Δημοτικό Συμβούλιο Stage

H εικόνα που παρουσιάζει το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης έχει κατά καιρούς αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης, κυρίως λόγω της σχεδόν ανύπαρκτης παραγωγής πολιτικής σκέψης. Οι όποιες μεμονωμένες περιπτώσεις προσπαθούν να διασώσουν την κατάσταση, δεν μπορούν επ' ουδενί να συστήσουν κανόνα, οπότε, δυστυχώς και γι' αυτές, το μόνο που καταφέρνουν είναι να παίξουν το ρόλο της αντίστροφης επιβεβαίωσης.

Η συνεδρίαση της Τρίτης, ακόμα κι αν απουσίαζαν από αυτή τα σημαντικά θέματα, θύμιζε περισσότερο μια αίθουσα αναψυχής, παρά το “ναό της Δημοκρατίας”, όπως θέλουμε να τον ονομάζουμε -τρομάρα μας- σε τοπικό επίπεδο. Αυτή η εικόνα, βέβαια, αποτελεί παγιωμένη κατάσταση χρόνων και τα αποτελέσματά της είναι κάτι παραπάνω από εμφανή σε όλα τα επίπεδα της άσκησης εξουσίας. Το κατάντημα της δημοτικής αρχής, με τη μηδαμινή συνεισφορά σε αυτό που θα ονομάζαμε πολιτική με την ευρεία έννοια, αλλά και η αντίστοιχη κατάπτωση της αντιπολίτευσης που συνήθως χάνεται σε μικρο-αντιπολιτευτικές πρακτικές, χαιρετώντας την ουσία, συνθέτουν ένα εκρηκτικό ομολογουμένως μείγμα, τις συνέπειες του οποίου βιώνουμε όλα τα έμψυχα, αλλά και άψυχα “υλικά” αυτής της πόλης.

Για να μην θεωρηθώ, βέβαια, υπερβολικός, αλλά και για να αποδώσω τα ίσα, επαναλαμβάνω ότι μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο υπάρχουν και καθαρές φωνές που προσπαθούν, αλλά μάλλον εις μάτην.
Με αφορμή, δε, την ένταση που δημιουργήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση, όταν και συζητήθηκε το θέμα των stage, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου εντυπώθηκε στο μυαλό ότι και οι εκπρόσωποί μας μάλλον με μια ανάλογη σχέση εργασίας έχουν αναλάβει τα καθήκοντά τους.  Κάτι σαν stagier δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, δηλαδή, στους οποίους όλοι εμείς ανανεώνουμε τις συμβάσεις κάθε τέσσερα χρόνια, με αποτέλεσμα να αξιώνουν και μονιμότητα!

Εάν ισχύει αυτό, που μάλλον ισχύει, στο χέρι μας δεν είναι να δοθούν και οι απολύσεις...;
Β. Καρ.