Προεκλογικά o Παπαθανάσης εμφανιζόταν στα αστραφτερά διαφημιστικά σποτ ως ένας “νέος άνθρωπος, άφθαρτος και με όρεξη για δουλειά”. Στην σύντομη παρουσία του στην καρέκλα του δημάρχου μας απέδειξε το εντελώς αντίθετο. Η νεότητα αφορούσε μόνο την... βιολογική του ηλικία γιατί οι πρακτικές και η σκέψη του θυμίζουν πολιτικό παλαιάς κοπής, απ' αυτούς που ξεστομίζουν με περισσό στόμφο μεγαλόσχημες αρλούμπες, σε χτυπούν στην πλάτη και σου υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια για να σου αποσπάσουν την ψήφο.

Ερχόμενος απ' το πουθενά, λογικό ήταν να αισθάνεται άφθαρτος αλλά μόλις 2 χρόνια μαζί μας και ήδη αποτελεί ξεφτισμένη πολιτική καρικατούρα. Όσο για την όρεξη για δουλειά, αυτή του κόπηκε νωρίς, όταν, τέσσερις μόλις μήνες δήμαρχος και για το σημαντικότερο πρόβλημα της Ναυπάκτου, αποφάσισε αντί να εργαστεί για την επίλυσή του να το ξεφορτωθεί.

Όντας τοπικό όργανο της κυβέρνησης, άρα έχοντας τη νομοθετική εξουσία με το μέρος του, τα κατάφερε. Εξέδωσε ένα νομιμότατο προεδρικό διάταγμα που του έλυνε τα χέρια (ώστε να μπορεί με ευκολία να χαιρετά σε γάμους και πανηγύρια, η σπεσιαλιτέ του) και... άσε το Σώκο να τρέχει με την πολεοδομία.

Καμία πρόθεση συνεργασίας, καμία βοήθεια, κανένα ενδιαφέρον.

Με το προεδρικό διάταγμα στο χέρι λοιπόν, ως άλλος Βουλγαράκης, άφηνε να εννοηθεί ότι αφού είναι νόμιμο είναι και ηθικό.

Έντεκα μήνες τώρα η Ναύπακτος είχε ξεμείνει από πολεοδομία, αλλά ο Παπαθανάσης δεν πτοήθηκε. Απεναντίας. Με τα συχνά ταξιδάκια αναψυχής στο εξωτερικό, τις πολυέξοδες φιέστες στο εσωτερικό και την μικροπολιτική στο προσκήνιο, περίμενε τον Σώκο να πέσει σαν ώριμο φρούτο.


Και ο νομάρχης αντιστάθηκε, αλλά έπεσε.

Όσοι γνωρίζουν τον Σώκο μιλούν για έναν εργασιομανή και πεισματάρη άνθρωπο. Από την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκε ότι το παιχνίδι ήταν στημένο, ωστόσο προτίμησε να το παίξει μέχρι τέλους. Ένα τέλος που ήταν προδιαγεγραμμένο καθώς το ματς εξελισσόταν στο γαλάζιο γήπεδο του Παπαθανάση.

Το λάθος του, κατά την άποψή μας είναι ότι το πήρε πολύ προσωπικά- έφτασε μάλιστα σε μερικές στιγμές να μιλά ευθέως για πόλεμο εναντίον του. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι ένα “νιάνιαρο” του την έφερε και έκανε ότι περνούσε απ' το χέρι του για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Σε αυτό του τον αγώνα όμως, παρέσυρε ολόκληρη την πόλη, που αν και αρχικά στάθηκε στο πλευρό του, στη συνέχεια κουράστηκε. Επαλειμμένα η διαφωνία μας με τον κ. νομάρχη ήταν ότι ο ίδιος πίστευε ότι η πράξη του Παπαθανάση δεν είχε αναδειχθεί όσο έπρεπε. Δεν το πιστεύουμε αυτό. Από την πρώτη στιγμή φωνάζουμε ότι ήταν λάθος απόφαση του Παπαθανάση και πως αν οι Ναυπάκτιοι δεν ξεχάσουν, θα ανταμείψουν την "εργατικότητα" του δημάρχου τους στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Όπως πιστεύουμε ότι και ο ίδιος δεν έπρεπε να τραβήξει τόσο πολύ το σχοινί, ειδικά χρησιμοποιώντας το ίδιο επιχείρημα που εκμεταλλεύθηκε ο Παπαθανάσης για να καταργήσει την πολεοδομία, την έλλειψη δηλαδή προσωπικού. Η έκδοση οικοδομική άδειας εν μέσω “εμπάργκο”, που αποκάλυψε η εφημερίδα μας, απέδειξε ότι δεν ήταν εκεί το πρόβλημα.
Με την πολεοδομία πλέον ανοικτή και οι δύο μετρούν τις πληγές τους, έχοντας ο καθένας με την συμπεριφορά του συντελέσει στο γενικευμένο κλίμα αποστροφής προς την πολιτική και τους πολιτικούς.

Και το σημαντικότερο, οι 11 μήνες αναμονής δεν αξιοποιήθηκαν ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα που είχαν οδηγήσει στην προβληματική πολεοδομία του Δήμου. Ο Γιώργος Κέστος παραλαμβάνει την κατάσταση απ' το ίδιο σημείο, οι καταγγελίες θα συνεχίσουν να πέφτουν βροχή, οι πολίτες θα ταλαιπωρούνται και ο μόνος ευτυχής θα είναι ο Παπαθανάσης που έλυσε ένα πρόβλημα για τον εαυτό του και όχι για την πόλη.