα αδέρφια, πλύντε τα και βγάλτε τα για επίδειξη!

Έχει μια αξία πάντως να σταθούμε στην απόφαση αυτή, καθώς η φιλοσοφία γύρω από την οποία κινήθηκε ο αρχικός σχεδιασμός έθετε ως στόχο την ελαχιστοποίηση των αυτοκινήτων που θα περνούν συνολικά από την παραλία. Με αυτό τον τρόπο γινόταν πιο ανθρώπινη και υποφερτή η συνολικότερη εικόνα της περιοχής, πράγμα όμως που δεν “άντεξαν” οι υπεύθυνοι. Και δεν το άντεξαν, καθώς τα παράπονα συνέχισαν να υπάρχουν. “Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω”, το συμπέρασμα που βγαίνει, αλλά δεν είναι το μόνο, καθώς υπάρχει κι άλλο πιο σημαντικό. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά το ότι η δημοτική μας αρχή δεν είναι σε θέση να υπερασπισθεί -ούτε καν- τα λίγα σωστά που έπραξε αυτά τα τρία χρόνια.

Αλήθεια, πόσο χαμηλότερα μπορεί να φτάσει αυτή η πόλη;
α) φυλάξου, γιατί έχει πολύ ακόμα
β) ευτυχώς δεν έχει άλλο κάτω

Όποια απάντηση κι αν δώσουμε υπεύθυνοι είμαστε όλοι μας.
Β. Καρ.

Στις... ομορφιές του ο Καρακώστας

0

Τόση αγάπη ο Καρακώστας πρέπει να έχει να αισθανθεί από τα παιδικά του χρόνια. Με αφορμή την “επίθεση φιλίας” του Κονίδα εξάγω το συμπέρασμα, δίνοντας φυσικά και ένα τόνο υπερβολής στη σημείωση. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή, απ ό,τι μπορώ να φανταστώ, καθώς όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, όλο και περισσότεροι θα είναι αυτοί που θα “ορέγονται” τόσο τον ίδιο, όσο και την ομάδα του, η οποία χωρίς αμφιβολία είναι το πιο ζωντανό κύτταρο παραγωγής πολιτικής σκέψης και δράσης στην πόλη.

Μεταξύ αυτών που θα τον προσεγγίσουν, βέβαια, θα βρεθούν πολλών λογιών επίδοξοι συνεργάτες. Άλλοι γιατί πιστεύουν και συμφωνούν με τις απόψεις του, κι άλλοι επειδή θα έχουν βάλει στο μάτι τις ψήφους που έχει, όσες κι αν είναι αυτές. Φρονώ ότι όσοι ανήκουν στην κατηγορία των πρώτων μάλλον δεν θα να συνωστίζονται μέσα σε ένα ασανσέρ, σε αντίθεση με αυτούς της δεύτερης που το πιο πιθανό είναι να προκαλούν μποτιλιάρισμα στις σκάλες πολυόροφου κτηρίου.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι για την Κίνηση Πολιτών τώρα είναι ο καιρός να καρπωθεί όλα όσα έσπειρε τα προηγούμενα χρόνια, με τα σωστά της και με τα λάθη της. Η δημοτική πλειοψηφία για την οποία πρώτη μίλησε πριν από μερικούς μήνες και στην οποία στοχεύει εν όψει και των επόμενων εκλογών είναι ένας στόχος δύσκολος, αλλά όχι ακατόρθωτος. Οι αποφάσεις που θα πάρει το επόμενο χρονικό διάστημα θα κρίνουν πολλά, τόσο για το μέλλον της ίδιας της ομάδας, όσο και γι' αυτό της πόλης. Ελπίζω οι άνθρωποί της να επιλέξουν σωστά, γιατί, κακά τα ψέματα, εάν έχει σε κάτι να ελπίζει η Ναύπακτος από το υπάρχον πολιτικό της υλικό, τουλάχιστον, αυτό είναι η Κίνηση Πολιτών, και η συνεργασίες που θα πρέπει (;) να κάνει.
Β. Καρ.

Δύο για το λιγότερο κακό

0

“Χωρίς σχέδιο στα χέρια μας δεν μπορούμε να συζητήσουμε”, υποστηρίζει ο δήμαρχος Ναυπάκτου, αναφερόμενος στο αύριο της Ναυπακτίας, και τον αριθμό των Dήμων που θα την απαρτίζουν. Έχει μια λογική, θα μπορούσε να πει κάποιος, αλλά το παρελθόν άλλα καταμαρτυρά. Μήπως και πριν δύο χρόνια, όταν και πάλι συζητούσαμε για το θέμα, και ενώ είχαμε σχέδιο στα χέρια μας, κάναμε συζήτηση;

Οι προτάσεις είναι δύο, οι υπερασπιστές της κάθε μίας πολλοί, και για διάφορους λόγους ο καθένας ταγμένος σε αυτές, αλλά από συζήτηση μηδέν. Α, και σε όλα αυτά, έχεις και τους υπερασπιστές του καλού της πόλης, πάντα με το αζημίωτο, που μόνο αυτοί γνωρίζουν το συμφέρον της, και κανείς άλλος...

Στο γαϊτανάκι των προτάσεων προσωπικά έχω τοποθετηθεί και έχω εξηγήσει τους λόγους. Ξαναλέω ότι τάσσομαι υπέρ των δύο Δήμων, και η επανάληψη της αιτιολόγησης νομίζω περισσεύει. Το μόνο που θα προσθέσω τούτη τη φορά είναι κάτι που μου καρφώθηκε στο μυαλό και φαντάζει, για μένα τουλάχιστον, ως το πιο πειστικό επιχείρημα.

Με δύο Δήμους στην περιοχή, και δύο κακούς δημάρχους στο τιμόνι τους, το κακό που θα συντελεστεί σε αυτή θα είναι λιγότερο από αυτό που θα προκαλέσει αντίστοιχα, ένας κακός, που θα έχει υπό τον έλεγχό του ολόκληρη τη Ναυπακτία. Με δεδομένο μάλιστα το ότι οι Ναυπάκτιοι δεν έχουμε και το καλύτερο παρελθόν σε αυτές μας τις επιλογές, καλό είναι πριν αποφασίζουμε να εξετάζουμε όλα τα σενάρια, και κυρίως αυτά που δεν είναι και τόσο αισιόδοξα. Αυτά, δηλαδή, στα οποία έχουμε μάθει να βαδίζουμε εδώ και χρόνια, και που πολύ αμφιβάλλω εάν μας έχουν δώσει κάποιο μάθημα.
Β.Καρ.

Άει στο... διάλογο

0

Και να που όλοι τώρα καλούν τους πολίτες για διάλογο. Λες και πέρσι ή πρόπερσι αυτή η πόλη δεν είχε προβλήματα να αντιμετωπίσει. Εκτός κι αν τότε δεν ήταν απαραίτητη η άποψη μας, οπότε πάω πάσο.

Με ένα καλό και προσεκτικό ξεσκαρτάρισμα, όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για το καλό αυτής της πόλης κι όχι για το δικό τους, θέλω να πιστεύω ότι θα βρεθούν μεταξύ τους. Ακόμα κι αν είναι λίγοι. Πού ξέρεις, ο κόσμος κάποια στιγμή μπορεί και να καταλάβει.

Οι άλλοι μπορούν να παν στο... διάλογο, όπως λέει κι ο τίτλος. Το είπα και ξαλάφρωσα...
Β. Καρ.

Μια τρύπα στο νερό

0

Ετικέτες , ,

Την μόδα την εισήγαγε ο Γιώργος Παπανδρέου, την υιοθέτησε πρώτα το κόμμα, στη συνέχεια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και σιγά σιγά φτάνει και στα μέρη μας. Για τη χρήση του Ίντερνετ απ' το Δημόσιο (γενικά) και τη δημοσιοποίηση όλων των αποφάσεων στον παγκόσμιο ιστό (ειδικότερα) ο λόγος. Πρακτική που έχουν ήδη υιοθετήσει τόσο η (πράσινη) Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, όσο και η (πρασινότατη) Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας.
Μπαίνεις στις επίσημες ιστοσελίδες τους και όλες οι αποφάσεις, που πριν έπρεπε να βάλεις.... μέσον για να πάρεις στα χέρια σου, φόρα παρτίδα.
Με ένα κλικ...
Ε...
Όχι ακριβώς.
Η πρακτική και στις δύο περιπτώσεις ακολουθήθηκε με βάση το γράμμα και όχι το πνεύμα του εμπνευστή της. Το πνεύμα είναι να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να τις βρίσκει ενώ το γράμμα είναι απλά να βρίσκονται (κάπου) στο Ίντερνετ.
Και στις δύο περιπτώσεις απουσιάζει κάποιοι εύχρηστο σύστημα αναζήτησης και για να βρεις αυτό που σε ενδιαφέρει πρέπει να ανοίξεις όλα τα αρχεία! Και να δούμε τι θα γίνει όταν αυτά θα είναι πολύ περισσότερα. Αν είναι να μεταφέρουμε την ταλαιπωρία από το πρωτόκολλο στο Ίντερνετ, μια τρύπα στο νερό κάνουμε...
Α.Σ.

Ένας ή δύο; Το παιχνίδι συνεχίζεται.

0

Φουντώνει το παιχνίδι για το ποιο σενάριο θα επικρατήσει τελικά στη Ναυπακτία, σχετικά με τον Δήμο ή τους Δήμους που θα προκύψουν, και τα στρατόπεδα, έστω και κρυφά, μετρούν συμμάχους, χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει ότι η ίδια άποψη συνεπάγεται απαραίτητα και... αδελφοποίηση. Οι ανοιχτά εκφρασμένοι υπερασπιστές του ενιαίου Δήμου, Πλάτανος και Πυλήνη, και κυρίως οι πιο φανατικοί Πυλήνιοι, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να στηρίζονται μόνο στις δικές τους αποφάσεις, και όσο ο Δήμος Ναυπάκτου δεν τοποθετείται, τόσο το θερμόμετρο της αγωνίας τους θα ανεβαίνει. Εάν επιβεβαιωθούν, μάλιστα οι εκτιμήσεις που θέλουν τη Ναύπακτο να προσανατολίζεται κι αυτή στους δύο Δήμους, τότε τα περιθώρια στενεύουν αρκετά για τους ορεινούς. Στην αναζήτηση συμμάχων δε, αρκετά αναμένεται να στηρίξουν στο Αντίρριο, εκεί όπου οι σχέσεις τους, όπως λέγεται, είναι πολύ καλές,.

Μέσα στο επόμενο διάστημα, όπως έγινε γνωστό στο Συμβούλιο της προηγούμενης εβδομάδας, ο γειτονικός Δήμος θα συνεδριάζει και θα εκφέρει άποψη για το θέμα, και όπως είναι λογικό η προσοχή θα είναι στραμμένη προς τα εκεί. Ασφαλείς προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν αυτή τη στιγμή. Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι ότι το συμφέρον του Αντιρρίου, ως Δήμος που δεν θα αποτελεί το κέντρο του νέου σχήματος, λογικό μου φαίνεται να προσανατολίζεται σε μια πίτα με όσο το δυνατόν λιγότερα “περιφερειακά” κομμάτια; Αυτό τουλάχιστον λέει η διαίσθησή μου και όχι μόνο αυτή.
Β. Καρ.

Ξεκίνησε η κάθοδος των Πυληνίων

2

Ετικέτες

Το ότι θέληση των Πυληνίων είναι να κατέβουν στη Ναύπακτο είναι δεδομένο.

Αν μάλιστα κρίνουμε από το γεγονός ότι ο Δήμος Πυλήνης ενέκρινε ποσό 10.000 ευρώ για την μίσθωση κτηρίου στη Ναύπακτο, προκειμένου να στεγάζει το πολιτιστικό του εργαστήρι θα λέγαμε ότι η έχει ήδη ξεκινήσει (θεσμική) κάθοδος.

Έξυπνη και συνάμα συμβολική η κίνηση από πλευράς δήμου, ειδικά σε έναν τομέα που ο δήμος Ναυπάκτου έχει μαύρα μεσάνυχτα...
Α.Σ.

Για να περνάει η ώρα

0

Ετικέτες

Κλειστά εξακολουθεί να κρατά τα χαρτιά του περί ανάμειξης στα κοινά ο Τζιμ Κοζώνης, που τις περασμένες ημέρες βρισκόταν στη Ναύπακτο. Όσο διαρκεί η σιωπή του, τόσο τα σενάρια φουντώνουν και το ένα ξεπερνά σε ακυρότητα το άλλο. Ο καθένας προσπαθεί να ερμηνεύσει αυτό το πήγαινέλα (Σικάγο-Ναύπακτος-Σικάγο) του Κοζώνη κατ' όπως τον συμφέρει, τη στιγμή που αυτοί που τον γνωρίζουν ξέρουν πως ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας κάνει επί χρόνια τώρα τακτικά αυτή τη διαδρομή. Αν απ' την τελευταία του επίσκεψη βγήκε κάτι, είναι ότι η Μικτή Χορωδία Ναυπάκτου θα ταξιδέψει προσκεκλημένη του στο Σικάγο, προκειμένου να συμμετάσχει σε κάποια εκδήλωση. Τα υπόλοιπα είναι για να περνάει η ώρα.

ΥΓ. Ζηλεύουμε που δεν είμαστε... καλλίφωνοι.
Α.Σ.

Δεν είναι τυχαία η στιγμή

0

Η στάση του Κώστα Κονίδα επί σειρά μηνών, και το μη ξεκαθάρισμα των σχεδίων του για την επόμενη τετραετία είχε επιτρέψει στους σεναριολόγους να πλάθουν ουκ ολίγες ιστορίες, άλλες προς τη σωστή κι άλλες σε τελείως λάθος κατεύθυνση. Παρ' ότι μετά την τοποθέτησή του στη θέση του Διοικητή του Νοσοκομείου Μεσολογγίου είχε πολλές ευκαιρίες να μιλήσει καθαρά για το τι στοχεύει να κάνει, μιας και αυτή η εξέλιξη είχε πυροδοτήσει νέα υποθετικά επεισόδια, μέχρι και πριν από λίγες ημέρες ο Κονίδας ήταν πολύ αινιγματικός. Η στάση του αυτή, μάλλον, θα πρέπει να θεωρείται εσκεμμένη, καθώς το πιο πιθανό είναι να μην είχε καταλήξει ούτε ο ίδιος για τις επόμενες κινήσεις του.

Με αυτό ως δεδομένο, οι δηλώσεις του πλέον αποκτούν άλλη βαρύτητα, και μόνο ως πυροτέχνημα δεν θα πρέπει να θεωρούνται. Φαίνεται να έχει ζυγίσει αρκετά τα πράγματα, τόσο στο εσωτερικό της ομάδας του, όσο και μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, εκεί όπου είναι αλήθεια ότι έχει πολλές ανοικτές πόρτες τον τελευταίο καιρό, περισσότερες μάλιστα απ' όσες ο σημερινός χρισμένος δήμαρχος της πόλης.

Αν τώρα μπερδευτήκατε λίγο, αφού ο ίδιος απέκλεισε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να ζητήσει επίσημους κομματικούς προστάτες, μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο Σαμαράς στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ δήλωσε ότι στους μικρούς Δήμους η Νέα Δημοκρατία δεν θα δώσει χρίσμα, και στην περίπτωση του Κονίδα, εάν πάει τελικά μέχρι τέλους, αυτό φαντάζει ιδανικό.

Στις ερμηνείες που μπορούν να δοθούν, βέβαια, δεν θα πρέπει να αποκλείουμε και το ενδεχόμενο ο πρώην δήμαρχος να έπαιξε τα ρέστα του, χωρίς να ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Αν και προσωπικά εκτιμώ ότι αυτό συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες.

Για τον Παπαθανάση, παράλληλα, εδώ ξεκινά ένας ακόμα πονοκέφαλος, τον οποίον όμως δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι τον προκάλεσε ο ίδιος. Κι αυτό επειδή κυρίως τα έργα του ως δήμαρχος τον οδήγησαν σήμερα στο να μην αισθάνεται ασφαλής.
Β. Καρ.

Μετά τη γλάστρα... τι;

0

Καλή και θεμιτή η βούληση των τοπικών κοινωνιών, αλλά στην Ελλάδα των τόσων “λαμπρών” χρόνων Ιστορίας δεν μπορεί έτσι, με... μιας να αποδυναμωθεί το παρασκήνιο, ο χώρος δηλαδή όπου μάλλον θα παρθούν και οι αποφάσεις για τον σχεδιασμό των νέων Δήμων. Λυτοί και δεμένοι έχουν ξαμοληθεί για την εξασφάλιση της εύνοιας του ενός και του άλλου βουλευτή, έτσι δηλαδή, για να αισθάνονται κι αυτοί χρήσιμοι για κάτι.

Ούτως ή άλλως, σύμφωνα και με τις αλλαγές που προωθούνται, τα ψωμιά των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων που δεν θα έχουν κυβερνητική θέση τελειώνουν, οπότε τώρα είναι και η τελευταία τους ευκαιρία για μερικές εξυπηρετήσεις. Με δεδομένη, βέβαια, τη σημερινή τους ανυπαρξία, μιας και ο ρόλος τους δεν παραπέμπει σε κάτι άλλο παρά μόνο στη διακόσμηση των εδράνων που κάθονται, είναι να απορεί κανείς για το τι βουλευτές θα είναι αυτοί που θα προκύπτουν στο μέλλον, όντας ακόμα περισσότερο αποδυναμωμένοι.

Μα αυτοί είναι που νομοθετούν, θα πει κάποιος, και είναι να μην εξαγριώνεσαι μετά; Έχει πάντως το ενδιαφέρον της η υπόθεση, γιατί από γλάστρες, που είναι σήμερα, πόσο πιο κάτω μπορεί να φτάσουν; Β. Καρ.

Τελικά πλανήθηκα, αφού πρόκειται για... εξωσυζυγικές σχέσεις

0

Μετά την άρνηση της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ναυπακτίας-Δωρίδος να συζητήσει στο προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο το ζήτημα των αγροτικών κινητοποιήσεων και την πρόταση έκδοσης ψηφίσματος αλληλεγγύης, έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα, μεταξύ άλλων:
“Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν το έχει κάνει μέχρι σήμερα ούτε η “μαμά” ΓΣΕΕ, που πρόσκειται στον “μπαμπά” ΠΑΣΟΚ, και θα το κάνει στην περίπτωσή μας το πιστό τους τέκνο Εργατικό Κέντρο; Κομματάκι δύσκολο το βλέπω, γιατί, όπως καταλαβαίνετε, είναι δύσκολοι οι καιροί για να το παίζεις άσωτος....”.

Τα γεγονότα, βέβαια, ήρθαν να με “διαψεύσουν” αρκετά άμεσα, καθώς το πρωί της Παρασκευής τα Εργατικά Κέντρα Ναυπακτίας-Δωρίδος και Μεσολογγίου βρέθηκαν από κοινού στο μπλόκο του Κεφαλόβρυσου, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τη στήριξή τους στον αγώνα των αγροτών. Τις απορίες μου, βέβαια, για το λόγο που αρνήθηκαν να συζητήσουν το θέμα συνεχίζω να τις έχω, αλλά όπως έχω χρέος, πρέπει να επανορθώσω. Και θα το κάνω για όλη την πυραμιδική του επίσημου συνδικαλιστικού, να το πω κινήματος, θα το πω, που έχουμε στην Ελλάδα.

Η ηγεσία, λοιπόν, της ΓΣΕΕ δεν έχει συνάψει “συζυγικές” σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, ούτε, κατ' επέκταση, και το Εργατικό Κέντρο της πόλης μας αποτελεί πιστό τους “τέκνο”.

ΥΓ: Το Εργατικό Κέντρο της πόλης, με αφορμή την κήρυξη του Ειρηνοδικείου ως ακατάλληλο από τους σεισμούς, πληροφορήθηκα ότι συμφώνησε να δώσει την αίθουσά του για να συνεχίσει εκεί απρόσκοπτα τη λειτουργία του. Νόμιμο ναι, ηθικό όμως; Και είναι μεγάλη αυτή η συζήτηση, που ξεκινά από τα πολύ παλιά χρόνια, και με πολλές προεκτάσεις.
Β .Καρ.