Σοβαρός, μετρημένος, φύσει αισιόδοξος και μετριοπαθής. Αυτός είναι ο Τζίμ Κοζώνης που έχει το κλασσικό σύνδρομο του ανθρώπου που έκανε προκοπή μεταναστεύοντας στην Αμερική: Θέλει να βοηθήσει τον τόπο όπου γεννήθηκε γράφοντας παράλληλα το όνομά του στις σελίδες της ιστορίας του.

Οι τρόποι για να το καταφέρει κανείς αυτό αρκετοί. Ένας απ' αυτούς και η συμμετοχή στα κοινά. Τρόπος ο οποίος δεν του είναι ξένος, έχοντας ενεργή συμμετοχή στα Ελληνοαμερικανικά (ήταν μέχρι και πρόεδρος της επιτροπής αδελφοποίησης Αθήνας- Σικάγο).

Αυτό που του είπα από κοντά, είναι αυτό που θα επαναλάβω και εδώ. Αν συγκεντρώσει τους κατάλληλους συνεργάτες και το σημαντικότερο αν σιγουρευτεί ότι το γενικό όραμα που έχει μπορεί να επιτευχθεί με το συγκεκριμένο μέσο δεν έχει παρά να το προσπαθήσει. Αν πάλι όχι, υπάρχουν και άλλοι τρόποι. Και ένα δραστήριο ίδρυμα κυρίως σε θέματα πολιτισμού, παιδείας και αθλητισμού, ανάγκη το έχει η Ναύπακτος...
Α.Σ.