Δεν έχει πάτο

0

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας το τελευταίο χρονικό διάστημα οι πολιτικές της παρούσας δημοτικής αρχής έχουν φτάσει το χρέος του δήμου στα 6 εκατομμύρια ευρώ, από τα 3 παρά κάτι που το παρέλαβε... και συνεχίζουμε. Τα χρονίζοντα προβλήματα που πήρε ερχόμενη στην εξουσία το 2006 (βλ  οικιστικό, Ξενία, κυκλοφοριακό κλπ) συνεχίζουν να υπάρχουν, γεγονός που μαρτυρά την ανικανότητά της να τα διαχειριστεί... και συνεχίζουμε. Συνυπολογίζοντας ακόμα και τα όσα δημιούργησε με τους τακτικισμούς της και τα πολιτικά παιχνίδια, τρανότερο όλων η υπόθεση της πολεοδομίας, χωρίς βέβαια να είναι το μόνο (βλ επίσης ΕΠΑΛ, 3ο δημοτικό, κλπ), καταλήγουμε στο ασφαλές εκ των αποτελεσμάτων συμπέρασμα ότι οι σημερινοί άρχοντές μας πολύ απλά... δεν κάνουν.
Κι εδώ έρχεται το ερώτημα: Όλα αυτά τα γνωρίζουν εκεί στη Ρηγίλλης; Προφανώς και ναι. Τι λέει λοιπόν για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο δήμος το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, γνήσιο τέκνο της οποίας είναι ο δήμαρχός μας; Η απάντηση από το απόγευμα της Τετάρτης είναι γνωστή: “Βρε δεν πάτε να πνιγείτε κιόλας...”!!! Βρίσκετε εσείς άλλη καταλληλότερη;
Πίσω έχει όμως η αχλάδα την ουρά κύριοι. Κι αν πέρυσι στις εκλογές σας ήρθε ταμπλάς με το ιστορικό χαμηλό για την Ναύπακτο του 38%, υπομονή, γιατί έχει και πιο κάτι έτσι όπως το πάτε.
Β. Καρ

Με ποια λογική

0

Όταν σε προσεγγίζει ο Παπαθανάσης για να τον στηρίξεις σε αυτές τις εκλογές, με οποιοδήποτε τρόπο, κι εσύ δέχεσαι... ποιος ακριβώς “συλλογισμός” σε οδηγήσει σ αυτή την απόφαση;
Το έχω μεγάλη απορία και πολύ θα ήθελα να ήξερα τη “διαδικασία σκέψης” των ανθρώπων που ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία.
Επειδή σαφέστατα υπάρχουν τέτοιοι, δεν μπορεί, κάποιος εξ αυτών θα μπορέσει να αραδιάσει μερικά επιχειρήματα σε μια κόλα χαρτί. Δεν τα στέλνετε και σε μας ρε αδέρφια να τα μάθουμε, για να τα μάθει κι ο κόσμος; Θα περιμένω, ειλικρινά, εναγωνίως...
Β. Καρ.

Υπομονή

0

Καθυστερώντας την απόδοση των οικονομικών στοιχείων ο Παπαθανάσης, πριν από μερικές εβδομάδες, είχα κάνει μία πρόταση. Συγκεκριμένα έλεγα ότι στην περίπτωση που χρονίσουν τα παιχνίδια του η αντιπολίτευση καλό είναι να το φέρει ως θέμα στο δημοτικό συμβούλιο με τη συλλογή υπογραφών, ζητώντας την πλήρη και αναλυτική ενημέρωση από τον τον ίδιο τον διευθυντή της οικονομικής υπηρεσίας.
Τα στοιχεία τελικά δόθηκαν, αλλά απ ότι πληροφορούμαι η πρόταση επεξεργάζεται από κάποιους ώστε να πραγματοποιηθεί. Κι αν απορείτε για το πιο μπορεί να είναι πλέον το ενδιαφέρον, μιας και ξέρουμε τα φέσια μας, αυτό που έχω να σημειώσω είναι να κάνουμε λίγη υπομονή. Σχετικά με τι; Μα με το ποιοι μπορεί να βάλουν την υπογραφή της για να έρθει το θέμα στο συμβούλιο. Κάτι μου λέει ότι δεν είναι μόνο οι συνήθεις επτά της αντιπολίτευσης, κι αυτό, όπως και να το κάνεις, μέσα σε μια προεκλογική περίοδο είναι κάτι.
Β. Καρ.

Μία ντουζίνα οδηγοί

0

Όταν ο δήμος αγόρασε τα 400 ποδήλατα τα έδωσε, και πολύ καλά έκανε φυσικά, στους πολίτες για να εξυπηρετούνται στις μετακινήσεις τους μέσα στην πόλη. Κρατήστε το αυτό....
Έφτασε στ αυτιά μου τις τελευταίες ημέρες ότι με τις περιβόητες μετατάξεις που γίνονται λόγο του Καλλικράτη, ήδη έχουν αρχίσει να καταφθάνουν στο δήμο, προεκλογικά πάντα, μια σειρά υπαλλήλων από τους άλλους δήμους. Καταρχάς ρωτάω και περιμένω μια απάντηση εάν ισχύσει το γεγονός. Εμπλουτίζοντας μάλιστα την απορία μου θα ήθελα να μάθω, εάν όντος ισχύσει το παραπάνω, αν 12 από αυτούς έχουν έρθει με την ειδικότητα του οδηγού.
Κι αν απορείτε τι σχέσει έχουν τα ποδήλατα που έλεγα στην αρχή, απλά στην περίπτωση που έχουν βάσει οι πληροφορίες, και επειδή μάλλον ο δήμος δε έχει τόσες ανάγκες σχετικά με την ειδικότητα, θα πρότεινα να τους δίνει σταδιακά στους πολίτες για να εξυπηρετούνται στις ανάγκες τους.
Είσαι στο σπίτι, θέλεις να κάνεις τα ψώνια σου, έχεις το αυτοκίνητο απ έξω, αλλά λείπει ο σύζυγος και εσύ δεν έχει ιδέα από οδήγηση. Η λύση βρέθηκε. Δημοσοφέρ! Για γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις! Δημοσοφέρ! Τώρα μόνο στη Ναύπακτο... Πολύ μπροστά λέμε...
Β. Καρ.

Η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας

0

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ

Οι αμετροέπειες που λέγονται και γράφονται για τον αδίκως δολοφονημένο δημιουργό του troktiko («οραματικός δημοσιογράφος», «μεγάλος» κ.λπ.), αντί να υπερασπίζονται τη δημοσιογραφία, τη δυσφημούν. Διότι, είτε από φόβο είτε από άγνοια, παρουσιάζουν ένα ελεεινό μπλογκ, που εξέφρασε τη χειρότερη Ελλάδα, ως κυνηγημένη και μαχόμενη δημοσιογραφία.

Κάθε εχέφρων άνθρωπος που δεν θέλει να τον λοιδορούν και συκοφαντούν, ανώνυμα και ατιμώρητα, στα μπλογκ, προσπαθεί να απέχει από τον ψηφιακό κοπρώνα. Όποιος έχει πικρή πείρα, ξέρει τι εννοώ. Πίσω από τα ανώνυμα μπλογκ υπάρχει ένας εσμός από μαφιόζους, μικρομαφιόζους, αλλά και πρόσωπα υπεράνω υποψίας που είτε βγάζουν τα απωθημένα τους, είτε το χαρτζιλίκι τους, είτε τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Υπάρχουν και πολλοί ακυρωμένοι τύποι, οι οποίοι απλώς επιστρέφουν τα χτυπήματα της μοίρας -γενικώς και αδιακρίτως. Η όλη ατμόσφαιρα είναι επιεικώς νοσηρή.
Αφότου έκατσε η μπίλια και φάνηκε ότι τα μπλογκ αυτά πολλαπλασιάστηκαν όχι για να εκφράσουν τη δημοσιογραφία των πολιτών (τρομάρα της) ή όσους το σύστημα είχε αποδυναμώσει, ο καθένας άρχισε να σκέφτεται δυο φορές πριν κλικάρει πάνω σε ένα λινκ. Περισσότερο παρά ποτέ, είχε σημασία όχι τι ακούς, αλλά ποιος το λέει. Και το αίτημα της υπογραφής έγινε συνώνυμο με αυτό που παλιά ονόμαζαν «έχεις πρόσωπο στην κοινωνία». Στα σκοτεινά έμειναν να κυκλοφορούν οι σκοτεινοί.

Φυσικά, το πανελλήνιο έμπαινε στο troktiko. Όπως αγόραζε την «Αυριανή». Και αγοράζει το «Θέμα». Τους αρέσει το σκάνδαλο. Το κράξιμο. Η χύμα γλώσσα. Οι πρόθυμες βίζιτες. Οι διεφθαρμένοι πλούσιοι. Όσο ανέβαινε η δημοτικότητα, τόσο πιο πολύ εκτροχιαζόταν το περιεχόμενο. Κι ανάμεσα σε ανόητες αναρτήσεις για σταρ και τραγουδιστές, υπήρχαν διαρκείς «ανώνυμες» καταγγελίες για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, που όσο αυθαίρετα εμφανιζόντουσαν, επιδιορθώνονταν σε λίγες ώρες.

Για να μη το χοντρύνουμε πάνω από έναν νεκρό άνθρωπο (πράγμα που μας γεμίζει φρίκη και ειλικρινή αποτροπιασμό - το να σκοτώνεις είναι η μεγαλύτερη κατάντια της ανθρώπινης φύσης!), το troktiko έγινε η εικόνα μιας κοινωνίας σε κρίση. Ελαττωματικό ως προς όλες τις δημοσιογραφικές λειτουργίες και ύποπτο για παντός είδους συναλλαγές. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν το εκτιμούσε, αλλά βεβαίως το φοβόταν. Ακόμα κι αν είσαι απολύτως καθαρός, εφόσον ήθελαν να κατασκευάσουν μια επίθεση εναντίον σου, κάτσε απόδειξε ότι δεν είσαι ελέφαντας. Για λόγους προληπτικής ιατρικής, οι υγιείς δυνάμεις, αντί να το καταγγείλουν, επέλεξαν να το αγνοούν.

Μέχρι που φτάσαμε στη δολοφονία ενός ανθρώπου. Πράγμα που σημαίνει ότι οι υγιείς δυνάμεις δεν ήταν τόσο υγιείς. Ήταν ένα σνομπ και αυτάρεσκο λόμπι που ευχαριστιόταν να διαβάζει την παπαδιαμάντεια «Καθημερινή» και το LifΟ, αφήνοντας την αρρώστια να καλπάζει. Αλλά πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος που βλέπει πρώτος το κακό και το δείχνει στον κόσμο, για να φυλαχτεί. Που το καταγγέλλει χωρίς να φοβάται τη βία που θα δεχτεί. Όπως ο Σαρτρ τον Μάη. Όπως ο Σλέντορφ στα χρόνια της πρώτης χυδαίας ανόδου της «Bild». Όπως ο Χατζιδάκις τα χρόνια που η «Αυριανή» πούλαγε 350.000 φύλλα και οι αρχισκαπανείς του ΠΑΣΟΚ την στήριζαν ψυχή τε και σώματι. Αν ψάξετε, θα βρείτε ελαχιστότατες καταγγελίες του φαινόμενου των ύποπτων μπλογκ στον σοβαρό Τύπο. Όχι τυχαία. Μερικοί δημοσιογράφοι «σοβαρών» εφημερίδων, ή παρατρεχάμενοι πολιτικών, είναι διαχειριστές τέτοιων μπλογκ - το πρωί καθηγητές , το βράδυ μαχαιροβγάλτες. Υπάρχει μια βαθιά διαπλοκή μεταξύ παραδοσιακών media και χυδαίων μπλογκ - με τον συνήθη τρόπο που στα ανώτατα κλιμάκια του Βατικανού πάντα κάποιος προωθεί τα συμφέροντα της Καμόρα.

Πιστεύω ότι, εάν δεν είχαμε αφήσει το φαινόμενο να γιγαντώνεται τόσο ανεξέλεγκτα και σιωπηρά και άκριτα, ίσως κάποιοι δεν ένιωθαν την ανάγκη να φτάσουν μέχρι τον φόνο ενός ανθρώπου. Η καθαρή σκέψη και η θαρραλέα κριτική σκοτώνουν το κακό πιο καίρια και οριστικά.

Αλλά εδώ οι διανοούμενοι ασχολούνται με τα άνθη του λωτού.

Πηγή: LIFO