Ένα απ' τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Παπαθανάση, στα λόγια πάντα, ήταν και η ανάπλαση, προστασία και ανάδειξη του άλσους στο Γρίμποβο. Τι έκανε, τέσσερα χρόνια τώρα;
Αφού αρχικά απέτυχε να μετατραπεί ο χώρος- με τις ευλογίες του Λιμενικού Ταμείου- σε καφετέρια, άλλαξε γνώμη, κάτω και από την κοινωνική πίεση που δέχθηκε.

Στα μέσα Μαρτίου του 2009 το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει το άλσος του Γριμπόβου από το Λιμενικό Ταμείο για να το αξιοποιήσει με τον δικό του τρόπο, αποκλείοντας μάλιστα με απόφαση- ευχάριστη έκπληξη- την ανάπτυξη επιχειρήσεων στο χώρο.

Από τότε, λοιπόν, περιμένουμε μια μελέτη από την τεχνική υπηρεσία του δήμου η οποία θα περιγράφει το τι ακριβώς θα γίνει, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να διαφαίνεται φως στον ορίζοντα.

Και εκτός από την καθυστέρηση στην μελέτη, υπάρχει πλήρης αδιαφορία και απαξίωση του χώρου. Περνώντας από την περιοχή σε πιάνει η καρδιά σου αντικρίζοντας την εικόνα στην οποία έχει περιέλθει το άλσος. Δήμος και Λιμενικό Ταμείο κάνουν σα να μην υπάρχει ο χώρος. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κατά τον πρόσφατο καθαρισμό των παραλιών της Ναυπάκτου, η μπουλντόζα σταμάτησε στο ύψος της τελευταίας καφετέριας του Γριμπόβου. Λες και η παραλία τελειώνει εκεί.

Για δε το εσωτερικό του άλσους, αφήστε το καλύτερα. Όλο το χειμώνα χρησίμευσε ως χώρος... ελεύθερου κάμπινγκ και τα αποτελέσματα είναι εμφανή. Μάλιστα, τα παιδιά που χρησιμοποιούν τα δύο γήπεδα του beach volley, μαζεύτηκαν εκεί πριν μερικές ημέρες και με εθελοντική εργασία προσπάθησαν να σουλουπώσουν κάπως το χώρο (φωτό). Όσο όμως αυτός μένει ανεξέλεγκτος, μάλλον μάταιος, αν και φιλότιμος, ο κόπος τους.

Κι αν το χειμώνα είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας και δεν είχαμε ως ανάγκη το... έξω, τώρα που 'σφίξαν οι ζέστες τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Όντας ο χώρος ο μοναδικός πνεύμονας πρασίνου μέσα στην πόλη θα ήταν μια όαση για λίγη δωρεάν δροσιά, καθώς όλες τις άλλες καλούμαστε να τις πληρώσουμε.

Εάν πάντως υπάρχει κάποια εξέλιξη, πολύ θα θέλαμε να τη γνωρίζουμε. Γιατί εάν η τεχνική υπηρεσία δεν έχει προλάβει σε ενάμιση χρόνο να συντάξει μια τέτοια μελέτη, τότε φανταστείτε τι έχει να γίνει από του χρόνου, όταν θα επιστρέψουν σε αυτήν κι άλλοι μπελάδες(πολεοδομία) συν τους καινούργιους που θα τις φέρει ο Καλλικράτης.

Υπάρχει ελπίδα βέβαια, αρκεί να της φύγουν οι σημερινοί “μπελάδες”, που έχει πάνω από το κεφάλι της...