Θα φανεί στο χειροκρότημα

0

Ετικέτες ,

Αυτό που είδα στον απολογισμού του δημάρχου ήταν πολύ απλά αυτό που περίμενα. Εκτός από την ανακάλυψη της φωτιάς, σχεδόν όλα τα άλλα θα πρέπει να πιστωθούν σε αυτόν. Η συνεδρίαση που τόσο επιμείναμε ως εφημερίδα για να καθιερωθεί εδώ και δύο χρόνια μετατράπηκε για μια ακόμα φορά σε φιέστα. Πετύχαμε κάτι; Δεν είμαι σίγουρος τελικά...
Το μόνο που μου έμεινε φεύγοντας από την αίθουσα το βράδυ της Τετάρτης είναι το συγκεντρωμένο πλήθος και το χειροκρότημά του. Με ποια γεύση; Μερικοί στοίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου την αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο. (σσ οι παρενθέσεις δικές μου):

“Με κοιτάς σε κοιτώ, και μετά σιωπή
κάτι θα κοπεί (η σύμβαση ίσως), στην καρδιά στο μυαλό.
Με κοιτάς σε κοιτώ και μελαγχολείς
ο καιρός πολύς(;) (18 μήνες)...μ' αγαπάς σ' αγαπώ.
Με κρατάς σε κρατώ και μετά γκρεμός (πάλι ανεργία)
και μετά το τέρμα και κανείς κανενός.
Με κρατάς σε κρατώ και παντού σκιές (μήπως ψηφοθηρικές)
και παντού καθρέφτες για θεούς κι εραστές.
Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα
κι αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα....”

Στο τεύχος 94 της 29ης Μαΐου υπάρχει ένα σχόλιο με τίτλο “Μερική απασχόληση, αλλά ολόκληρη ψήφος”. Το ξεγύμνωμα της αλήθειας ήρθε δυστυχώς ούτε ένα μήνα μετά. Καληνύχτα σας...
Β. Καρ.

Τελικά επτωχεύσαμεν

0

Ετικέτες ,

Τον τίτλο “Ή πράξεις ή παραίτηση” χρησιμοποίησα την προηγούμενη εβδομάδα εν όψη της ημερίδας απολογισμού που διοργάνωσε ο σύλλογος Αλκυόνη για την προσβασιμότητα στην Ναύπακτο, και δυστυχώς την απάντηση την πήρα με το χειρότερο τρόπο. Τρία χρόνια μετά την προηγμένη ανάλογη συνάντηση και για μία ακόμα φορά ακούσαμε τα ίδια λόγια, από τους ίδιους ανθρώπους. Υποσχέσεις...
“Σήμερα γίναμε πιο σοφοί”, είπαν μερικοί και πραγματικά απορούσα πώς οι άνθρωποι του συλλόγου άντεχαν να τους ακούν. Το ξέσπασμα, βέβαια, μιας μητέρας στο τέλος της συζήτησης αποδεικνύει ότι αυτοί οι άνθρωποι από μέσα τους “βράζουν”, αλλά καταφέρουν να πνίγουν τη “φωτιά” τους. Γιατί άραγε;

Το να δηλώσει ο οποιοσδήποτε πολίτης ότι την περασμένη Κυριακή έγινε σοφότερος, να το καταλάβω. Να το λένε όμως οι “αρμόδιοι”, αυτοί που πριν από τρία χρόνια είχαν πάρει και πάλι τις κατευθύνσεις για τα απαραίτητα έργα από τους ειδικούς, πάει πολύ. Εάν θέλατε κύριοι μέσα σε αυτό το διάστημα θα είχε ψάξει, θα είχατε μάθει, θα είχατε ενημερωθεί... Δεν το κάνατε. Το γιατί ας το απαντήσετε πρωτίστως στον καθρέπτη σας και μετά σε όλους αυτούς που περιμένουν κάτι από εσάς; Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι κι εκεί το είδωλο θα έχει παραιτηθεί...
Β. Καρ.

Ελαφρότητα και πείσμα

0

Ετικέτες , ,

Προεκλογικά o Παπαθανάσης εμφανιζόταν στα αστραφτερά διαφημιστικά σποτ ως ένας “νέος άνθρωπος, άφθαρτος και με όρεξη για δουλειά”. Στην σύντομη παρουσία του στην καρέκλα του δημάρχου μας απέδειξε το εντελώς αντίθετο. Η νεότητα αφορούσε μόνο την... βιολογική του ηλικία γιατί οι πρακτικές και η σκέψη του θυμίζουν πολιτικό παλαιάς κοπής, απ' αυτούς που ξεστομίζουν με περισσό στόμφο μεγαλόσχημες αρλούμπες, σε χτυπούν στην πλάτη και σου υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια για να σου αποσπάσουν την ψήφο.

Ερχόμενος απ' το πουθενά, λογικό ήταν να αισθάνεται άφθαρτος αλλά μόλις 2 χρόνια μαζί μας και ήδη αποτελεί ξεφτισμένη πολιτική καρικατούρα. Όσο για την όρεξη για δουλειά, αυτή του κόπηκε νωρίς, όταν, τέσσερις μόλις μήνες δήμαρχος και για το σημαντικότερο πρόβλημα της Ναυπάκτου, αποφάσισε αντί να εργαστεί για την επίλυσή του να το ξεφορτωθεί.

Όντας τοπικό όργανο της κυβέρνησης, άρα έχοντας τη νομοθετική εξουσία με το μέρος του, τα κατάφερε. Εξέδωσε ένα νομιμότατο προεδρικό διάταγμα που του έλυνε τα χέρια (ώστε να μπορεί με ευκολία να χαιρετά σε γάμους και πανηγύρια, η σπεσιαλιτέ του) και... άσε το Σώκο να τρέχει με την πολεοδομία.

Καμία πρόθεση συνεργασίας, καμία βοήθεια, κανένα ενδιαφέρον.

Με το προεδρικό διάταγμα στο χέρι λοιπόν, ως άλλος Βουλγαράκης, άφηνε να εννοηθεί ότι αφού είναι νόμιμο είναι και ηθικό.

Έντεκα μήνες τώρα η Ναύπακτος είχε ξεμείνει από πολεοδομία, αλλά ο Παπαθανάσης δεν πτοήθηκε. Απεναντίας. Με τα συχνά ταξιδάκια αναψυχής στο εξωτερικό, τις πολυέξοδες φιέστες στο εσωτερικό και την μικροπολιτική στο προσκήνιο, περίμενε τον Σώκο να πέσει σαν ώριμο φρούτο.


Και ο νομάρχης αντιστάθηκε, αλλά έπεσε.

Όσοι γνωρίζουν τον Σώκο μιλούν για έναν εργασιομανή και πεισματάρη άνθρωπο. Από την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκε ότι το παιχνίδι ήταν στημένο, ωστόσο προτίμησε να το παίξει μέχρι τέλους. Ένα τέλος που ήταν προδιαγεγραμμένο καθώς το ματς εξελισσόταν στο γαλάζιο γήπεδο του Παπαθανάση.

Το λάθος του, κατά την άποψή μας είναι ότι το πήρε πολύ προσωπικά- έφτασε μάλιστα σε μερικές στιγμές να μιλά ευθέως για πόλεμο εναντίον του. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι ένα “νιάνιαρο” του την έφερε και έκανε ότι περνούσε απ' το χέρι του για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Σε αυτό του τον αγώνα όμως, παρέσυρε ολόκληρη την πόλη, που αν και αρχικά στάθηκε στο πλευρό του, στη συνέχεια κουράστηκε. Επαλειμμένα η διαφωνία μας με τον κ. νομάρχη ήταν ότι ο ίδιος πίστευε ότι η πράξη του Παπαθανάση δεν είχε αναδειχθεί όσο έπρεπε. Δεν το πιστεύουμε αυτό. Από την πρώτη στιγμή φωνάζουμε ότι ήταν λάθος απόφαση του Παπαθανάση και πως αν οι Ναυπάκτιοι δεν ξεχάσουν, θα ανταμείψουν την "εργατικότητα" του δημάρχου τους στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Όπως πιστεύουμε ότι και ο ίδιος δεν έπρεπε να τραβήξει τόσο πολύ το σχοινί, ειδικά χρησιμοποιώντας το ίδιο επιχείρημα που εκμεταλλεύθηκε ο Παπαθανάσης για να καταργήσει την πολεοδομία, την έλλειψη δηλαδή προσωπικού. Η έκδοση οικοδομική άδειας εν μέσω “εμπάργκο”, που αποκάλυψε η εφημερίδα μας, απέδειξε ότι δεν ήταν εκεί το πρόβλημα.
Με την πολεοδομία πλέον ανοικτή και οι δύο μετρούν τις πληγές τους, έχοντας ο καθένας με την συμπεριφορά του συντελέσει στο γενικευμένο κλίμα αποστροφής προς την πολιτική και τους πολιτικούς.

Και το σημαντικότερο, οι 11 μήνες αναμονής δεν αξιοποιήθηκαν ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα που είχαν οδηγήσει στην προβληματική πολεοδομία του Δήμου. Ο Γιώργος Κέστος παραλαμβάνει την κατάσταση απ' το ίδιο σημείο, οι καταγγελίες θα συνεχίσουν να πέφτουν βροχή, οι πολίτες θα ταλαιπωρούνται και ο μόνος ευτυχής θα είναι ο Παπαθανάσης που έλυσε ένα πρόβλημα για τον εαυτό του και όχι για την πόλη.

Απλά μαθήματα προσέλκυσης επισκεπτών

0

Ετικέτες , ,



Γύρω στους 1.500 με 2.000 επισκέπτες αναμένουν να έχουν το εξαήμερο μεταξύ 22 και 27 Ιουνίου οι Ιτέα, το Γαλαξίδι, η Άμφισσα και οι γύρω περιοχές. Αιτία το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας Optimist που διεξάγεται στην Ιτέα και στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 300 αθλητές ηλικίας μέχρι 15 ετών. Μαζί με γονείς, συγγενείς, φίλους, προπονητές, μέλη διοικητικών συμβουλίων ιστιοπλοϊκών και ναυτικών ομίλων απ' όλη την Ελλάδα και τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας, αναμένεται να δώσουν μια ισχυρή τονωτική ένεση στην τοπική αγορά. Αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεις άδειο δωμάτιο ούτε στους... Δελφούς!
Και προσέξτε. Δεν μιλάμε για μια ημέρα, ή για ένα Σαββατοκύριακο. Μιλάμε για μια ολόκληρη εβδομάδα.
Το σημαντικότερο όμως είναι το κόστος της όλης διοργάνωσης, που έχει επωμιστεί η νομαρχία Φωκίδας και το οποίο, σύμφωνα με το νομάρχη Νικόλο Φουσέκη έφτασε τις 80.000 ευρώ. “Κόστισε πολλά” μου είπε στο τηλέφωνο, “αλλά θα έχουμε αποτέλεσμα”.
Τι πολλά νομάρχη μου; Εδώ η Ναυμαχία που διαρκεί 2 μέρες με το ζόρι, κοστίζει 120.000 ευρώ...

ΥΓ. Στους αγώνες συμμετέχει ο Ναυτικός Όμιλος Ναυπάκτου

Κερνάνε περισσότερο;

2

Ετικέτες ,



Αντικείμενο έντονης συζήτησης έχει γίνει τον τελευταίες ημέρες η τήρηση του ωραρίου λειτουργίας των μπαρ του λιμανιού, καθώς έχουν ενταθεί οι έλεγχοι. Βάση της επέκτασης του ωραρίου λειτουργίας, που έχει δοθεί από το δήμο, τα μαγαζιά αυτά έχουν δικαίωμα να παίζουν μουσική μέχρι και τις τρεις το πρωί, έχοντας όμως κλειστές όλες τις εξόδους του ήχου (πόρτες, παράθυρα) από τις έντεκα το βράδυ.

Αρκετοί εκ των ιδιοκτητών ήρθαν σε επαφή με την εφημερίδα και εξέφρασαν το παρπάπονό τους για τη ρύθμιση αυτή, καθώς, όπως μας είπαν, η καλοκαιρινή περίοδος είναι το διάστημα που βγάζουν, κατά μεγάλο βαθμό, τα “σπασμένα” του χειμώνα.

Άλλοι πάλι, οι οποίοι έχουν νιώσει ουκ ολίγες φορές την “ευαισθησία” των οργάνων στην τήρηση του νόμου, δέχονται να γίνονται αυστηροί έλεγχοι, χωρίς όμως από αυτούς να αποκλείονται “συμπαθούντες” για τους οποίους η τσιμπίδα του νόμου αποδεικνύεται κοντή.

“Δύο μέτρα και δύο σταθμά” επί της ουσίας, όπως μας λένε, και είναι απορίας άξιο το πως σε ένα χώρο λίγων τετραγωνικών μέτρων κάποιοι εφαρμόζουν το μέτρο, δεχόμενοι καταιγισμό μηνύσεων που τους αναγκάζουν να κλείνουν για μεγάλες περιόδους και κάποιοι άλλοι να παίζουν μουσική με ανοικτές πόρτες μέχρι το πρωί. Λέτε να κερνάνε περισσότερο?
Α.Σ.

Μανταλάκι

0

Ετικέτες , ,


Σημαντικό πρόβλημα με την αποκομιδή των απορριμμάτων έχει προκύψει, με τον ΧΥΤΑ να παραμένει κλειστός Κυριακές και αργίες. Ο εργολάβος δεν πληρώνει για εξτρά βάρδιες, τα απορριμματοφόρα του Δήμου τραβούν χειρόφρενο, τα σκουπίδια ξεχειλίζουν, η πόλη βρωμάει, και ο Θανάσης, όταν δεν κανονίζει ποιους θα στείλει κρουαζιέρα μέσω της Παπαθανάσης tours, στύβει τον εγκέφαλό του για να βρει μια άκρη. Γνωστός για την επιτυχημένη πολιτική του στη διάσωση του πλανήτη από την οικολογική καταστροφή, ξημεροβραδιάζεται παρέα με τον ειδικό του συνεργάτη (που επάξια δικαιολογεί εδώ και 2,5 χρόνια τον παχυλό μισθό του εκδίδοντας 4 με 5 δελτία τύπου κατά μέσο όρο το μήνα), προκειμένου να δώσει μια (επικοινωνιακή) λύση.

Επειδή, όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αρκεί το άκρως πετυχημένο κλείσιμο των φώτων – στα πρότυπα της ώρας της γης- εξετάζεται το ενδεχόμενο να διανεμηθεί παράλληλα σε όλους τους Ναυπάκτιους και από ένα μανταλάκι. Ξέρετε, από αυτά που βάζουν στις μύτες τους οι αθλητές της κολύμβησης, μόνο που δεν θα είναι για να μην τρυπώνει στα ρουθούνια μας νερό, αλλά η δυσοσμία των σκουπιδιών. Βέβαια, για την άλλη δυσοσμία, αυτή με την οποία έχουν διαποτίσει την πόλη οι “πολιτικές” πρακτικές τους, το μανταλάκι δεν αρκεί. Εκεί ακολουθείται η γνωστή τακτική του “μπουκώματος”. Όταν, δηλαδή, είναι το στόμα σου γεμάτο, πώς να μιλήσεις; Δεν το επιτρέπει και το σαβουάρ βιβρ....

Α.Σ.

Παπαθανάσης tours

2

Ετικέτες , ,



Μία εκδρομή-κρουαζιέρα που διοργάνωσε η Εργατική Εστία για την εβδομάδα που διανύσαμε και στην οποία είχαν πρόσβαση δικαιούχοι και της Ναυπάκτου έμελλε να γίνει αντικείμενο συζήτησης τις προηγούμενες ημέρες. Αιτία ο τρόπος επιλογής των εκδρομέων, καθώς, σύμφωνα και με τα όσα καταγγέλθηκαν, ο διανομέας δεν είχε και τα πλέον αντικειμενικά κριτήρια.

Συγκεκριμένα, έγινε λόγος για ευνοημένους του δημάρχου Θανάση Παπαθανάση, οι οποίοι δεν συγκέντρωναν τα απαραίτητα για την εκδρομή προσόντα, αλλά τελικά κατάφεραν να τους... χτυπήσει η αρμύρα του Αιγαίου στο πρόσωπο! Ψάχνοντας την υπόθεση, βρήκαμε την άκρη στην κεντρική διοίκηση της Εστίας στην Αθήνα, όπου, όταν τους θέσαμε το θέμα, μας απάντησαν ότι η εκδρομή έγινε για τους Ναυπάκτιους μετά από αίτημα του δήμου, συμπληρώνοντας, μάλιστα, ότι στις αρχές Ιουλίου προβλέπεται να γίνει άλλη μία για πενήντα ακόμα συντοπίτες μας. Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Μένιος Χάρος, ερωτηθείς για την υπόθεση, δήλωσε άγνοια, καθώς κανείς δεν του κατήγγειλε κάτι.

Κάνοντας μια ανάγνωση πίσω από τα γεγονότα και τους ψιθύρους, καταλήξαμε στο ότι η πρόθεση ενός υψηλά ιστάμενου προσώπου της Εστίας από την Αθήνα να βοηθήσει την περιοχή και τους φορείς, δίνοντάς τους εισιτήρια για τη συμμετοχή στην εκδρομή, όπως και στο παρελθόν, δυστυχώς από κάποιους εκ των διαχειριστών τους στη Ναύπακτο, βλέπε δήμαρχος, έγινε αντικείμενο δώρων. Το εάν αυτά έχουν και αντάλλαγμα, δεν το γνωρίζουμε, γνωρίζουμε όμως ότι με τέτοιες μεθόδους το πουγκί γεμίζει... πάντα βέβαια με πολιτικούς όρους.

Πυροτεχνήματα

0

Ετικέτες ,

Ξεφυλλίζοντας το «Επτά» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας το μάτι μου έπεσε σε έναν πηχυαίο τίτλο. Τι έγραφε και μου κέντρισε το ενδιαφέρον; «Πάντως, δεν θα έχουμε βεγγαλικά». «Μπα, και γιατί;» σκέφτηκα, παρακινούμενος από τον τίτλο και μόνο, για τους γνωστούς συνειρμικούς λόγους, και ξεκίνησα να διαβάζω το θέμα. Για να μη σας κουράζω, σε συνέντευξή του ο Ρομέο Καστελούτσι (για να μη σας το παίζω και καμπόσος δεν είχαν ιδέα για την ύπαρξή του κυρίου μέχρι εκείνη τη στιγμή) εξηγεί το πώς στήνει μια παράσταση η οποία έχει ως σκηνικά τον παράδεισο και την κόλαση. Ο τίτλος που σας είπα υπήρξε η ατάκα του διαλόγου καθώς ο σκηνοθέτης θέλησε με αυτό να εξηγήσει ότι ποντάρει σε πολλά άλλα στοιχεία για να βάλει το θεατή στην ουσία του έργου και όχι όπως ήδη θα καταλάβατε στη χρήση των βεγγαλικών.

Πολλά από αυτά που σκέφτηκα στη συνέχεια δεν μπορώ να τα γράψω. Αυτολογοκρίνομαι, όσο και εάν δεν μου αρέσει. Το μόνο που, όμως, μπορώ να πω, είναι ότι σε όλους χρειάζεται μια Μ. Παρασκευή ή έστω μια Ναυμαχία για να έρθουν στα ίσια τους. Τι να την κάνει την τέχνη κύριε Ρομέο μου όταν από κάτω τα αποχαυνωμένα στόματα στέκουν ανοικτά μπροστά στο θέαμα των εξελιγμένων σκαστουριών;
Β. Καρ.

Μια απορία περί κυκλοφοριακού

0

Ετικέτες , ,

Ενώνοντας όλα τα κομμάτια του παζλ που συνέθεσαν το θέμα για το κυκλοφοριακό στέκομαι σε μια απορία που μου δημιουργήθηκε και την καταθέτω. Ο πλέον αρμόδιος για να μιλήσει τεχνοκρατικά για την επιτυχία της ελεγχόμενης στάθμευσης είναι ο μελετητής. Ο κ. Βόσκογλου λοιπόν υποστηρίζει ότι αυτή θα εξαρτηθεί αποκλειστικά και μόνο από την αστυνόμευση. Από το πόσο δηλαδή ο δήμος θα πιέσει τα δικά του όργανα να οργώσουν τους δρόμους της πόλης και να ελέγχουν, με τα γνωστά συνεπακόλουθα. Πάει αυτό.

Όταν μιλάμε για κυκλοφοριακό και ψάχνουμε τις αιτίες η βασικότερη στην οποία στεκόμαστε είναι το διπλοπαρκάρισμα, σύμφωνα και με τα όσα λένε επίσης οι ειδικοί. Εάν, δηλαδή, δεν υπήρχαν αυτά τα αυτοκίνητα τότε το ζήτημα δεν θα υφίσταται, τουλάχιστον στο βαθμό που το αντιμετωπίζουμε σήμερα. Πάει κι αυτό.

Ιδού και η απορία: Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα ίδια όργανα ελέγχου που σήμερα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την απαγόρευση του διπλοπαρκαρτίσματος, σε λίγο καιρό θα γίνουν άσσοι στην τήρηση της ελεγχόμενης στάθμευσης γράφοντος στο κοντέρ τους πολύ περισσότερα χιλιόμετρα ποδαρόδρομου;
Β. Καρ.

Μερική απασχόληση, αλλά ολόκληρη ψήφος

0

Ετικέτες , ,

Είκοσι χιλιάδες άνεργοι, λέει, θα απορροφηθούν από τους δήμος σε ένα πρόγραμμα συνεργασία με τον ΟΑΕΔ. Λύση μπάλωμα, αλλά με πολλές ακόμα αναγνώσεις, παρόμοιες με αυτές που εξάγονται και από τα μέχρι σήμερα περιβόητα προγράμματα stage, τα οποία παρεμπιπτόντως ανανεώθηκαν με απόφαση του ΟΑΕΔ για έναν ακόμα χρόνο.

Οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι οι εργασιακές συνθήκες γι' αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να μην είναι οι καλύτερες, παρ' όλα ταύτα όμως σημειώνουν ότι τα stage αποτελούν ένα βοήθημα για αρκετούς που μοιραία χωρίς αυτά θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της ανεργίας. Ακούγοντάς τους κάποιος δεν είναι καθόλου απίθανο να συμφωνήσει. “Από τα καθόλου, καλά είναι και τα λίγα¨, θα σκεφτόταν, αλλά επιτρέψτε μου προσωπικά να έχω διαφορετική άποψη. Αυτή η απλοϊκή και συνάμα λογική προσέγγιση είναι κατ' επέκταση και η νομιμοποίηση αυτών των προγραμμάτων στη συνείδηση του κόσμου, στην οποία στοχεύει η κυβέρνηση.

Ποιος ορίζει το παιχνίδι με το δίλημμα “λίγα ή καθόλου”; Σίγουρα πάντως όχι οι εργαζόμενοι. Αντιθέτως η αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποί μας έχουν λόγο στα πράγματα, χωρίς όμως να κάνουν κάτι ουσιαστικό. Απαραίτητη σημείωση εδώ το ότι οι κατά τόπους δημοτική άρχοντες είναι και οι εργοδότες της υπόθεσης. Το “γιατί” δεν κάνουν κάτι δεν είναι και τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε. Οι δεκάδες μερικώς απασχολούμενοι που βρίσκονται κυριολεκτικά στοιβαγμένοι στα δημαρχεία και τις υπηρεσίες ολόκληρης της χώρας στην πολιτική λογική των προϊσταμένων τους δεν είναι άνθρωποι, αλλά ψήφοι... κι αυτό τα εξηγεί όλα. Όταν μάλιστα οι προσλήψεις τους γίνονται σε περιόδους κοντά στις εκλογές, τότε η σπουδαιότητά τους καταλαβαίνουμε ότι αυτομάτως γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Σε κάτι δήμους μάλιστα με ιδιαίτερα κομματικά χαρακτηριστικά, ψάξτε κάπου κοντά μας, “ποτίζοντας τον βασιλικό κάτι θα πάρει και η γλάστρα”.
Β. Καρ.