Μπορεί να καταλογίζουν τα χίλια μύρια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση -και στα περισσότερα δεν έχουν άδικο- αλλά ένα απ' τα θετικά της είναι οι στενές της σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες.

Η Αυτοδιοίκηση, μέχρι σήμερα, δεν ήταν απρόσωπη. Ο δήμαρχος ήταν (σχετικά) προσβάσιμος, τον έβλεπες στο δρόμο, είχε χρόνο να σου μιλήσει, να ακούσει τα προβλήματά σου (λέμε, τώρα...). Στις περισσότερες των περιπτώσεων, βέβαια, αλλού είχε το μυαλό του (στην ψήφο σου, βρε κουτέ), αλλά αυτό δεν πρόκειται να το αλλάξει ούτε ο Καλλικράτης, ούτε κανένα νομοθέτημα.

Οι άνθρωποι θα το αλλάξουν. Αυτοί, δηλαδή, που θα κληθούν να διαχειριστούν το νέο Δήμο-μαμούθ, που θα ξεκινά από τον Γαλατά και θα φτάνει στη Γραμμένη Οξιά.

Που πλέον θα τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαφυλάξουν αυτή τη σχέση, έστω και αν έχουν όλες τις καλές προθέσεις. Μην γελιόμαστε. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και οι δημόσιες διαβουλεύσεις μέσω ίντερνετ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την προσωπική επαφή και την ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά. Από τον καναπέ σου δεν λαμβάνεις μέρος σε τίποτα. Και αυτό είναι που θα επιφέρουν τα πολύ μεγάλα αυτοδιοικητικά σχήματα που επιλέχθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Μεγαλύτερη καθήλωση.

Το βλέπουμε ήδη να συμβαίνει και είναι τραγικό. Οι άνθρωποι έχουν ήδη αρχίσει να αντιδρούν στις αδικίες φτιάχνοντας... γκρουπ το facebook! Και το χειρότερο είναι ότι νομίζουν ότι αλλάζουν τον κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν μια τρύπα στο νερό...