Ο Χρήστος Σικώλας είναι και επίσημα ο πρώτος που διαφώνησε ανοιχτά με τις πρακτικές Παπαθανάση και από το βράδυ της Δευτέρας έθεσε εαυτόν εκτός της δημοτικής αρχής. Είναι γνωστό, βέβαια, ότι δεν είναι ο μόνος που ανήκει στην κατηγορία αυτών που αποστασιοποιούνται   εν όψει των εκλογών του Νοέμβρη, και μια μικρή περιπλάνηση στους άλλους, μέχρι πρότινος, ομοπαρασαξιακούς του... ίσως και να μας οδηγήσει σε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.    

Ιουλία Χοχτούλα: Ανήκει ψυχή, από καιρό, και σώματι εσχάτως, μακριά από την ομάδα, συνεχίζοντας βέβαια να υπερασπίζεται τα πιστεύω της, όπου θεωρεί ότι υπάρχει λόγος. Με πολύ λίγα πλέον πράγματα, πολιτικά (σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο), να την ενώνουν με τον Παπαθανάση, είναι κοινό μυστικό όλων ότι το ισχυρό χαρτί του δημάρχου, κατά την πρώτη διετία, δεν θα είναι στο πλάι του.
 
Βασίλης Σακέτος: Ένας δημοτικός σύμβουλος με πρακτική σκέψη, που δυστυχώς για τον ίδιο, σε άλλα πίστεψε πριν από τρεισήμισι χρόνια και άλλα τελικά αντιμετώπισε. Δυσαρεστημένος από τον χειρισμό πολλών θεμάτων, αλλά και από την εικόνα της ομάδας που θυμίζει ξέφραγο αμπέλι, έχει κάνει ξεκάθαρο από καιρό το ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις εκλογές, καθώς πολύ απλά δεν αντέχει άλλο τα παιχνίδια ο άνθρωπος.

Κοινό σημείο όλων το ότι είχαν άποψη και στις διαφωνίες μερικές φορές την εξέφρασαν, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο.  Τυχαίο; Δεν νομίζω. Αν στην παραπάνω λίστα συμπεριλάβουμε και κανά δυο ακόμα που δεν αισθάνονται και πολύ άνετα μέσα στην ομάδα, και οι οποίοι επίσης έχουν άποψη, τότε που καταλήγουμε. Μάλλον, στο ότι τελικά, οι άνθρωποι που σιωπούν και δηλώνουν την παρουσία τους μόνο με την ανάταση του χεριού, είναι αυτοί που θέλει ο δήμαρχος δίπλα του, αφού όλοι σχεδόν οι άλλοι, αποδεδειγμένα πλέον, δεν κάνουν χωριό μαζί του.
Β.Καρ.

Η παράταξη Κονίδα επέλεξε να αποχωρίσει από την αίθουσα του συμβουλίου τη Δευτέρα, όχι για να διακοπεί η συνεδρίαση λόγω μη απαρτίας, αλλά γιατί ήθελε με αυτόν τον τρόπο να μη νομιμοποιήσει, έστω και χωρίς την ψήφο της, και το τυπικό πλέον άλμα του Πατσαουρά στη δημοτική αρχή. Το γιατί δεν έμεινε να σχολιάσει την κίνηση αυτή, είναι ένα ερώτημα που ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να απαντήσω, αλλά όπως μαθαίνω το κεφάλαιο δεν θα κλείσει έτσι εύκολα γι αυτούς.
Ο Καρακώστας μίλησε για πολιτικές συναλλαγές, αλλά ο Κονίδας μάλλον στο μυαλό του κάνει άλλου είδους αναλύσεις. Θα τις εκφράσει σύντομα, μαθαίνω, και θα σχετίζονται με τα χρήματα που βρέθηκαν πριν από 1977 χρόνια, μέσα σε ένα πουγκί, κάτω από μία συκιά... 
Β. Καρ.

Οι εργαζόμενοι στο ΚΔΑΠ-ΜΕΑ κλείνουν αισίως τέσσερις μήνες απλήρωτοι και από εβδομάδα οι πληροφορίες λένε ότι προχωρούν σε επίσχεση εργασίας. Τα χρήματα από το πρόγραμμα έρχονται, απ ότι τους λένε, αλλά ο φόβος τους δεν είναι το ταξίδι... αλλά η διανομή.
Γιατί όπως και να το κάνεις, μπορεί να είναι οι μόνοι που δικαιούνται να λάβουν από αυτά, αλλά δεν είναι οι μόνοι που έχουν να λάβουν γενικά...
Β. Καρ.

Ήταν αρχή του χρόνου όταν οι σεισμοί ταρακούνησαν και πάλι το ΕΠΑΛ, δυστυχώς όμως δεν συνέβη το ίδιο και με τους αρμοδίους δήμο, και νομαρχία, που από τότε μέχρι και σήμερα προτίμησαν να σκοντάψουν πάνω σε όσα περισσότερα εμπόδια μπορούσαν, τα οποία παρεμπιπτόντως οι ίδιοι δημιούργησαν. “Τα πράγματα πηγαίνουν καλά”, άκουσον κύριε και σε παρακαλώ λυπήσου μας, ήταν η φράση που επέλεξε να πει προς τους ανήσυχους γονείς ο Παπαθανάσης στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας, μη βλέποντας ο ίδιος κανένα λόγω ανησυχίας, και, όπως και να το κάνουμε, είναι δικαίωμά του να μην καταλαβαίνει ή να το παίζει ότι δεν καταλαβαίνει... αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της.

Όχι ότι είναι ο μόνος που έχει ευθύνες, αλλά στην παρούσα φάση είναι ο μόνος που βρίσκεται στη δική του εικονική πραγματικότητα, γι αυτό χρέος όλων μας είναι να το επαναφέρουμε σε γήινα επίπεδα. Το πως θα συμβεί αυτό είναι ζήτημα υπό εξέταση, αλλά τουλάχιστον προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους με το θέμα έχω να καταθέσω συγκεκριμένη πρόταση. Ο Σεπτέμβρης δεν είναι και πολύ μακριά, άρα σιμώνουν και οι προεκλογικές φιέστες. Στις εικόνες που θα μεταφέρει ο φακός, προσωπικά, θα μου φάνταζε υπέροχος ως φόντος ένα τσούρμο από πιτσιρίκια με τους γονείς τους, να του υπενθυμίζουν τι (δεν) έκανε αυτή την τριετία για τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Πώς είπατε; Δεν πρέπει να εμπλέκονται με αυτό τον τρόπο στην πολιτική ζωή της πόλης αυτές οι κοινωνικές ομάδες; Και ποιος το λέει αυτό; Εδώ ο ίδιος τους εμπαίζει επανειλημμένος κατάμουτρα και θα σκεφτούν τώρα οι άνθρωποι αυτές τις μικρές λεπτομέρειες; Το λιγότερο που θα μπορούσαν να του κάνουν είναι αυτό που προτείνω, κι αν θέλετε πρόσθετες ιδέες, εδώ είμαστε και στο μέλλον.   
Β. Καρ.          

Ένα απ' τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Παπαθανάση, στα λόγια πάντα, ήταν και η ανάπλαση, προστασία και ανάδειξη του άλσους στο Γρίμποβο. Τι έκανε, τέσσερα χρόνια τώρα;
Αφού αρχικά απέτυχε να μετατραπεί ο χώρος- με τις ευλογίες του Λιμενικού Ταμείου- σε καφετέρια, άλλαξε γνώμη, κάτω και από την κοινωνική πίεση που δέχθηκε.

Στα μέσα Μαρτίου του 2009 το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει το άλσος του Γριμπόβου από το Λιμενικό Ταμείο για να το αξιοποιήσει με τον δικό του τρόπο, αποκλείοντας μάλιστα με απόφαση- ευχάριστη έκπληξη- την ανάπτυξη επιχειρήσεων στο χώρο.

Από τότε, λοιπόν, περιμένουμε μια μελέτη από την τεχνική υπηρεσία του δήμου η οποία θα περιγράφει το τι ακριβώς θα γίνει, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να διαφαίνεται φως στον ορίζοντα.

Και εκτός από την καθυστέρηση στην μελέτη, υπάρχει πλήρης αδιαφορία και απαξίωση του χώρου. Περνώντας από την περιοχή σε πιάνει η καρδιά σου αντικρίζοντας την εικόνα στην οποία έχει περιέλθει το άλσος. Δήμος και Λιμενικό Ταμείο κάνουν σα να μην υπάρχει ο χώρος. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κατά τον πρόσφατο καθαρισμό των παραλιών της Ναυπάκτου, η μπουλντόζα σταμάτησε στο ύψος της τελευταίας καφετέριας του Γριμπόβου. Λες και η παραλία τελειώνει εκεί.

Για δε το εσωτερικό του άλσους, αφήστε το καλύτερα. Όλο το χειμώνα χρησίμευσε ως χώρος... ελεύθερου κάμπινγκ και τα αποτελέσματα είναι εμφανή. Μάλιστα, τα παιδιά που χρησιμοποιούν τα δύο γήπεδα του beach volley, μαζεύτηκαν εκεί πριν μερικές ημέρες και με εθελοντική εργασία προσπάθησαν να σουλουπώσουν κάπως το χώρο (φωτό). Όσο όμως αυτός μένει ανεξέλεγκτος, μάλλον μάταιος, αν και φιλότιμος, ο κόπος τους.

Κι αν το χειμώνα είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας και δεν είχαμε ως ανάγκη το... έξω, τώρα που 'σφίξαν οι ζέστες τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Όντας ο χώρος ο μοναδικός πνεύμονας πρασίνου μέσα στην πόλη θα ήταν μια όαση για λίγη δωρεάν δροσιά, καθώς όλες τις άλλες καλούμαστε να τις πληρώσουμε.

Εάν πάντως υπάρχει κάποια εξέλιξη, πολύ θα θέλαμε να τη γνωρίζουμε. Γιατί εάν η τεχνική υπηρεσία δεν έχει προλάβει σε ενάμιση χρόνο να συντάξει μια τέτοια μελέτη, τότε φανταστείτε τι έχει να γίνει από του χρόνου, όταν θα επιστρέψουν σε αυτήν κι άλλοι μπελάδες(πολεοδομία) συν τους καινούργιους που θα τις φέρει ο Καλλικράτης.

Υπάρχει ελπίδα βέβαια, αρκεί να της φύγουν οι σημερινοί “μπελάδες”, που έχει πάνω από το κεφάλι της...

Όταν θα αρχίσει να πλησιάζει η ώρα των εκλογών, και θα ξέρουμε φυσικά ποιοι θα ζητήσουν την ψήφο μας, προτείνω για να σχηματίσουμε την καλύτερη δυνατή άποψη για όλους να μας καταθέσουν δημόσια από ένα βιογραφικό τους. Να μας αναφέρουν σε αυτό το τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα στη διαδρομή τους στα κοινά, το τι έχουν κάνει επαγγελματικά, αλλά και το τι έχουν λάβει, για παράδειγμα, όταν η πρώτη κατηγορία τους επέφερε, νομίμως πάντα για να μην παρεξηγούμαι, και κάποια χρήματα.
Καθαρά πράγματα δηλαδή, καθώς οι καιροί είναι πολύ περίεργοι με τα όσα βλέπουμε γύρω μας. Από τη μία γιατί αυτοί που τα έχουν πάρει όλο και πληθαίνουν, απ ότι βλέπουμε, και από την άλλη γιατί πολλοί καλοθελητές θα σπεύσουν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη, να ρίξουν λάσπη όπου μπορούν και με όποιον τρόπο. Όποιος λοιπόν δεν έχει να φοβηθεί κάτι επί των παραπάνω εκτιμώ ότι οφείλει να ακολουθήσει την πρότασή μου, ξαναλέω για να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Β. Καρ.

Και με τα δύο πόδια εκτός της παράταξης Παπαθανάση θα πρέπει να λογίζεται πλέον ο Χρήστος Σικώλας, ο οποίος, όπως γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα, έχει αποφασίσει ήδη να μη συστρατευθεί μαζί της στις εκλογές του Νοέμβρη, αλλά και να παραιτηθεί άμεσα από τη θέση του προέδρου της ΔΕΥΑΝ που κατέχει μέχρι σήμερα. Ο χρόνος ανακοίνωσης των μαντάτων τοποθετείται στο άμεσο μέλλον, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, και το αργότερο μέχρι τέλη του μήνα όλα θα έχουν πάρει την επίσημη μορφή τους. Την ημερομηνία που θα δείχνει εκείνη την ημέρα το ημερολόγιο δεν μπορώ να σας την πω, καθώς δεν ξέρω πότε θα γίνει και το τακτικό δημοτικό συμβούλιο αυτού του μήνα...

ΥΓ: Η λέξη παραιτείται έχει έντεκα (11) γράμματα.
Η λέξη πρόεδρος αντίστοιχα οκτώ (8)
Το ίδιο και το πρόβλημα (8), που απέκτησε ο Παπαθανάσης
Η ημερομηνία την ημέρα που γράφονται οι παραπάνω λέξεις είναι 8 Ιουνίου.
Όλο μαζί 11888. τυχαίο; Δε νομίζω...
Β. Καρ.

Ο Ιούνιος είναι σύμφωνα με τον κώδικα ο μήνας των απολογισμών των πεπραγμένων κάθε δημοτικής αρχής σε μια ειδικά ανοιχτή δημόσια συνεδρίαση, όπου ο κάθε ένας μπορεί να θέσει τα δικά του ερωτήματα. Η παρούσα δημοτική αρχή, ούσα η μόνη από τις τελευταίες που τον έκανε, λογικά και φέτος θα πράξει το ίδιο, επιχειρώντας βέβαια να δώσει τον ίδιο πανηγυρικό χαρακτήρα με τις δύο προηγούμενες φιέστες που είχε διοργανώσει.
Αν και ως εφημερίδα είμαστε οι πρώτοι που ανασύραμε το θέμα τον Φεβρουάριο του 2008, ελπίζοντας ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει από τη διαδικασία, πέρυσι, και μετά από δύο απολογισμούς, προσωπικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ακόμα και εάν δεν γινόταν ποτέ ξανά, από αυτή τη δημοτική αρχή, η αυτοδιοίκηση δε θα αισθανόταν πιο φτωχή. Τα δυο πρωτοσέλιδα που ακολούθησαν το φαντασμαγορικό θέαμα του Παπαθανάση (Μαγική εικόνα το 2008 και Πληρωμένο χειροκρότημα το 2009) νομίζω ότι δικαιολογούν του λόγου το αληθές, αλλά για φέτος τα παίρνω όλα πίσω και περιμένω με μεγάλη αγωνία την “παράσταση”.

Μερικούς μόλις μήνες πριν από τις εκλογές υποψήφιοι δήμαρχοι, κλπ συγγενείς, φαντάζομαι ότι θα σπεύσουν να δηλώσουν τη στήριξή τους δίνοντας στο δρώμενο έναν άλλο χαρακτήρα, κάτι σαν ένα δημόσιο ντιμπέιτ, κάνοντάς το από τη μία πολύ πιο ευχάριστο, και από την άλλη αρκετά πιο ενδιαφέρον.
Β. Καρ.

Όταν έπεσαν τα φώτα επάνω του έγινε πρώτο θέμα και δόθηκαν λύσεις. Παράλληλα δόθηκαν και υποσχέσεις για να μην επαναληφθούν τα ίδια, αλλά φαίνεται ότι το χούι δεν κόβεται. Για τις πληρωμές των εργαζομένων στο πρόγραμμα ΚΔΑΠ- ΜΕΑ του δήμου ο λόγος, καθώς όπως μαθαίνω οι μήνες όπου δεν μπήκε ευρώ στην τσέπη τους άρχισαν και πάλι να μετριούνται έχοντας φτάσει ήδη τους τρεις. Ο κουμπαράς που είχε αποφασιστεί να δημιουργηθεί με χρήματα από το δήμο προκειμένου να πληρώνονται κανονικά κάθε μήνα, και να μη μένουν ξεκρέμαστοι περιμένοντας κάθε φορά το πότε θα σταλούν τα δικά τους, δε λειτούργησε μέχρι σήμερα, και ψάχνοντας λίγο περισσότερο την υπόθεση, μάλλον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσει.
Τι μένει άρα; Ή ότι θα πρέπει να οπλιστούν με υπομονή ή να ξανακάνουν το θέμα πρώτο παίρνοντας τα δεδουλευμένα τους, γιατί όχ,ι και από τους αιρετούς. Ούτως ή άλλως αυτή ήταν η εναλλακτική πρόταση την προηγούμενη φορά, ασχέτως εάν εντελώς, τυχαία, βρέθηκε λύση την τελευταία στιγμή. Ξυλωθείτε λοιπόν...
Β. Καρ.

Κάνοντας κάποιος μια δεύτερη ανάγνωση στα όσα τραγελαφικά συνέβησαν αναφορικά με το ζήτημα της Αναπτυξιακής Ναυπάκτου, προκύπτουν κάποια ενδιαφέροντα αλλά συνάμα και ανησυχητικά για το Δήμο στοιχεία.

Όπως ίσως θα θυμάστε, αρχικά το δημοτικό συμβούλιο είχε αποφασίσει τον έκτακτο διαχειριστικό έλεγχο στην πολύπαθη δημοτική επιχείρηση, αλλά στη συνέχεια τρία μέλη της δημοτικής αρχής, οι Κούμπιος, Παπαναστασόπουλος και Χοχτούλα, προσέφυγαν στην Περιφέρεια, ζητώντας την ακύρωσή της! Να τρελάθηκαν, ξαφνικά, οι τρεις σύμβουλοι της πλειοψηφίας και να στράφηκαν κατά δικής τους ουσιαστικά απόφασης, το αποκλείουμε ως ενδεχόμενο. 

Κάτι άλλο συμβαίνει, και δύο γεγονότα των τελευταίων ημερών ρίχνουν λίγο φως στην υπόθεση.
Το πρώτο γεγονός είναι ότι στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο δεν ξανασυζητήθηκε το θέμα, ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες του ελέγχου. Άρα κάποιος, ή κάποιοι, επιθυμούν να μπει στο ψυγείο κατά ώρας το ζήτημα...

Το δεύτερο γεγονός αφορά μια άλλη δημοτική επιχείρηση, την ΔΕΑΝ (Δημοτική Επιχείρηση Αθλητισμού και Νεολαίας), υπάλληλος της οποίας προχώρησε σε επίσχεση εργασίας, που σημαίνει ότι έχει να πληρωθεί τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Τα οικονομικά της εν λόγω επιχείρησης δεν μας έχουν απασχολήσει μέχρι στιγμής, ούτε έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης, αλλά για να μην μπορεί η εταιρεία να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη, πάει να πει ότι δεν είναι και τόσο ρόδινα τα πράγματα, ενώ, από όσο γνωρίζουμε, εκκρεμεί ακόμη η πληρωμή του πρώην προέδρου της, ο οποίος είχε κινηθεί δικαστικά και είχε δικαιωθεί.

Αφήνοντας πίσω μας φήμες που αναφέρουν ότι από την στιγμή που η Αναπτυξιακή μπήκε στο μάτι του κυκλώνα, κάτι άλλο έπρεπε να βρεθεί για να γίνονται τα... έργα πνοής, καλό θα ήταν το παραπάνω ζήτημα, τα οικονομικά δηλαδή της ΔΕΑΝ, να αναδειχθούν. Ποιες, δηλαδή, οι δράσεις της εταιρείας, ποια τα έσοδα, και ποια τα έξοδα και τα χρέη.

Κι αυτό, επειδή ένας από τους λόγους που φαίνεται να δημιουργεί εμπλοκή στον έλεγχο στην ΑΝΝΑ, είναι το γεγονός ότι κάποιοι, εντός της δημοτικής ομάδας, πιστεύουν ότι δεν είναι η μοναδική δημοτική επιχείρηση που χρήζει ελέγχου. Και υπό την απειλή ο έλεγχος να γενικευτεί (σε ΔΕΑΝ, ΔΕΤΑΠ, ΔΕΥΑΝ, ακόμη και Δήμο!), κάποιοι λουφάζουν. Στο δίλημμα, δηλαδή, ή έλεγχος παντού, ή όχι έλεγχος στην ΑΝΝΑ, επιλέγουν το δεύτερο. Ποιος είναι αυτός που επιθυμεί διακαώς το δεύτερο σενάριο και ποιος ο... λουφαδόρος, δεν είναι και τόσο δύσκολο να το συμπεράνουμε...

Αν και πρόσφατο δελτίο τύπου του Δήμου Ναυπάκτου μας πληροφορούσε ότι πραγματοποιήθηκε καθαρισμός των παραλιών της Ναυπάκτου, μια βόλτα στην ανατολική πλευρά του Γριμπόβου είναι αποκαρδιωτική. Εκτός του γεγονότος ότι η περιοχή είναι πνιγμένη στα χορτάρια, υπάρχουν διασκορπισμένα και αρκετά σκουπίδια, που σε κάποια μάλιστα σημεία σχηματίζουν και ωραίους... λοφίσκους. 
Βέβαια, παρότι ο Δήμος Ναυπάκτου ήταν αυτός που “επικοινώνησε” τον καθαρισμό, έχουμε την εντύπωση ότι το Λιμενικό Ταμείο είναι αρμόδιο για τον καθαρισμό των παραλιών. Σε κάθε περίπτωση, εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να θαυμάσουμε τη νοικοκυροσύνη...