Είμαστε τρομοκράτες, μα όλοι όμως

Για τους “τρομοκράτες” δημοσιογράφους μίλησε λίγο πριν το τέλος της ομιλίας του, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος, την περασμένη Δευτέρα, και να τον αδικήσει κάποιος δεν μπορεί. Όπως, πολύ σωστά σημείωσε, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο μιας ερώτησης που του απευθύνθηκε, το σινάφι μου, που σέρνει το άρμα της επικοινωνίας και των μηνυμάτων, κυρίως μέσω της τηλεόρασης, έχει βαλθεί να τρομοκρατήσει τους πάντες με τα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην χώρα.
Πολύ σωστός ο μητροπολίτης, μιας και αυτού του είδους η τρομοκρατία έχει πολλές συνέπειες, όλες εκ θαύματος ενάντια στο κοινό συμφέρον, καθώς μας έχουν κάνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, πολίτες του “παίξε, γέλασε και σώπα”.
Δεν ξέρω αν είναι της παρούσης, ούτε το κάνω για να ισορροπήσω τις εντυπώσεις, αφού όπως θα καταλάβατε συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα του Σεβασμιοτάτου. Επειδή, όμως, είναι ανοιχτό μυαλό, και έχει πλήρη αντίληψη των όσων πραγματικά συντελούνται γύρω μας, κάποια στιγμή θα ήθελα να γίνει και μια συζήτηση για τους άλλους... τρομοκράτες.
Αυτούς που φορούν ράσα,  που κάνουν τους μεγάλους σταυρούς, που έχουν τη δύναμη να καθοδηγούν τον κόσμο... -και το κάνουν με μεγάλη επιτυχία χαρίζοντάς του πλήρες σκότος- αυτούς που εν τέλει έχουν πληγώσει ακόμα και το σώμα της ίδιας της Εκκλησίας. Γιατί κι αυτοί τρομοκράτες είναι, ασχέτως αν κάθε Κυριακή στέκουν από άμβωνος και πλασάρονται ως οι σωτήρες των ψυχών μας, όταν αυτοί πρώτοι έχουν τις πιο βρόμικες από όλους.
Β. Καρ.