Αξέχαστος ελληνικός κινηματογράφος

Στο παρελθόν, και ουκ ολίγες φορές, έχουμε αναφερθεί στις σχέσεις μεταξύ των μελών της δημοτικής αρχής, δίνοντας πάντα έμφαση στο πολιτικό επίπεδο που κυμαίνονται αυτές, αφού αυτό είναι άλλωστε και το μόνο που θα πρέπει να μας απασχολεί. Θα θυμίσω μόνο το φαινόμενο “Βαβέλ” που παρουσιάστηκε ανάμεσα στους Παπαναστασόπουλο και Αλεξόπουλο, με αφορμή τις εκδηλώσεις που διοργάνωνε η Αναπτυξιακή τα δύο πρώτα χρόνια, περίπτωση για την οποία ακόμα περιμένουμε τις απαντήσεις του δημάρχου σχετικά με το ποιος είχε δίκιο τελικά. Στο συμβούλιο της Παρασκευής, για μία ακόμα φορά, οι δύο άνδρες δεν φάνηκε να τα πολυσυμφωνούν, αφού οι μεταξύ τους αντεγκλήσεις δεν ήταν και λίγες.

Όταν ο αξέχαστος Ντίνος Ηλιόπουλος έλεγε το γνωστό “δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα”, το μόνο πράγμα που δεν είχε στο μυαλό του είναι η εικόνα της δημοτικής αρχής. Το γιατί, τώρα, συμβαίνουν όλα αυτά, τη λύση, μάλλον, μας τη δίνει και πάλι ο γνωστός ηθοποιός, με τον τίτλο μιας από τις γνωστότερες ταινίες του. Το ποιος είναι τώρα αυτός, ξέρω ότι δεν είναι και πολύ εύκολο να το βρείτε, αφού οι υποψήφιες είναι πολλές, γι' αυτό και σας παρουσιάζω τις επικρατέστερες. Εσείς, απλώς, επιλέγετε αυτόν που σας ταιριάζει: “Διαγωγή μηδέν”, “Προ παντός....ψυχραιμία”, “Κάθε εμπόδιο για καλό”, “Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός”, “Ο ιππότης της λακκούβας” και τέλος... “Θανασάκης ο πολιτευόμενος”.
Για να βάλουμε και λίγο χιούμορ στη μαύρη καθημερινότητά μας.
B. Καρ.