Οι μονοδρομήσεις στο Γρίμποβο ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών από κατοίκους και θαμώνες της περιοχής, κυρίως, έχω να σημειώσω εγώ, λόγω της έλλειψης ενημέρωσης. Πολλά από τα παράπονα επικεντρώθηκαν στην απαγόρευση της εισόδου στην παραλία, ρύθμιση η οποία όπως πληροφορηθήκαμε μέσα στην εβδομάδα, και μετά από απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής, θα πάψει να υπάρχει. Χαράς ευαγγέλια δηλαδή για όσους στερήθηκαν το σουλατσάρισμα, καθώς σε λίγες ημέρες και πάλι η παραλία θα είναι δική τους. Ώρα για μόστρα αδέρφια, πλύντε τα και βγάλτε τα για επίδειξη!Έχει μια αξία πάντως να σταθούμε στην απόφαση αυτή, καθώς η φιλοσοφία γύρω από την οποία κινήθηκε ο αρχικός σχεδιασμός έθετε ως στόχο την ελαχιστοποίηση των αυτοκινήτων που θα περνούν συνολικά από την παραλία. Με αυτό τον τρόπο γινόταν πιο ανθρώπινη και υποφερτή η συνολικότερη εικόνα της περιοχής, πράγμα όμως που δεν “άντεξαν” οι υπεύθυνοι. Και δεν το άντεξαν, καθώς τα παράπονα συνέχισαν να υπάρχουν. “Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω”, το συμπέρασμα που βγαίνει, αλλά δεν είναι το μόνο, καθώς υπάρχει κι άλλο πιο σημαντικό. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά το ότι η δημοτική μας αρχή δεν είναι σε θέση να υπερασπισθεί -ούτε καν- τα λίγα σωστά που έπραξε αυτά τα τρία χρόνια.
Αλήθεια, πόσο χαμηλότερα μπορεί να φτάσει αυτή η πόλη;
α) φυλάξου, γιατί έχει πολύ ακόμα
β) ευτυχώς δεν έχει άλλο κάτω
Όποια απάντηση κι αν δώσουμε υπεύθυνοι είμαστε όλοι μας.
Β. Καρ.
Comments (0)
Δημοσίευση σχολίου