Διάβασα πριν από λίγες μέρες μια συνέντευξη του Ασημάκη Φωτόπουλου στο περιοδικό “Επίκαιρα” και εκ των λεγομένων του νομίζω ότι μπορούν εξαχθούν κάποιες ειδήσεις- συμπεράσματα. Γιος του παλιού βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στο νομό Χρήστου Φωτόπουλου και του τελευταίου που κατέλαβε το αξίωμα ορμώμενος από την περιοχή της Ναυπακτίας, ο Φωτόπουλος “junior” στην ερώτηση “εάν σκέφτεται τη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις επερχόμενες εκλογές” απάντησε θετικά, λέγοντας μάλιστα ότι εργάζεται γι' αυτό.

Από τις όλο και πιο συχνές καθόδους του στο νομό μπορούμε πλέον να καταλάβουμε ότι μόνο για πρωτοβουλίες από κεφαλιού του δεν μπορεί να πρόκειται, πράγμα που σημαίνει ότι από κάπου, μάλλον, θα έχει πάρει γι' αυτές το πράσινο φως. Επειδή λοιπόν χώρος για δύο Ναυπάκτιους δεν υπάρχει στη λίστα των υποψηφίων αυτό μεταφράζεται και σε κόκκινο φως για κάποιον άλλο. Ένα κόκκινο φως, “να” με το συμπάθιο!

Από την συνέντευξη κρατώ ένα μικρό απόσπασμα μιας απάντησης στην οποία ο αυριανός, ενδεχομένως, υποψήφιος σχολιάζει το φαινόμενο της οικογενειοκρατία στην πολιτική. “ Ναι, υπάρχουν πολιτικοί που δεν δούλεψαν ποτέ και τα βρήκαν όλα έτοιμα”, λέει, προσθέτοντας μάλιστα ότι θα πρέπει “να είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί δεν έχουν καμία προοπτική”.

Όχι και καμία προοπτική, θα μου επιτρέψετε να πω κ. Φωτόπουλε. Δεν είναι και λίγο πράγμα να είσαι πρωθυπουργός μιας χώρας για πέντε χρόνια, στη μία περίπτωση, ή να είσαι σχεδόν σίγουρα ο επόμενος πρωθυπουργός, σε μια άλλη. Ούτε είναι παράλληλα λίγο πράγμα, πάλι λόγο της οικογένειάς σου, να είσαι υπουργός της κυβέρνησης επί σειρά ετών, να είσαι βουλευτής, ή έστω ακόμα και υποψήφιος για κάποιο αξίωμα. Και επειδή η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται, τέτοιες δηλώσεις, μάλλον, για έναν ακόμα πολιτικό λόγο “αντάρα” μου κάνουν.
Β. Καρ.