Διαβάζουμε τα δελτία τύπου του Δήμου Ναυπάκτου για τον ποδηλατόδρομο και απ' τη μια μας πιάνουν τα γέλια – για τον επιδερμικό και καθαρά επικοινωνιακό τρόπο προσέγγισης ενός ανέλπιστου έργου που έγινε στην πόλη επειδή ο δήμαρχος ήταν γαλάζιο παιδί όταν έπρεπε- και απ' την άλλη τα κλάματα- γιατί ουδεμία σχέση έχει μια βαμμένη κόκκινη λωρίδα δρόμου με την απαιτούμενη ποδηλατική κουλτούρα που θα επέφερε μια πραγματική αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο που κυκλοφορούμε.

Αυτά τα δύο -η βαμμένη άσφαλτος και η αλλαγή νοοτροπίας- συνδυάζονται μόνο στην φαντασία του συντάκτη των δελτίων τύπου. Όσοι ζουν την καθημερινότητα αυτής της πόλης γνωρίζουν ότι ο ποδηλατόδρομος, μέχρι ώρας τουλάχιστον, χρησιμοποιείται για οτιδήποτε άλλο εκτός από ποδήλατα. Περισσότερο ως λωρίδα στάσης αυτοκινήτων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αυτό είναι κοινή διαπίστωση για τους Ναυπάκτιους, πλην του γραφείου τύπου και φυσικά της δημοτικής αστυνομίας που κόβει πρόστιμα στα... στενά.

Για την στρεβλή χρήση, εκτός απ' την αδιαμφισβήτητη λατρεία μας, ως λαός, προς το αυτοκίνητο, ευθύνεται και ο τρόπος κατασκευής του ποδηλατόδρομου, στον οποίο προφανώς και υπάρχουν σοβαρά κενά αν συνυπολογίσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χρημάτων του έργου ξοδεύτηκε για την ανακατασκευή των δρόμων και τη δημιουργία πεζοδρομίου στην Ψανή.

Ωστόσο, αντί να συνεχίζουμε την γκρίνια για πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν (εκτός απ' τη δημοτική αρχή που εύκολα αλλάζει το Νοέμβριο) πρέπει να δούμε πως θα διαχειριστούμε την υφιστάμενη κατάσταση προς όφελος της πόλης, των συνθηκών διαβίωσης και εν τέλει του επιπέδου ζωής μας.

Την προπερασμένη Κυριακή βρεθήκαμε μπροστά σε ένα ελπιδοφόρο θέαμα, στο κέντρο της Αθήνας (φωτό). Κατηφορίζοντας πεζοί προς Σύνταγμα και ακριβώς μπροστά στη Βουλή, βρεθήκαμε αντιμέτωποι ένα πολυπληθές σμήνος ποδηλατών (φωτό). Όπως οι περισσότεροι περαστικοί, σταθήκαμε να τους χαζέψουμε και να τους φωτογραφίσουμε.

Επρόκειτο για την μεγαλύτερη σε όγκο ποδηλατοπορεία που έγινε ποτέ στην πρωτεύουσα και ήταν στα πλαίσια την πανελλήνιας ποδηλατοπορείας με άλλες 30 πόλεις της Ελλάδας να δηλώνουν ποδηλατικό “παρών”. Κεντρικό σύνθημα ήταν το “ορθή σκέψη + ορθή λογική = ορθή μετακίνηση... Περιορισμός του ΙΧ” και τα αιτήματα τους κοινά για όλη τη χώρα: Λειτουργικοί ποδηλατόδρομοι, σεβασμός στον ποδηλάτη, ανθρώπινες πόλεις κλπ.

Το ποδηλατικό κίνημα δείχνει αυτή τη στιγμή πιο δυνατό από ποτέ στην Ελλάδα και αυτό δεν σχετίζεται, όπως θέλουν κάποιοι, χαριτολογώντας, να το συνδυάζουν μόνο με την τιμή της... βενζίνης. Το ποδήλατο άλλωστε δεν είναι μόνο μέσο μετακίνησης. Είναι κουλτούρα, άποψη και στυλ. Μια κουλτούρα που έχει αρχίσει να ανθίζει και στη Ναύπακτο, με τη δημιουργία πέρσι του Ποδηλατικού Ομίλου Ναυπάκτου, τον οποίο είχαμε στηρίξει- προβάλει από τα πρώτα του βήματα. Το ίδιο θα συνεχίσουμε να κάνουμε, ειδικά σε μια περίοδο που επίκειται η έναρξη της επίσημης λειτουργίας του ποδηλατόδρομου και οι ποδηλάτες της Ναυπάκτου θα έρθουν αντιμέτωποι με τα στραβά και τα ανάποδα αυτής της πόλης.

Όπως μαθαίνουμε ετοιμάζουν... ωραία πράγματα. Αδημονούμε.