
“Δεν μπορούμε από τη μία να ζητάμε την ποινικοποίηση του ρουσφετιού, της παρανομίας κλπ., και από την άλλη να ζητάμε να επιλυθούν τα προβλήματα που δημιούργησαν αυτές οι επιλογές, χωρίς οι συνέπειες να φανούν ή να αποδοθούν σε κανέναν, ιδιαίτερα όταν αυτό μπορεί να αφορά ενδεχόμενα και «δικές μας περιπτώσεις». Το κουκούλωμα ήταν και είναι μία προσφιλής μέθοδος σε κάποιους, που προσωπικά δεν με βρίσκει σύμφωνη”. Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, η κ. Χοχτούλα στην επιστολή της, και δεν μπορώ να τα προσπεράσω έτσι, ελαφρά τη καρδία, καθώς μιλά για ρουσφέτια, παρανομίες, αλλά και για το κουκούλωμα αυτών. Μήπως αναφέρεται και σε δικές μας εγχώριες περιπτώσεις;
Σε αυτό που θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί της είναι ότι ο τρόπος χειρισμού αυτών των υποθέσεων, όντως, αναπαράγει ένα κακό πρότυπο. Κύριε δήμαρχε, δεν τα λέω εγώ αυτά, η δική σας Σύμβουλος τα λέει, και νομίζω ότι η καμπάνα χτυπά πολύ πιο δυνατά για εσάς, παρά για οποιονδήποτε άλλον, που, στην τελική, δεν είχε και τη δυνατότητα, όπως εσείς, να προσλάβει κόσμο για... εργασιακή μαθητεία. Β. Καρ.
Comments (0)
Δημοσίευση σχολίου