Οι πραγματικοί αριθμοί των εκλογών

Ετικέτες

Επειδή η ανάγνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών γίνεται κατά το δοκούν, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε επακριβώς τι είναι αυτό που βγαίνει από την κάλπη και όχι τι είναι αυτό που σκοπίμως μας παραπληροφορούν. “Ο δικομματισμός αντέχει” είναι το κεντρικό σύνθημα των αναλυτών, που αρνούμαι να πιστέψω ότι άδολα προσπαθεί να μας περάσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Και τι είναι στην ουσία ο δικομματισμός; Το 53% (30% ΠΑΣΟΚ και 23% ΝΔ) παρακαλώ του εγγεγραμμένου εκλογικού σώματος, κι όχι φυσικά το 80% που μας λένε. Ένας στους δύο, με λίγα λόγια, ρίχνει συνολικά ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, αλλά πώς γίνεται και πάντα αυτοί μας κυβερνούν; Πρόκειται σίγουρα για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Δημοκρατίας, που, αν μη τι άλλο, ετυμολογικά και με μια μικρή παράφραση επιβεβαιώνεται, αφού όντως ο δήμος κρατείται γερά, αλλά από ποιους;

Στα αξιοσημείωτα του τελευταίου εκλογικού αποτελέσματος είναι φυσικά και η νέα αύξηση του ποσοστού της αποχής/λευκού/άκυρου, που πλησιάζει το διόλου ευκαταφρόνητο 32%, σε συνέχεια, μάλιστα, της ανοδικής τάσης που υπάρχει από το 2004 στο 2007 κατά 14% και κατά 11% σήμερα. Οι αριθμοί, πολλές φορές, δεν λένε την αλήθεια, στην προκειμένη περίπτωση όμως την φωνάζουν, κι ας θέλουν κάποιοι να τους φιμώσουν.

Όπως έγραψε στη Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία ο Τάκης Φωτόπουλος, “εάν σε ένα σαφώς πελατειακό σύστημα, όπως το ελληνικό, τα κόμματα εξουσίας δεν καταφέρνουν να προσελκύσουν στην κάλπη παρά μόνο το μισό των εγγεγραμμένων, τότε, το πολιτικό σύστημα σίγουρα βρίσκεται σε σοβαρή κρίση”. Μπορεί, άραγε, κάποιος να το αμφισβητήσει αυτό; Σαφέστατα και όχι, εκτός βέβαια από τους εκφραστές αυτού του πολιτικού συστήματος, που δεν είναι και λίγοι, αφού ο κρατικό κορβανάς μπορεί και τους ταΐζει κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά.

ΥΓ: Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι κατά δύο μονάδες μικρότερο από αυτό των άκυρων, λευκών και αποχής μαζί. Παρ' όλα ταύτα, κυβερνά, επειδή δεν υπάρχει η άλλη πρόταση, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί να έρθει από την Αριστερά που διαθέτουμε. Μήπως είναι καιρός να την ψάξουμε αλλού και έξω από τα γνωστά στο σύνολό τους “άνοστα” του Ελληνικού Κοινοβουλίου;
Β. Καρ.