Ντιν-νταν, καμπάνες λύπης και όχι χαράς

Αν υπάρχουν άνθρωποι που η άποψή τους στην επί Σαμαρά εποχή έχει μια κάποια μεγαλύτερη βαρύτητα μέσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων της Νέας Δημοκρατίας, τότε αναμφισβήτητα μεταξύ τους θα συγκαταλέγεται και ο Θύμιος Δρόσος. Αρμόδιος για τα όσα συμβαίνουν στο κόμμα στη δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, ο κ. Δρόσος έχει ιδία άποψη για την Ναύπακτο, και πολλοί υποστηρίζουν ότι η δική του άποψη θα κρίνει αρκετά για τη γραμμή που θα επιλέξει να ακολουθήσει η Ρηγίλλης στις επόμενες δημοτικές εκλογές στα εδώ δρώμενα.

Στη συνέντευξη που παραχωρεί σήμερα στη “N” υπάρχουν δυο σημεία, τα οποία, αν μη τι άλλο, εκτιμώ ότι έχουν ιδιαίτερη αξία, και θα ήθελα να σταθώ σε αυτά.

Πρώτον υποστηρίζει ότι όλα παραμένουν ρευστά, σχετικά με το εάν θα δοθούν χρίσματα, ενώ στη συνέχεια κάνει ένα σχόλιο, το οποίο επιδέχεται πολλών ερμηνειών για το αποτέλεσμα που κατέγραψε εδώ στις τελευταίες εκλογές η ΝΔ. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι και οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη στο κόμμα για τους λόγους που το φαινόμενο συνέβη και αλλού, έχοντας όμως συνυπολογίσει και κάποια “ειδικότερα προβλήματα, τα οποία ίσως να συνετέλεσαν στο να υπάρχει στην Ναύπακτο ένα μεγαλύτερο πρόβλημα σε σχέση με το παρελθόν”, όπως χαρακτηριστικά είπε.

Ποια μπορεί, όμως, να είναι αυτά τα “ειδικά προβλήματα”; Δεν είναι κρυφό ότι πολλά στελέχη του κόμματος θεώρησαν υπεύθυνο τον Παπαθανάση για την κατακόρυφη πτώση στο πάλαι ποτέ προπύργιο της ΝΔ, και όπως είναι λογικό, εμένα, δεν σας κρύβω, σ' αυτόν πήγε πρώτα το μυαλό μου. Αν όντως ισχύει αυτό, θα το γνωρίζουμε σε μερικούς μήνες, οπότε... υπομονή.

“Πάλι χτυπάνε καμπάνες για μας, καμπάνες λύπης και όχι χαράς”, έλεγε στο ρεφρέν ένα γνωστό παλιό ελαφρολαϊκό τραγούδι με τίτλο “Τηλεφωνητής” και νομίζω ότι για μία ακόμα φορά ταιριάζει γάντι στην κατάσταση.
Β. Καρ.