Να δούμε λίγο και τα του οίκου μας

0


Συνυπογράφω όλα τα ερωτήματα που έχουν ακουστεί έως σήμερα γύρω από το έργο της επέκτασης του αποχετευτικού και περιμένω, όπως και όλοι οι Ναυπάκτιοι, κάποια στιγμή τις απαντήσεις.... Παράλληλα, όμως, έχω να θέσω και ένα ακόμα ερώτημα, το οποίο έχει παραμεληθεί-χαθεί στον κυκεώνα των συζητήσεων του τελευταίου χρονικού διαστήματος, και απευθύνεται κυρίως στις δύο τελευταίες πολιτικές ηγεσίες της πόλης.

Σήμερα η ΔΕΥΑΝ χρωστά τον ΦΠΑ του έργου, περί τις 550.000 ευρώ δηλαδή, και επειδή δεν τα έχει καταβάλει, ο εργολάβος σταμάτησε τις εργασίες, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται. Διαγράφω αυτά που μπορεί να κληθούμε να πληρώσουμε και στέκομαι μόνο σε αυτά που γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι θα πρέπει να δώσουμε, και ερωτώ: Ποιες ενέργειες είχαν γίνει, οι οποίες θα έδιναν τη δυνατότητα στην εταιρεία να πληρώσει τον ΦΠΑ; Με δεδομένη τη σημερινή αδυναμία της ΔΕΥΑΝ να πληρώσει, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή ότι δεν είχαμε σχέδιο για το πώς θα βρούμε τα χρήματα, ή ότι είχαμε σχέδιο, αλλά αυτό απέτυχε παταγωδώς. Εάν υπάρχει κι άλλη εξήγηση, τότε πολύ ευχαρίστως να τη δεχθώ.
Β. Καρ.

Να μας χαιρόσαστε

0


Στο όνομα της περιβόητης ενημέρωσης, οι δημοσιογράφοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δεν πρέπει να απεργούν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, προκειμένου να καλύπτουν τις εργασιακές κινητοποιήσεις, όπως επιβάλλει ο ρόλος τους, αυτός της απρόσκοπτης και συνεχούς ενημέρωσης.
Έτσι έκριναν και έτσι έπραξαν τελικά οι συνδικαλιστές δημοσιογράφοι, για να αποκαλυφθεί, όμως, η πλήρης αλήθεια μερικές ώρες μετά την τελευταία απεργία της 20ής Μαΐου.

Ένα γρήγορο περιδιάβασμα των πρωτοσέλιδων στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας (21/5) είναι ενδεικτικό των σκοπιμοτήτων αυτής της ανελέητης προπαγανδιστικής τακτικής, αφού η γενική απεργία όχι μόνο δεν έγινε κεντρικό θέμα στο πρωτοσέλιδο, έστω και μίας εφημερίδας, αλλά αντίθετα περιφρονήθηκε παντελώς σε κάποιες, ενώ σε άλλες διαστρεβλώθηκε ή πέρασε στα «ψιλά». Για όσους θέλουν να ψάξουν περαιτέρω, με τη χρήση του διαδικτύου, όλα είναι πολύ εύκολα πλέον...

“Έτσι, λοιπόν, από την κυριαρχία της ενημέρωσης, στην ενημέρωση της κυριαρχίας…”, μου είπαν κάποιοι φίλοι, και πόσο δίκιο έχουν άραγε; Και δεν είναι άσχετοι με το αντικείμενο. Άνθρωποι του σιναφιού μου είναι κι αυτοί και ξέρουν από μέσα την κατάσταση. Κι όποιος αντέξει...
Β. Καρ.

Για το ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ

0


Το θερμόμετρο, εν όψει και των εκλογών του Νοέμβρη, αλλά κυρίως γύρω από τους συσχετισμούς και τις συνεργασίες που θα μας πάνε μέχρι αυτόν, ανέβηκε και ανέβηκε επικίνδυνα μέσα σε μία μόλις εβδομάδα. Το γιατί είναι εύκολα κατανοητό.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην πόλη καταμαρτυρά ότι αναζητείται αυτό που θα δώσει ελπίδα για το μέλλον, και ανταποκρινόμενος στην πρόκληση, αλλά και στην ευκαιρία που μου παρουσιάζεται, λόγω των συζητήσεων που έχουν ξεκινήσει, επιλέγω να μπω στη διαδικασία, εκθέτοντας την άποψή μου για το θέμα. Τονίζω, βέβαια, εδώ ότι στόχος για μένα δεν είναι απλώς το ελπιδοφόρο, αλλά και το ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ από τα μέχρι σήμερα μοντέλα, τα οποία έχουν αποδειχθεί κατά κανόνα αποτυχημένα και υπεύθυνα για πολλές από τις παθογένειες της Αυτοδιοίκησης (π.χ. συναλλαγές παντός είδους κλπ).

Ο διευρυμένος δήμος, αλλά και η επιτακτική ανάγκη να ξεφύγουμε κάποια στιγμή από τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, επιβάλλουν περισσότερο από ποτέ την καλλιέργεια συνεργασιών. Το πώς θα γίνουν αυτές, βέβαια, αποτελεί ζητούμενο, και ήδη τις τελευταίες ημέρες έχουν ακουστεί πολλά επί του θέματος. Εκτιμώ ότι οι βάσεις πάνω στις οποίες θα πρέπει να στηριχτεί το εγχείρημα για να είναι στέρεο είναι δύο, έχοντας από τη μία το πρόγραμμα θέσεων της ομάδας που θα προκύψει και από την άλλη τον τρόπο λειτουργίας της. Το ένα χωρίς το άλλο δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε τίποτα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ από αυτά που γευτήκαμε μέχρι σήμερα. Φρονώ ότι το δεύτερο, μάλιστα, είναι και το πιο σημαντικό, καθώς από αυτό θα παραχθεί ένα υγιές πρόγραμμα.

Το μοντέλο των πεφωτισμένων ανθρώπων που οδηγούν τις κοινωνίες, προσωπικά, ποτέ δεν με συγκίνησε. Αντιθέτως, η δύναμη της ομάδας που ο ένας βάζει πλάτη για τους άλλους, με ίσους όμως όρους, κάτι περισσότερο έχει να δώσει, και γι' αυτό είμαι σχεδόν σίγουρος. Οι καιροί, βέβαια, για τους ανθρώπους που θα ασχοληθούν με τα κοινά, και μάλιστα υπό αυτούς τους όρους, είναι δύσκολοι, αλλά, εάν θέλουμε να πιστεύουμε στο κάτι καλύτερο, σ' αυτά θα πρέπει να στοχεύουμε, κι όχι να ψάχνουμε τον έναν, τον μοναδικό, τον καλύτερο...

Με αυτά ως μπούσουλα, και επιχειρώντας παράλληλα να μπω ακόμα πιο βαθιά στα όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας, βάζω στο συλλογισμό μου όλο το υπάρχον αυτοδιοικητικό υλικό που διαθέτουμε και προσπαθώ να απαντήσω σε ένα ερώτημα: Υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο σε αυτό το μοντέλο, κι αν ναι, ποιοι είναι αυτοί;

Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, η απάντηση που δίνω είναι θετική. Όσον αφορά το δεύτερο, σιγά-σιγά, έχει αρχίσει να γίνεται ένα πρώτο ξεσκαρτάρισμα, το οποίο, μάλιστα, χρονικά, ίσως και να έχει... καθυστερήσει.
Β. Καρ.

Γελάσαμε...

1

Blog του Αγρινίου, γνωστό για τα φιλικά του αισθήματα προς το νομάρχη Θύμιο Σώκο, “ερμηνεύοντας” την παρουσία δύο τοπικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο γεύμα που παρέθεσε μετά την επίσκεψή του στη Ναύπακτο, έκανε λόγο για “στενό μαρκάρισμα”, εν όψει και αυτοδιοικητικών εκλογών.
Το post, ούτε λίγο ούτε πολύ άφηνε να εννοηθεί ότι οι Γιάννης Νταουσάνης και Βασίλης Μπαρμπαγιάννης, “σφάζονται” στα πόδια του Σώκου για να έρθουν πιο κοντά στο πράσινο δακτυλίδι για το Δήμο Ναυπάκτου.

Την ερμηνεία αυτή αναπαρήγαγαν και άλλα blogs του νομού, σύνηθες φαινόμενο, χωρίς κακές προθέσεις αλλά σίγουρα με έλλειψη επίγνωσης της πραγματικότητας.

Η οποία πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.

Αυτή τη στιγμή, αν κάποιος πρέπει να ασκήσει πίεση προς κάπου είναι ο κ.Σώκος. Με τις νομαρχίες να καταργούνται, τον ανταγωνισμό τόσο στην Περιφέρεια όσο και στον Δήμο Αγρινίου να είναι ιδιαίτερα σκληρός, αλλά και τη δικιά του θέση στο κόμμα να μην είναι τόσο δυνατή όσο παλαιότερα, θα πρέπει ο ίδιος να παλέψει αρκετά για το επόμενο δικό του βήμα.

Τα περί “επιρροής” του σε βαθμό καθορισμού χρίσματος-  ειδικά σε μια πληγωμένη απ' τους χειρισμούς του περιφέρεια όπως η Ναυπακτία - μόνο το γέλωτα μπορούν να μας προκαλέσουν.

Μόνη της

0

Ο Χρήστος Σικώλας, πρόεδρος της ΔΕΥΑΝ, έκανε μια πολύ απλή αλλά και συνάμα σωστή παρατήρηση, την οποία και σας το μεταφέρουμε. Μέχρι στιγμής, η ΔΕΥΑΝ έχει πληρώσει κοντά στα τρία εκατ. ευρώ για το έργο της αποχέτευσης. Πρόκειται για τα χρήματα που της αναλογούν ως ιδία συμμετοχή στο συγχρηματοδοτούμενο αυτό έργο, συν το ΦΠΑ και λοιπά έξοδα. Τώρα, καλείται να καταβάλει σχεδόν άλλα τρία εκατ. ευρώ για τις... υπερβάσεις του εργολάβου.

Συνολικά έξι εκατ. ευρώ, δηλαδή.

Με αυτά τα χρήματα, η αλήθεια είναι, ότι η ΔΕΥΑΝ θα μπορούσε να το είχε κάνει... μόνη της το έργο. Κάπου δέκα εκατ. ευρώ το συνολικό κόστος της μελέτης, και αν συνυπολογίσουμε ότι κατά το διαγωνισμό, που διεξήγαγε η Νομαρχία είχε εμφανιστεί υποψήφιος ανάδοχος που πρόσφερε έκπτωση 33%, το σενάριο αυτό είναι ρεαλιστικό...

ΥΓ. Με τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι στιγμής σχετικά με το έργο της αποχέτευσης, θα λέγαμε πως ή το έδαφος της Ναυπάκτου είναι σαθρό -άρα θέλει και πολλά αντιστηρίγματα- ή κάποιες τσέπες είναι σαθρές και δεν γεμίζουν με τίποτα.
Ειδικά σε μια εποχή ισχνών αγελάδων, θα πρέπει να βγουν όλα στη φόρα, ώστε να σταματήσουν να υπάρχουν σκιές. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Πάμε για ορθοπεταλιές...

0

Διαβάζουμε τα δελτία τύπου του Δήμου Ναυπάκτου για τον ποδηλατόδρομο και απ' τη μια μας πιάνουν τα γέλια – για τον επιδερμικό και καθαρά επικοινωνιακό τρόπο προσέγγισης ενός ανέλπιστου έργου που έγινε στην πόλη επειδή ο δήμαρχος ήταν γαλάζιο παιδί όταν έπρεπε- και απ' την άλλη τα κλάματα- γιατί ουδεμία σχέση έχει μια βαμμένη κόκκινη λωρίδα δρόμου με την απαιτούμενη ποδηλατική κουλτούρα που θα επέφερε μια πραγματική αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο που κυκλοφορούμε.

Αυτά τα δύο -η βαμμένη άσφαλτος και η αλλαγή νοοτροπίας- συνδυάζονται μόνο στην φαντασία του συντάκτη των δελτίων τύπου. Όσοι ζουν την καθημερινότητα αυτής της πόλης γνωρίζουν ότι ο ποδηλατόδρομος, μέχρι ώρας τουλάχιστον, χρησιμοποιείται για οτιδήποτε άλλο εκτός από ποδήλατα. Περισσότερο ως λωρίδα στάσης αυτοκινήτων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αυτό είναι κοινή διαπίστωση για τους Ναυπάκτιους, πλην του γραφείου τύπου και φυσικά της δημοτικής αστυνομίας που κόβει πρόστιμα στα... στενά.

Για την στρεβλή χρήση, εκτός απ' την αδιαμφισβήτητη λατρεία μας, ως λαός, προς το αυτοκίνητο, ευθύνεται και ο τρόπος κατασκευής του ποδηλατόδρομου, στον οποίο προφανώς και υπάρχουν σοβαρά κενά αν συνυπολογίσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χρημάτων του έργου ξοδεύτηκε για την ανακατασκευή των δρόμων και τη δημιουργία πεζοδρομίου στην Ψανή.

Ωστόσο, αντί να συνεχίζουμε την γκρίνια για πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν (εκτός απ' τη δημοτική αρχή που εύκολα αλλάζει το Νοέμβριο) πρέπει να δούμε πως θα διαχειριστούμε την υφιστάμενη κατάσταση προς όφελος της πόλης, των συνθηκών διαβίωσης και εν τέλει του επιπέδου ζωής μας.

Την προπερασμένη Κυριακή βρεθήκαμε μπροστά σε ένα ελπιδοφόρο θέαμα, στο κέντρο της Αθήνας (φωτό). Κατηφορίζοντας πεζοί προς Σύνταγμα και ακριβώς μπροστά στη Βουλή, βρεθήκαμε αντιμέτωποι ένα πολυπληθές σμήνος ποδηλατών (φωτό). Όπως οι περισσότεροι περαστικοί, σταθήκαμε να τους χαζέψουμε και να τους φωτογραφίσουμε.

Επρόκειτο για την μεγαλύτερη σε όγκο ποδηλατοπορεία που έγινε ποτέ στην πρωτεύουσα και ήταν στα πλαίσια την πανελλήνιας ποδηλατοπορείας με άλλες 30 πόλεις της Ελλάδας να δηλώνουν ποδηλατικό “παρών”. Κεντρικό σύνθημα ήταν το “ορθή σκέψη + ορθή λογική = ορθή μετακίνηση... Περιορισμός του ΙΧ” και τα αιτήματα τους κοινά για όλη τη χώρα: Λειτουργικοί ποδηλατόδρομοι, σεβασμός στον ποδηλάτη, ανθρώπινες πόλεις κλπ.

Το ποδηλατικό κίνημα δείχνει αυτή τη στιγμή πιο δυνατό από ποτέ στην Ελλάδα και αυτό δεν σχετίζεται, όπως θέλουν κάποιοι, χαριτολογώντας, να το συνδυάζουν μόνο με την τιμή της... βενζίνης. Το ποδήλατο άλλωστε δεν είναι μόνο μέσο μετακίνησης. Είναι κουλτούρα, άποψη και στυλ. Μια κουλτούρα που έχει αρχίσει να ανθίζει και στη Ναύπακτο, με τη δημιουργία πέρσι του Ποδηλατικού Ομίλου Ναυπάκτου, τον οποίο είχαμε στηρίξει- προβάλει από τα πρώτα του βήματα. Το ίδιο θα συνεχίσουμε να κάνουμε, ειδικά σε μια περίοδο που επίκειται η έναρξη της επίσημης λειτουργίας του ποδηλατόδρομου και οι ποδηλάτες της Ναυπάκτου θα έρθουν αντιμέτωποι με τα στραβά και τα ανάποδα αυτής της πόλης.

Όπως μαθαίνουμε ετοιμάζουν... ωραία πράγματα. Αδημονούμε.

Παραιτήθηκε το Δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Λιδορικίου!

0

Σε έκτακτη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την 21:00 ώρα της 12/05/2010, αποφασίστηκε ομόφωνα (απόφαση 8/61/2010) η παραίτηση του Δημοτικού Συμβουλίου Λιδωρικίου εκφράζοντας την απογοήτευση και δυσαρέσκεια για την ανιστόριτη και πραξικοπηματική τοποθέτηση της έδρας του υπό σύσταση νέου Δήμου Δωρίδος στο Ευπάλιο στα πλαίσια του σχεδίου Νόμου για τον «Καλλικράτη», που βρίσκεται στο ακροτελεύτιο σημείο της τ. επαρχίας Δωρίδας, αγνοώντας την γεωγραφία της περιοχής και διαγράφοντας την ιστορία του Λιδωρικίου, που από συστάσεως του ... Ελληνικού κράτους ήταν πρωτεύουσα και διοικητικό κέντρο της Δωρίδας.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου
Ιωάννης Ν. Κρικέλας 


Iteanet

Άλλο Πυλήνη, άλλο Ναύπακτος

0

Αρνήθηκε ο Μπουλές την πρόταση της Κίνησης Πολιτών για συνεργασία, καθώς δεν θέτει καν υπό συζήτηση το ενδεχόμενο να μπει στη διαδικασία διεκδίκησης της θέσης του επικεφαλής της ομάδας που θα προέκυπτε, ζήτημα για τον ίδιο τετελεσμένο. Αυτό λένε οι πληροφορίες, και από την εξέλιξη αυτή οφείλω να ομολογήσω ότι κάτι δεν μου κολλάει.
Δεν εξηγείται, για παράδειγμα, η άρνησή του απέναντι σε μια ομάδα, στην οποία δικοί του άνθρωποι είχαν βαλθεί να ασκήσουν ασφυκτικό πρέσινγκ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Τι περίμενε, δηλαδή; Ότι η δουλειά τόσων χρόνων από την Κίνηση Πολιτών θα του δινόταν ως “προίκα”, χωρίς να μπουν και οι ανάλογοι όροι λειτουργίας της ομάδας, ζήτημα υψίστης σημασίας, όπως έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα για την παράταξη του Καρακώστα;

Όντας ο Μπουλές ένας από τους πιο έξυπνους αυτοδιοικητικούς της περιοχής μας, και με δεδομένο ότι θέλει να παίξει με όρους νίκης για το δήμο, προσωπικά ομολογώ ότι πολύ με μπέρδεψε αυτή η συμπεριφορά. Βέβαια, γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο πράγμα το να συνδιοικείς, οτιδήποτε και εάν είναι αυτό με το οποίο καλείσαι να καταπιαστείς. Αλλά αφού το παιχνίδι γίνεται πολύ πιο δύσκολο, καθώς δεν μιλάμε για έναν μικρό δήμο όπως η Πυλήνη, εδώ θα φανεί και κατά πόσον ο ίδιος προτίθεται, αλλά και κυρίως αντέχει, να θέτει τον εαυτό του σε συνεχή κρίση, καταρχάς από την ίδια την ομάδα του και εν συνεχεία από ολόκληρη την πόλη. Γιατί, υπό τέτοιες συνθήκες, δεν εργάστηκε μέχρι σήμερα, καθώς απολάμβανε την απόλυτη πρωτοκαθεδρία στην παράταξή του, ενώ δεν είχε να αντιμετωπίσει δα και καμιά ιδιαιτέρως σοβαρή αντιπολίτευση, πλην πολύ ελαχίστων εξαιρέσεων.
Β. Καρ.

Τα κρύα ντουζ συνεχίζονται

0

Πριν από λίγες εβδομάδες έγραφα για το εσωκομματικό τοπίο στη Νέα Δημοκρατία, έτσι όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται σε τοπικό επίπεδο, εν όψει φυσικά και των δημοτικών εκλογών που όλο και πλησιάζουν. Οι συσχετισμοί των στρατοπέδων και οι δυνάμεις που μετρά το κάθε ένα θα παίξουν ρόλο, μπορώ να πω μάλιστα εξίσου σημαντικό με τη στάση του κόμματος απέναντί τους. Όποια ανάγνωση και να κάνω βέβαια, δεν ξέρω εάν μπορώ να βγάλω εύκολα τους κερδισμένους, μπορώ όμως να εξάγω συμπέρασμα για τον χαμένο, τουλάχιστον στην παρούσα φάση και μετά από ορισμένα γεγονότα των τελευταίων μηνών, και αυτός δεν είναι άλλος από τον Παπαθανάση.

Το τελευταίο δυσάρεστο μήνυμα, έστω και έμμεσο προς αυτόν ήρθε για μία ακόμα φορά μέσα από το κόμμα του και σχετίζεται με την εύνοια ή τη συμπάθεια, όπως θέλετε να το πείτε πείτε το, που απολαμβάνουν από αυτό ορισμένοι ορκισμένοι εσωκομματικοί του εχθροί στην πόλη. Για το Κώστα Κονίδα και τον αρχηστράτηγό του Κώστα Σκαλιώτη ο λόγος τους οποίους το σύστημα Σαμαρά στη Νέα Δημοκρατία επιβράβευσε, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, τοποθετώντας τους προέδρους των διαδικασιών που θα γίνουν κατά τις εσωκομματικές εκλογές που έρχονται άμεσα σε Κέρκυρα και Γιάννενα.

Κι αν για σήμερα αυτό που φαντάζει ως επικρατέστερο είναι η Νέα Δημοκρατία να μη δώσει χρίσμα στην Ναύπακτο, από την άλλη τρόποι για να στηρίξει, έστω και εμμέσως, αυτούς που θέλει υπάρχουν πολλοί. Βέβαια για να εξαργυρωθεί το παραπάνω βασική παράμετρος είναι ο Κονίδας να κάνει πράξη την εξαγγελία του και να κατέβει τελικά ως υποψήφιος στις εκλογές. Θα το κάνει όμως; Ας αποφασίσει λίγο γρήγορα, βέβαια, γιατί ο δήμαρχος δεν ξέρω πόσα κρύα ντους μπορεί να αντέξει ακόμα...
Β. Καρ.

Φταίνε τα... φορτηγά!

1

Δεν υπάρχει, λέει, σημαντική αύξηση της κυκλοφορίας στη  γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου από το έτος 2005 έως το 2009 και για το λόγο αυτό δεν είναι δυνατή η μείωση του ύψους των διοδίων. Αυτή ήταν η απάντηση (;) του  υφυπουργού Υποδομών κ. Μαγκριώτη σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Αχαΐας Νίκου Τσούκαλη.

Μέχρι το τέλος του 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο υπουργός το ύψος των εσόδων, έφτασε τα 233,5 εκ. ευρώ περίπου, έναντι των 247,5 εκατ. ευρώ περίπου που είχαν προβλεφθεί. Η... τραγική αυτή αποτυχία, που μας υποχρεώνει, σύμφωνα με τον υφυπουργό, να συνεχίζουμε να πληρώνουμε τσουχτερά διόδια, οφείλεται στην... αντίσταση που συνεχίζουν να καταβάλουν τα φορτηγά που ενώ η οικονομοτεχνική μελέτη... όριζε πως πρέπει να αποτελούν το 19% της συνολικής κίνησης αυτά τελικά αποτελούν μόνο το 7,5% του κυκλοφοριακού φόρτου. 

Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, μας λένε (και δυστυχώς δεν ντρέπονται) ότι για τα ακριβά διόδια φταίνε οι φορτηγατζήδες που δεν συμμορφώνονται με τη μελέτη....

Πάει το δούλεμα σύννεφο....

Μας πήρανε χαμπάρι, κ. Παπαθανάση...

0

Για την τραγική κατάσταση του ΞΕΝΙΑ, αλλά και για όσα φαίνεται να συμβαίνουν εκεί είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (Διαβάστε την εδώ).
Στοιχεία από αυτή μας την ανάρτηση, αλλά και δικιά τους άποψη και φωτορεπορτάζ παρουσιάζουν στο Πατρινό portlal, στο www.thebest.gr

Ορίστε τι γράφουν:

Φάντασμα των παλιών καλών εποχών του, ως… φιλέτο της Ναυπάκτου το πρώην Ξενία, είναι πλέον παρατημένο στην τύχη του από τον Δήμο. Παρά τις επίμονες  προσπάθειες της σημερινής δημοτικής αρχής για την προσέλκυση επενδυτών, δεν έγινε τίποτα.  Η σημερινή οικονομική συγκυρία και η δραματική πτώση του τουρισμού, είναι τα νέα εμπόδια στην όποια προσπάθεια για αξιοποίηση ενός γίγαντα, που τώρα καταρρέει κάθε μέρα. Οι εικόνες είναι τραγικές και η εστία μόλυνσης σε μια άκρως τουριστική και επισκέψιμη περιοχή για την πόλη, ενοχλεί ντόπιους και ξένους. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν περίεργες δραστηριότητες στο εσωτερικό του την νύχτα από περιθωριακούς, που βρίσκουν καταφύγιο στο  ανασφάλιστο κτήριο. Ο σημερινός Δήμαρχος είχε τονίσει με συνεχείς συνεντεύξεις  εντός και εκτός της πόλης, το αμείωτο ενδιαφέρον του και τα όνειρα που έχει για την τύχη του Ξενία. Δυστυχώς, οι εικόνες αυτές άλλα δείχνουν.

Διαβάστε το εδώ

Τα “χώνει” η Γιαννακά στον Τσιχριτζή, στοχεύοντας το Σώκο

0

Με σκληρή γλώσσα απαντά η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σοφία Γιαννακά, στις επικρίσεις που δέχθηκαν συνολικά οι βουλευτές της Αιτωλοακαρνανίας για την απουσία τους από το διάλογο(;) για την αλλαγή περιφέρειας του νομού μας.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα “Πολιτεία” (σ.σ. διαβάστε εδώ) και σε σχετικό ερώτημα, η κ. Γιαννακά τονίζει πως οι μόνοι που θέτουν θέμα αλλαγής Περιφέρειας είναι “αυτοί που έχουν προσωπικό όφελος και λέγοντας ψέματα ή ανακρίβειες νομίζουν ότι μπορούν να εξαπατούν τους πολίτες. Είναι οι ίδιοι που κρατούν ακίνητη και αγκυλωμένη την Αιτ/νια τα τελευταία 30 χρόνια, αυτοί που την καταδίκασαν στην απερήμωση και στην απώλεια 20 μονάδων ΑΕΠ”.

Κατά ριπάς, δε, "πυροβολεί "κατά του προέδρου του Επιμελητηρίου Παναγιώτη Τσιχριτζή, που ήταν και ο μπροστάρης της συγκεκριμένης κίνησης: Έμαθα ότι ο κύριος Τσιχριτζής κινητοποιήθηκε για δήθεν αλλαγή της περιφέρειας. Ας ασχοληθεί ο κ. Τσιχριτζής με την ελλειμματική ανάπτυξη, την καλπάζουσα ανεργία, την αστυφιλία στο εσωτερικό του νομού. Και όχι με μία συζήτηση που δεν τον αφορά”.



Ωστόσο τα βέλη της στοχεύουν και προς το νομάρχη Θύμιο Σώκο, ο οποίος είναι κοινό μυστικό ότι υπήρξε απ' τους υπέρμαχους της ιδέας για μια Περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας και Λευκάδας, αν και απέφυγε να εκτεθεί ο ίδιος.
Και είναι λογικό να το κάνει, γιατί πέρα απ' την εσωκομματική φαγούρα, η κ. Γιαννακά, στην ίδια συνέντευξη δηλώνει πως θα ασχοληθεί ενεργά με τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Κατά τη γνώμη μας δεν θα είναι η μόνη απ' τους σήμερα βουλευτές που θα διερευνήσει μια τέτοια πιθανότητα. Να εγκαταλείψει δηλαδή τα βουλευτικά έδρανα, που τελευταία θυμίζουν ολοένα και περισσότερο ηλεκτρικές καρέκλες και να διεκδικήσει μια θέση στις νέες πανίσχυρες αιρετές περιφέρειες...

Αρουραίοι στο ΞΕΝΙΑ Ναυπάκτου;

0

Το ερωτηματικό δεν αφορά τα τρωκτικά. Αυτά είναι, ούτως ή άλλως, μόνιμοι κάτοικοι του ξενοδοχείου εδώ και πολλά χρόνια. Για δίποδους “αρουραίους” μιλάμε, που, όπως μάθαμε, σουλατσάρουν ανενόχλητοι στους χώρους του ΞΕΝΙΑ τελευταία, προκαλώντας τον προβληματισμό στους περίοικους.

Σύμφωνα με όσα μας ανέφεραν, εντόπισαν ύποπτες κινήσεις από ύποπτες φάτσες με ύποπτα κίνητρα σε.. ύποπτες ώρες. Και με το δεδομένο ότι ο χώρος γειτνιάζει με το προαύλιο του 1ου Δημοτικού Σχολείου, όπου καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας βρίσκονται μικρά παιδιά, ο προβληματισμός τους μεγαλώνει.

Το ποιοι είναι αυτοί και τι γυρεύουν στο πάλαι ποτέ στολίδι της πόλης, είναι δουλειά της Αστυνομίας και όχι δική μας. Το γιατί, όμως, το στολίδι της πόλης έφτασε σε αυτή την κατάσταση, είναι (και) δική μας ευθύνη.

Ειδικά σε μια εποχή, που ζητούμενο για την έξοδο τόσο απ' τη γενική όσο και απ' την τοπική οικονομική ύφεση είναι η παραγωγή πλούτου, οι θέσεις εργασίας, η προκοπή.
Το ΞΕΝΙΑ θα μπορούσε να δώσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ανάσα στην πόλη.
Κατά ώρας, δίνει στέγη σε ύποπτα ραντεβού.
Με ευθύνη και της σημερινής δημοτικής αρχής, που, εκτός του ότι τα έχει κάνει (και αυτή) θάλασσα στην προσπάθειά της για εξεύρεση επενδυτή, έχει αποτύχει να διαφυλάξει το χώρο...

Πισωπεταλιές...

0

Εδώ ο κόσμος χάνεται και ο δήμαρχος δίνει συνεντεύξεις τύπου για τον ποδηλατόδρομο και τα ποδήλατα που θα μοιράσει στον κόσμο. Κι αν ήταν να μας πει κάτι καινούριο για το θέμα, τότε ας πάει στα κομμάτια, ας πάμε να τον ακούσουμε. Όταν όμως επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια κάπου η ιστορία αρχίζει να κουράζει.

Η υποχρεωτική έκθεση στα μέσα, μόνο και μόνο για να κάνουμε την εμφάνιση με το πλατύ χαμόγελο, και ενώ γύρω μας ο κόσμος καταρρέει, αποδεικνύει τελικά ότι εκεί στο δημαρχείο μάλλον δεν έχουν ιδέα από το τι συμβαίνει στον έξω από το δικό τους κόσμο. Όταν το καταλάβουν, βέβαια, θα είναι αργά για τους ίδιος, ελπίζω όχι και για την πόλη...

ΥΓ: Ρόλο στη συνέντευξη είχε και ο Νίκος Κούμπιος, ο οποίος συνεχίζει τις εμφανίσεις ουσίας συμπληρώνοντας το παζλ. Ρε λέτε να υπερασπισθεί αυτός το έργο της δημοτικής αρχής στις εκλογές; Λέω εγώ τώρα...
Β. Καρ.

Θεατής ο Παπαθανάσης...

0

Η ιδιομορφία του Δήμου Χάλκειας είναι δεδομένη και φυσική απόρροια του εσφαλμένου διοικητικού διαχωρισμού: Οι δημότες της Χάλκειας “πατούν” σε δύο γειτονικά αστικά κέντρα. Οι μεν “ανατολικοί” (Καλαβρούζα, Γαβρολίμνη, Τρίκορφο, Βασιλική) έχουν κοινωνοικονομικούς και όχι μόνο δεσμούς με τη Ναύπακτο, ενώ οι “δυτικοί” (Γαλατάς, Περιθώρι) διατηρούν αντίστοιχες σχέσεις με το Μεσολόγγι.

Θα περίμενε κανείς πως μια νέα διοικητική μεταρρύθμιση θα έλυνε τέτοια γνωστά και αποδεκτά απ' όλους ζητήματα, όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Οι Δήμοι, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, δεν μπορούν να διασπαστούν, μας έχει πει ο Ραγκούσης...

Ο “Καλλικράτης” είναι “λίγος”. Το έχουμε ξαναπεί.

Ακόμη “λιγότερος” ο Δήμος Ναυπάκτου, που, για άλλη μια φορά, προτιμά το ρόλο του θεατή, την ώρα που το Μεσολόγγι έχει πάρει σαφή θέση στα χαρακώματα υπέρ των Γαλατιανών.
“Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας”, λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Παπαθανάσης στους “ανατολικούς”, που δικαίως θεωρούν τους εαυτούς τους κομμάτι της Ναυπακτίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο δήμαρχος, σε σοβαρά ζητήματα, διατηρεί ρόλο θεατή, και χωρίς να θέλουμε να τον στεναχωρήσουμε, έχουμε την διαίσθηση ότι στο νέο τοπίο, αυτό του Δήμου Ναυπακτίας, οι πολίτες θα του τον δώσουν έτσι κι αλλιώς αυτόν τον ρόλο θεατή με την ψήφο τους...

Οι “φουρτούνες” στο λιμάνι συνεχίζονται

0


Με κατάθεση προσφυγής ενώπιον του Λιμενάρχη Πατρών απαντά συμπολίτης μας στην ενέργεια του Λιμενικού Σταθμού Ναυπάκτου να “ανακατέψει την τράπουλα” των θέσεων αγκυροβολίας στο λιμάνι της Ναυπάκτου, αποκλείοντας ουσιαστικά κάποιους απ' το να δένουν εκεί.
Συγκεκριμένα, ο Λάμπρος Ξανάλατος, ιδιοκτήτης μιας απ' την πλέον φωτογραφημένες και γραφικές βάρκες του λιμανιού, ζητά να ακυρωθεί η απόφαση, επικαλούμενος την απουσία, απ' την απόφαση, αναφοράς των διατάξεων που διέπουν τη χωροθέτηση, την έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού, την απουσία διαλόγου με τους ενδιαφερόμενους, και τον δικό του αποκλεισμό απ' το λιμάνι. 

 Όπως έχουμε ξαναγράψει, με πρόφαση τη διασφάλιση ύπαρξης ελεύθερων χώρων στο λιμάνι για την προσέγγιση διερχόμενων σκαφών αναψυχής, η Λιμενική Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας, ύστερα από εισήγηση του Λιμενικού Σταθμού Ναυπάκτου, καλεί έντεκα ιδιοκτήτες να απομακρύνουν τις βάρκες τους από τα σημεία στα οποία δένουν, προκειμένου να ελευθερωθεί ο χώρος στο νότιο τμήμα του λιμανιού (σ.σ. κάτω από τον Ανεμογιάννη), αλλά και στις τρεις σκάλες, για τα διερχόμενα σκάφη αναψυχής. Παράλληλα, όσοι ερασιτέχνες δένουν στο ανατολικό τμήμα του λιμανιού, οφείλουν να απομακρυνθούν, προκειμένου εκεί να δένουν οι επαγγελματίες. Σε διαφορετική περίπτωση, θα υπάρξουν ποινές (πρόστιμα).

Ωστόσο, φαίνεται ότι η ιστορία δεν τελειώνει εδώ...

Οργή νεοπτώχων

0


Συναίνεση και συμφωνία, ρητή, των κομματικών μηχανισμών και των επικεφαλής τους, είτε κυβερνούν ή συγκυβερνούν είτε αντιπολιτεύονται, σε ένα μόνο σημείο διακρίνεται: όλοι αποδέχονται πως υπάρχει θυμός στην κοινωνία, μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά, και ότι ο θυμός αυτός δεν είναι άδικος και αναιτιολόγητος, αλλά έχει τις ρίζες του, βαθιές, στην ίδια την πολιτική που αδιατάρακτα ασκείται επί δεκαετίες. Το γεγονός ότι την πολιτική αυτή εμφανίζονται τώρα να την αποκηρύσσουν και να την καταδικάζουν ακόμα και τα κόμματα που την άσκησαν στον καιρό της εναλλασσόμενης εξουσίας τους δεν κατευνάζει την αγανάκτηση· ίσα ίσα, την τροφοδοτεί, γιατί ελάχιστοι πια, οι φανατικότεροι παρακοιμώμενοι των εξουσιών, είναι πρόθυμοι να πειστούν από μια επιπλέον παράσταση όψιμης ευαισθησίας· δεν την ανέχονται καν.

Οι δικαίως οργισμένοι (και όχι οι κατά φαντασίαν ή εξ ιδεοπληξίας, οι λαγνικοί της βίας), όσοι συνειδητοποιούν ότι καταρρέει η ήδη κλονισμένη συνθήκη του στενεμένου βίου τους, δεν χωράνε όλοι στις γραμμές των διαμαρτυρόμενων κομμάτων και δεν καλύπτονται από συνθήματα που ξεθύμαναν μέσα στην ίδια την πολυετή μονοτονία τους. Πιθανόν δεν ξέρουν καν τι να κάνουν με τον ίδιο τον θυμό τους, ποια μορφή να του δώσουν, πού να αναζητήσουν φίλους και συμμάχους, από ποιες λέξεις, ποια σύμβολα και λάβαρα να αρπαχτούν.

Εξίσου πιθανό μοιάζει να κατεβαίνουν τώρα πρώτη φορά σε διαδηλώσεις, ζορισμένοι από την ανάγκη και τον φόβο, και όχι οδηγημένοι από αποσαφηνισμένες ιδεολογικές πεποιθήσεις. Βέβαιο πάντως μπορεί να θεωρηθεί ότι νιώθουν να τους προσβάλλουν βαρύτατα όσα άψυχα και άσαρκα λόγια ακούγονται από την πλευρά της κυβέρνησης και της μόλις έως χθες κυβερνώσας αξιωματικής αντιπολίτευσης (άρα και συνυπεύθυνης), ότι συμπάσχουν με τον κάθε συνταξιούχο που του μειώνεται η ήδη ταπεινωτική σύνταξή του, με τον κάθε εργαζόμενο των εφτακοσίων ευρώ που τα μετράει τώρα και δεν βγαίνουν καν εξακόσια.

Οι νεόπτωχοι δεν είναι πια μια θεωρητική κοινωνική κατηγορία, ένα όνομα στις αναλύσεις των κοινωνιολόγων. Βγήκαν έξω από τα κουτάκια της στατιστικής, έξω από τα ερμηνευτικά σχήματα, που φαίνονται απαρχαιωμένα, έξω και από τα περιφρουρούμενα κομματικά συντάγματα, και κατέβηκαν στους δρόμους· οι λέξεις τους και τα συνθήματά τους πολύ λίγο συμφωνούν με τη σχετική παράδοση της πολιτικής διαμαρτυρίας. Στο Ιντερνετ, όπου τα στιγμιότυπα από το προχθεσινό συλλαλητήριο παίζονται δίχως τον ηχητικό καθαρισμό και «ευπρεπισμό» που προϋποθέτει η προβολή τους στην επίσημη τηλεόραση, ακούει κανείς λέξεις οξύτατες και βωμολοχίες που δείχνουν αποσπασμένες από το λεξιλόγιο όχι πολιτικών διαμαρτυριών, που διατηρούν μια κάποια ψυχραιμία ακόμα και στην έξαψη, αλλά γηπεδικών συγκρούσεων μεταξύ αντίπαλων οπαδών ή οπαδών με τα ΜΑΤ. Και να σοκαριστούμε, δεν αλλάζει τίποτα.

Αν πρόκειται για ποτάμι, κι αν είναι θολό και πόσο, αυτοί που θα το συνειδητοποιήσουν τελευταίοι είναι ίσως κι αυτοί που ενδιαφέρονται λιγότερο: όσοι βρίσκονται μέσα στο ρεύμα του.

Του Παντελή Μπουκάλα από την Καθημερινή

Έλα να πάμε στο νησί...

0


...η μάνα σου, εγώ και συ!
Αυτόνομο δήμο ζητούν στο Αιτωλικό προβάλλοντας εκτός απ' την Ιστορικότητα και τη... νησιωτικότητα ως επιχείρημα.
Τη Δευτέρα 3 Μαϊου μια ομάδα κατοίκων του Αιτωλικού έκλεισε την πρόσβαση στο... νησί, καταλαμβάνοντας τα ανατολικά γεφύρια, προκειμένου να εκφράσει την αντίθεσή της στα σχέδια για συνένωση με το Μεσολόγγι.  Η κυκλοφορία διακόπηκε για μισή περίπου ώρα, ενώ οι κινητοποιήσεις αναμένεται να συνεχιστούν με το κλείσιμο του... λιμανιού(!).
Απορούμε που εκεί στα Τριζόνια ακόμη κοιμούνται.... 
(Η φωτογραφία από το messolonghinews) 

Φουρτούνες στο... λιμάνι

0

Με πρόφαση τη διασφάλιση ύπαρξης ελεύθερων χώρων στο λιμάνι για την προσέγγιση διερχόμενων σκαφών αναψυχής, η Λιμενική Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας, ύστερα από εισήγηση του Λιμενικού Σταθμού Ναυπάκτου, προκαλεί, με απόφασή της, αναστάτωση στους ερασιτέχνες ψαράδες, οι βάρκες των οποίων κοσμούν το λιμάνι της πόλης!

Συγκεκριμένα, καλεί έντεκα ιδιοκτήτες να απομακρύνουν τις βάρκες τους από τα σημεία στα οποία δένουν, προκειμένου να ελευθερωθεί ο χώρος στο νότιο τμήμα του λιμανιού (σ.σ. κάτω από τον Ανεμογιάννη), αλλά και στις τρεις σκάλες, για τα διερχόμενα σκάφη αναψυχής.
Παράλληλα, όσοι ερασιτέχνες δένουν στο ανατολικό τμήμα του λιμανιού, οφείλουν να απομακρυνθούν, προκειμένου εκεί να δένουν οι επαγγελματίες. Σε διαφορετική περίπτωση, θα υπάρξουν ποινές (πρόστιμα).

Οι πληροφορίες μας λένε πως η όλη ιστορία γίνεται για να απομακρυνθούν από το δεύτερο σημείο δύο-τρεις βάρκες που “ενοχλούν”.

Για την ώρα, θα θέσουμε μερικά ερωτήματα προς το Λιμενικό:
  • Υπάρχει συνολικό σχέδιο για ολόκληρο το λιμάνι;
  • Αν υπάρχει, γιατί δεν εφαρμόζεται;
  • Γνωρίζει το Λιμενικό πόσες και ποιες βάρκες δένουν εκεί;
  • Γιατί η σχετική απόφαση έφτασε μόνο σε έντεκα ιδιοκτήτες και όχι σε όλους;
Θα επανέλθουμε...

ΠΑΜΕ, αλλά ποιος (τους) ακολουθεί;

0

Είναι γεγονός ότι το ΠΑΜΕ είναι το μοναδικό που αντιδρά συντονισμένα και με δυναμισμό (και) στα νέα μέτρα. Χαρακτηριστικό και το παράδειγμα της Ναυπάκτου. Όταν η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου θύμιζε... μνημόσυνο -για να μην πούμε κηδεία- η πορεία του ΠΑΜΕ στο κέντρο της πόλης ήταν και δυναμκή και πολυπρόσωπη- πάντα για τα τοπικά δεδομένα.

Το ΠΑΜΕ φωνάζει... “πάμε”, αλλά δεν ξέρουμε ποιοι είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν. Κι αυτό γιατί, φωνάζοντας διαρκώς όλα αυτά τα χρόνια ίσως και για ζητήματα που δεν ήταν απαραίτητες οι φωνές, το ΠΑΜΕ έχει χάσει ακροατήριο.  
Το έχει πάθει όπως ο βοσκός στην παροιμία με τα πρόβατα και το λύκο. Έκανε πλάκα στους συγχωριανούς του, φώναζε “λύκος, λύκος!” και όταν πραγματικά ήρθε ο λύκος κανείς δεν του έδωσε σημασία και τα πρόβατα φαγώθηκαν....