Ήταν αρχή του χρόνου όταν οι σεισμοί ταρακούνησαν και πάλι το ΕΠΑΛ, δυστυχώς όμως δεν συνέβη το ίδιο και με τους αρμοδίους δήμο, και νομαρχία, που από τότε μέχρι και σήμερα προτίμησαν να σκοντάψουν πάνω σε όσα περισσότερα εμπόδια μπορούσαν, τα οποία παρεμπιπτόντως οι ίδιοι δημιούργησαν. “Τα πράγματα πηγαίνουν καλά”, άκουσον κύριε και σε παρακαλώ λυπήσου μας, ήταν η φράση που επέλεξε να πει προς τους ανήσυχους γονείς ο Παπαθανάσης στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας, μη βλέποντας ο ίδιος κανένα λόγω ανησυχίας, και, όπως και να το κάνουμε, είναι δικαίωμά του να μην καταλαβαίνει ή να το παίζει ότι δεν καταλαβαίνει... αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της.

Όχι ότι είναι ο μόνος που έχει ευθύνες, αλλά στην παρούσα φάση είναι ο μόνος που βρίσκεται στη δική του εικονική πραγματικότητα, γι αυτό χρέος όλων μας είναι να το επαναφέρουμε σε γήινα επίπεδα. Το πως θα συμβεί αυτό είναι ζήτημα υπό εξέταση, αλλά τουλάχιστον προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους με το θέμα έχω να καταθέσω συγκεκριμένη πρόταση. Ο Σεπτέμβρης δεν είναι και πολύ μακριά, άρα σιμώνουν και οι προεκλογικές φιέστες. Στις εικόνες που θα μεταφέρει ο φακός, προσωπικά, θα μου φάνταζε υπέροχος ως φόντος ένα τσούρμο από πιτσιρίκια με τους γονείς τους, να του υπενθυμίζουν τι (δεν) έκανε αυτή την τριετία για τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Πώς είπατε; Δεν πρέπει να εμπλέκονται με αυτό τον τρόπο στην πολιτική ζωή της πόλης αυτές οι κοινωνικές ομάδες; Και ποιος το λέει αυτό; Εδώ ο ίδιος τους εμπαίζει επανειλημμένος κατάμουτρα και θα σκεφτούν τώρα οι άνθρωποι αυτές τις μικρές λεπτομέρειες; Το λιγότερο που θα μπορούσαν να του κάνουν είναι αυτό που προτείνω, κι αν θέλετε πρόσθετες ιδέες, εδώ είμαστε και στο μέλλον.   
Β. Καρ.