Το ότι η εκκλησία έχει λόγο, και μάλιστα ισχυρό, στα όσα συμβαίνουν γύρω μας, δεν είναι κάτι καινούριο. Το ότι το κράτος, η πολιτεία, αλλά και μεγάλη μερίδα των ανθρώπων άγονται και φέρονται πολλές φορές από τις βουλές της, είναι επίσης γνωστό.
Τα ερωτήματα που θέλω να θέσω, για αρχή σήμερα, καθώς επιφυλάσσομαι και για άλλα στο άμεσο μέλλον, είναι εάν αυτά γίνονται αντιληπτά, αλλά και σε πιο βαθμό, μιας και οι επιδράσεις τους είναι πραγματικά πάρα πολλές, ακόμα κι εκεί που δεν φανταζόσαστε.
Σε λίγες εβδομάδες οι πολίτες θα κληθούν να αποφασίσουν για το ποιοι θα διαχειριστούν τις τύχες του δήμου για τα επόμενα τρεισήμισι χρόνια. Αλήθεια.... οι απεσταλμένοι του θεού, ρωτώ εγώ, έχουν λόγο σε αυτή τη διαδικασία; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πρέπει να έχουν, το κατά πόσο, όμως, αυτό συμβαίνει κιόλας... δεν είμαι και τόσο βέβαιος.
Λέτε να δίνουν κι αυτοί τα “χρίσματά” τους; Αλίμονό μας, θα πω εγώ για τώρα, αν αντί για προγράμματα και θέσεις επί των ζητημάτων της πόλης, η ιστορία πάει στο ποιος φτάνει πιο κοντά στον ύψιστο, ο οποίος παρεμπιπτόντως, και χωρίς να θέλω να φανώ βλάσφημος, εάν ψήφιζε, σίγουρα θα είχε μαυρίσει πολύ κόσμο, που οι ρασοφόροι του εδώ τους έχουν αναγάγει σε σωτήρες.
Αμήν, και καληνύχτα μας. Α, και το σταυρό με το δεξί το χέρι.
Β. Καρ.