Δημοτικό Συμβούλιο Stage

0

H εικόνα που παρουσιάζει το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης έχει κατά καιρούς αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης, κυρίως λόγω της σχεδόν ανύπαρκτης παραγωγής πολιτικής σκέψης. Οι όποιες μεμονωμένες περιπτώσεις προσπαθούν να διασώσουν την κατάσταση, δεν μπορούν επ' ουδενί να συστήσουν κανόνα, οπότε, δυστυχώς και γι' αυτές, το μόνο που καταφέρνουν είναι να παίξουν το ρόλο της αντίστροφης επιβεβαίωσης.

Η συνεδρίαση της Τρίτης, ακόμα κι αν απουσίαζαν από αυτή τα σημαντικά θέματα, θύμιζε περισσότερο μια αίθουσα αναψυχής, παρά το “ναό της Δημοκρατίας”, όπως θέλουμε να τον ονομάζουμε -τρομάρα μας- σε τοπικό επίπεδο. Αυτή η εικόνα, βέβαια, αποτελεί παγιωμένη κατάσταση χρόνων και τα αποτελέσματά της είναι κάτι παραπάνω από εμφανή σε όλα τα επίπεδα της άσκησης εξουσίας. Το κατάντημα της δημοτικής αρχής, με τη μηδαμινή συνεισφορά σε αυτό που θα ονομάζαμε πολιτική με την ευρεία έννοια, αλλά και η αντίστοιχη κατάπτωση της αντιπολίτευσης που συνήθως χάνεται σε μικρο-αντιπολιτευτικές πρακτικές, χαιρετώντας την ουσία, συνθέτουν ένα εκρηκτικό ομολογουμένως μείγμα, τις συνέπειες του οποίου βιώνουμε όλα τα έμψυχα, αλλά και άψυχα “υλικά” αυτής της πόλης.

Για να μην θεωρηθώ, βέβαια, υπερβολικός, αλλά και για να αποδώσω τα ίσα, επαναλαμβάνω ότι μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο υπάρχουν και καθαρές φωνές που προσπαθούν, αλλά μάλλον εις μάτην.
Με αφορμή, δε, την ένταση που δημιουργήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση, όταν και συζητήθηκε το θέμα των stage, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου εντυπώθηκε στο μυαλό ότι και οι εκπρόσωποί μας μάλλον με μια ανάλογη σχέση εργασίας έχουν αναλάβει τα καθήκοντά τους.  Κάτι σαν stagier δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, δηλαδή, στους οποίους όλοι εμείς ανανεώνουμε τις συμβάσεις κάθε τέσσερα χρόνια, με αποτέλεσμα να αξιώνουν και μονιμότητα!

Εάν ισχύει αυτό, που μάλλον ισχύει, στο χέρι μας δεν είναι να δοθούν και οι απολύσεις...;
Β. Καρ.
  

Παπαθανασικοί προσχωρούν στον Καρακώστα

0

Έχω μια πληροφορία και την μεταδίδω με κάθε επιφύλαξη. Μέλη της δημοτικής αρχής εικάζεται ότι εξετάζουν σοβαρά την προσχώρησή τους, στις επόμενες δημοτικές εκλογές, στην παράταξη του Καρακώστα, αναγνωρίζοντας σε αυτόν και την παράταξή του όλα όσα μέχρι σήμερα αδυνατούσαν να δουν, κυρίως λόγω της κοντόφθαλμης αντιμετώπισης με την οποία μπήκαν στα κοινά.  
Ως σενάριο, προσωπικά, δεν μου φαίνεται καθόλου απίθανο, αφού οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για τα ίδια άτομα που μέχρι πριν λίγα χρόνια, άκουγαν το όνομα Σαμαράς και ασυναίσθητα έπιαναν τις αυγουλοθήκες, όντας, όμως, πλέον εκ των θερμότερων υποστηρικτών του στη μάχη της αρχηγίας του κόμματος.

Υπομονή, φίλε Κώστα. Η κωλοτούμπα αποτελεί εθνικό σπορ του Έλληνα και, με αυτό το δεδομένο, έχεις πιθανότητες κάποια μέρα να αναλάβεις εσύ και οι συνοδοιπόροι σου τα ινία αυτής της πόλης. Ξέρω ότι δεν θα ήθελες να συμβεί κάτι τέτοιο με αυτές τις προϋποθέσεις, αλλά, ο σκοπός, στην προκειμένη περίπτωση, ίσως και να αγιάζει τα μέσα...
Β. Καρ.

 

Καλύτερα να σου βγει το όνομα παρά το μάτι

0

Μπαίνοντας ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος στην αίθουσα του Συμβουλίου, έστω και καθυστερημένος, κατάφερε και με το παραπάνω να τραβήξει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Αφορμή στάθηκε φυσικά η φημολογούμενη στην πόλη τοποθέτησή του στη θέση του Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας, και, όπως ήταν λογικό, τα πειράγματα δεν έλειψαν. Σχεδόν με μια φωνή αρκετοί εκ των παρευρισκομένων τον προσφώνησαν με αυτόν τον τίτλο, κάτι που, βέβαια, διόλου δεν φάνηκε να ενοχλεί τον ίδιο. Καλό δείγμα γι' αυτόν, γιατί τουλάχιστον αποδεικνύει ότι έχει χιούμορ. Πρόκειται, μάλλον, για την περίπτωση όπου η γνωστή λαϊκή παροιμία “καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα”, ισχύει κατά το αντίστροφο.
Ίσως και να έχει πιάσει το νόημα ο αγαπητός Δημήτρης, που λέτε, κι απλά μερικοί από εμάς βαδίζουμε σε λάθος ρότα. Στη χώρα όπου είσαι ό,τι δηλώσεις, φαίνεται ότι προχωρήσαμε ένα βήμα ακόμα πιο πέρα. Λίγο ακόμα, βέβαια, και κάπου θα έχει και γκρεμό, δεν μπορεί. Και το εννοώ για όλους μας αυτό... Στην ίδια κοινωνία ζούμε, άλλωστε, και οι ευθύνες, ως γνωστόν, θα πρέπει να καταμερίζονται.

ΥΓ: Στην περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, οφείλω να σας πληροφορήσω ότι έχω δεχθεί πρόταση να αναλάβω την αρχισυνταξία της Le Monde..., αλλά μάλλον θα την αρνηθώ. Τα γαλλικά μου δεν είναι και στα καλύτερά τους, βλέπετε, αν και τους έκανα ένα μικρό φρεσκάρισμα στο τελευταίο Συμβούλιο... Άσε που δεν με σηκώνει και το κλίμα στο Παρίσι.
Β. Καρ.

Ξενία το... “δημαρχοφάγο”

0

Εάν θα επέλεγα να εξάγω κάποιο συμπέρασμα, ως πρωτεύον, από τις τοποθετήσεις ανθρώπων που υπάρχουν στο ρεπορτάζ για το Ξενία, αυτό δεν θα ήταν η επιθυμία τους να κηρυχθεί το κτήριο διατηρητέο. Κατά την άποψή μου, ακόμα πιο σπουδαία είναι η εκ νέου τοποθέτηση των περισσότερων γύρω από τις χρήσεις του χώρου, παρότι βρίσκεται σε εξέλιξη ο διαγωνισμός. Εάν, μάλιστα, συνυπολογίσουμε ότι και στο εσωτερικό της δημοτικής αρχής το κλίμα δεν είναι και τόσο αισιόδοξο, σχετικά με τη θετική έκβαση αυτού, τότε μπορούμε σχεδόν σίγουρα να φανταστούμε και ποια θα είναι η συνέχεια της υπόθεσης.

Κύριε δήμαρχε, δεν είναι κακό να αλλάξετε στάση, έστω και τώρα. Οι εκλογές πλησιάζουν, άλλωστε, και φαντάζομαι ότι δεν θέλετε να ακολουθήσετε το δρόμο των προκατόχων σας, που έχασαν από το Ξενία μεγάλο μέρος της δυναμικής τους. Εσείς, βέβαια, έχετε ήδη κι άλλα “Ξενία” στις “πλάτες” σας, και τι να προωτομαζέψετε, αλλά γι' αυτό δεν ευθύνεται κανείς άλλος, παρά μόνον εσείς.
Β. Καρ.   

“Αχ μελισσούλα”... που έλεγε κι ο καλλιτέχνης

0


Οι τελικές απαντήσεις γύρω από τον Καποδίστρια ΙΙ αναμένονται με την αρχή του νέου έτους, και, έως τότε, όλες οι συζητήσεις των ενδιαφερόμενων, μάλλον, θα συνεχίσουν σε “θολά νερά”, άρα και με “ψαριές” χωρίς μεγάλη τύχη. Αυτό, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν πτοεί κάποιους, αφού, απ ό,τι μαθαίνω, οι  προσπάθειες “δολώματος” ανθρώπων συνεχίζονται με αμείωτη ένταση...

H συνέχεια του σίριαλ αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κι όσο φτάνουμε στην άνοιξη, κομβική εποχή για τις εξελίξεις, τόσο τα “μπουμπούκια” θα ανθίζουν. Μαζί τους, βέβαια, και προσοχή σε αυτό, θα αρχίσουν να κόβουν βόλτες τριγύρω και οι “μέλισσες”, άλλες ακίνδυνες κι άλλες όχι και τόσο. Το “κεντριά” τους ήδη έχουν αρχίσει να ακονίζονται, αλλά πού να γνωρίζουν οι δύσμοιρες ότι με το “τσίμπημά” τους, μπορεί να τελειώνει και η πολιτική τους καριέρα. 
Β. Καρ

Πολυτεχνείο... εδώ... Εδώ... Πολυτεχνεία

0

Έχουν περάσει 36 χρόνια από εκείνο το τριήμερο, από εκείνη τη βραδιά που έμελλε να σώσει λίγη από την αξιοπρέπεια αυτού του λαού. Για την εξεύρεση των λόγων που οδηγηθήκαμε σε εκείνα τα γεγονότα έχουν χυθεί τόνοι από μελάνι, και πρόθεσή μου δεν είναι να προσθέσω λίγο ακόμα. Το πρωτεύον για μένα, στην παρούσα φάση, είναι να δούμε, έστω και για λίγο, γύρω μας, και να διερωτηθούμε εάν υπάρχουν και σήμερα λόγοι που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε νέα “Πολυτεχνεία”. Η ψήφος που ρίχνουμε κάθε τέσσερα χρόνια ας μην μας ξεγελά. Δημοκρατικές ψευδαισθήσεις δημιουργεί, τόσες μάλιστα, όσες ακριβώς χρειάζονται και οι κατέχοντες την εξουσία για να επιτελέσουν νομιμοποιημένα το έργο τους.       

Μην ανοίγουμε πολύ το “πλάνο” μας, ας κοιτάξουμε μόνο στην πόλη που ζούμε, και μην μου πείτε... δεν μπορεί να μην βλέπουμε λόγους που θα μπορούσαν κάλλιστα να μας οδηγήσουν στα κάγκελα των εδώ “Πολυτεχνείων”; Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για τη ριμάδα, σήμερα, την αξιοπρέπειά μας, που την έχουν τσαλαπατήσει κάποιοι, αφού, όμως, πρώτα εμείς οι ίδιοι τους έχουμε δώσει το δικαίωμα...   

Έστω και μετά κόπων και βασάνων, που λέτε, την εβδομάδα αυτή, πληροφορηθήκαμε δύο ευχάριστες ειδήσεις γύρω από τα σχολικά κτηριακά προβλήματα της πόλης. Από τη μία απενεντάχθηκε το ΕΠΑΛ από τα προγράμματα ΣΔΙΤ, ενώ από την άλλη, το αργότερο μέχρι και σήμερα, ο περιβόητος φάκελος του ρυμοτομικού για το οικόπεδο του 3ου Δημοτικού θα περνούσε από το Συμβούλιο Χωροταξίας της Νομαρχίας. Ο δρόμος, φυσικά, είναι μακρύς, ακόμα και στις δύο περιπτώσεις, αλλά και οι δύο αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να έχουμε μερικά από αυτά που μας λείπουν και που παρατηρούσα πιο πριν.
Η τακτική των γονέων του 3ου Δημοτικού, έστω και καθυστερημένα, αποτελεί αδιάψευστο μπούσουλα κατακτήσεων. Ιδού μερικά “Πολυτεχνεία” λοιπόν...
Β. Καρ.      

"Αβοήθητη" η Αναπτυξιακή Ναυπάκτου

0

Ετικέτες , , , ,


Πρόβλημα πολιτικής στήριξης φαίνεται ότι αντιμετωπίζει η Αναπτυξιακή Ναυπάκτου, καθώς, από κάποιες τυπικές ελλείψεις στο φάκελο που είχε καταθέσει στην Περιφέρεια, για να (ξανα)πάρει το πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι”, έμεινε εκτός διαδικασίας. Και το λέμε αυτό, επειδή ελλείψεις, ίσως και σοβαρότερες, είχαν και άλλες δομές που κατέθεσαν αντίστοιχες προτάσεις, αλλά σ' αυτές δεν ακολουθήθηκε η ίδια πρακτική απ' την επιτροπή αξιολόγησης: Απλά τους ζητήθηκε να προσκομίσουν ό,τι τους έλλειπε από χαρτιά.

Από πλευράς δημοτικής εταιρείας, έχει ήδη κατατεθεί ένσταση, η οποία ακόμη δεν έχει εξετασθεί. Αλλά, το τυπικό μέρος, μάλλον μικρή σημασία έχει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η απαραίτητη (πολιτική) “βοήθεια” στην εταιρεία φαίνεται να απουσιάζει.

Μαθαίνω, μάλιστα, ότι ο μοναδικός που ασχολήθηκε με το θέμα είναι ο πρώην πρόεδρος της εταιρείας, ο Νίκος Κούμπιος, που ως εύκολος στόχος πλέον, δέχεται πυρά από παντού.
Ήμασταν οι πρώτοι που είχαμε στηλιτεύσει τις πολιτικές του Κούμπιου, όταν ήταν στη θέση του καπετάνιου της ΑΝΝΑ -εποχές που κάποιοι ,“τιμητές” σήμερα, “προσκυνούσαν”- αλλά πλέον η διοίκηση έχει περάσει σε άλλα χέρια και δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε.

Η λογική της καμμένης γης και πως για όλα φταίει ο προηγούμενος ευσταθεί μόνον όταν ο επόμενος τραβάει κουπί για να ορθοποδήσει το καράβι.

Και, στην παρούσα φάση, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει. Όπως μαθαίνω, ο νυν πρόεδρος Άγγελος Σταυρόπουλος διευθύνει μέχρι στιγμής την ΑΝΝΑ μέσω τηλεφώνου απ' την Αθήνα -χωρίς αυτό να μειώνει το ενδιαφέρον του-, αλλά μάτια που δεν βλέπονται...

Ο δε Θανάσης Παπαθανάσης μάλλον αδιάφορα σφυρίζει.
Δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι ο δήμαρχος δεν παρενέβη, έστω και μέσω των πολιτικών του γνωριμιών που υποστηρίζει ότι έχει στην Περιφέρεια, ώστε να διευθετηθεί ένα τυπικό θέμα.

Και αν δεν το έπραξε σε πρώτο επίπεδο, όχι από δόλο, αλλά από αστοχία, ποτέ δεν είναι αργά. Θα είναι και μια αποστομωτική απάντηση σε αυτούς που διαδίδουν ότι η συμμετοχή στον διαγωνισμό ιδιωτικής εταιρείας για την ίδια περιοχή δράσης έπαιξε το ρόλο της....   

ΥΓ. Μη διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Κούμπιος σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησής του από το άρμα....

Α.Σ.   

Προς Σοφία Γιαννακά

1

Ετικέτες


Με θέμα “Παρέμβαση της Σοφίας Γιαννακά για τα σχολικά κτήρια του νομού Αιτωλοακαρνανίας” έφτασε στα γραφεία μας δελτίο τύπου, που αναφέρεται σε σχετική επιστολή που παρέδωσε στην Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.
'Επί σειράν ετών” αναφέρει στην επιστολή της η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, “μαθητές και καθηγητές αναγκάζονται να μορφώνονται μέσα σε άθλια σχολικά κτήρια, που θέτουν σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα, και που καθιστούν την εκπαιδευτική διαδικασία δύσκολη”.
Στη συνέχεια, η κ. Γιαννακά αναφέρεται στα σχολικά συγκροτήματα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, και συγκεκριμένα στο Γυμνάσιο και Λύκειο Θέρμου, που από το σεισμό του 2007 εξακολουθεί να στεγάζεται σε λυόμενα, στο επίσης σεισμόπληκτο Γυμνάσιο Γαβαλούς, στο 1ο Γυμνάσιο Αγρινίου και στο Γυμνάσιο Βόνιτσας.
“Θεωρώ”, σημειώνει, τέλος, η βουλευτής, “πως είναι αδιανόητο εν έτει 2009 να καλούνται μαθητές και εκπαιδευτικοί να συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία σε ΤΟΛ, προκάτ και λυόμενα κτήρια”.
Το ίδιο θεωρούμε κι εμείς, κ. Γιαννακά, και μπράβο για την πρωτοβουλία σας, αλλά επιτρέψτε μας μια καλοπροαίρετη παρατήρηση-πρόταση. Στην Αιτωλοακαρνανία, αν δεν κάνουμε λάθος, είναι και η Ναύπακτος, με τις επικίνδυνες-απαράδεκτες εγκαταστάσεις του ΕΠΑΛ και τα λυόμενα του 3ου Δημοτικού. Μήπως θα έπρεπε να τα συμπεριλάβετε κι αυτά στην επιστολή σας;
Α.Σ.  

Διατηρητέο, για να σώσουμε και κάτι

0

Η τελευταία εξέλιξη σχετικά με το ΞΕΝΙΑ, και το ενδεχόμενο να κηρυχθεί διατηρητέο, μπορεί να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την πόλη, που δεν είναι -σημειωτέον- απρόσωπη, να αποδείξει, έστω και καθυστερημένα, ότι μπορεί να διασώσει κάτι από την ομορφιά της. Πολλοί, στο άκουσμα της είδησης, απόρησαν, και όχι άδικα θα πω εγώ, για το εάν αυτό το σενάριο, εν τέλει, μπορεί, αλλά και πώς, να μας βγάλει ωφελημένους.

Ψάχνοντας ανάλογες περιπτώσεις, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου η κήρυξη ενός κτηρίου ως διατηρητέο σήμαινε, ούτε λίγο ούτε πολύ, τον θάνατό του. Είμαι σίγουρος ότι αυτό θα αποτελέσει και ένα πρώτης τάξεως επιχείρημα γι' αυτούς που δεν θα συμπλεύσουν με το αίτημα των ανθρώπων της Αρχιτεκτονικής.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει ένα καίριο σημείο, στο οποίο αξίζει να επικεντρωθούμε, για να μην τα κάνουμε όλα “ένα”. Οι περιπτώσεις αυτές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αναφέρονται σε κτήρια-οικίες, για τα οποία προφανώς οι ιδιοκτήτες τους είδαν την κήρυξή τους ως διατηρητέα σαν μια θηλιά στο λαιμό. Οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε έναν ιδιώτη, μπορεί όντως να είναι ασύμφοροι, αφού έτσι δεν αξιοποιείται οικονομικά, και το τονίζω αυτό, η περιουσία τους στο βαθμό που θα μπορούσε. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, επειδή τα διατηρητέα κτήρια είναι, σχεδόν στο σύνολό τους, στο κέντρο των πόλεων, εκεί όπου η οικονομική αξία των οικοπέδων, συνήθως, είναι αρκετά μεγάλη.

Μπορεί στην περίπτωση του ΞΕΝΙΑ να ισχύει η παραπάνω λογική; Κατά την άποψή μου όχι, κι όσοι σκεφθούν με αυτόν τον τρόπο, ξεχνούν μια πολύ σημαντική παράμετρο. Το ΞΕΝΙΑ δεν θα πρέπει να ανήκει στο Δήμο για να το αξιοποιήσει οικονομικά ως φιλέτο. Το έχει στα χέρια του, για να το επιστρέψει στους πολίτες λειτουργικό και σύμφωνα με τις ανάγκες της πόλης. Η διατήρησή του ως έχει, λοιπόν, δομικά αποτελεί σανίδα σωτηρίας. Σχετικά με τι; Μα φυσικά, πρωτίστως, για να αποδείξουμε επιτέλους ότι αυτή η πόλη, που πολεοδομικά βρίσκεται λίγο πριν τον γκρεμό, έχει ακόμα μερικά ψήγματα αισθητικής. Την οποία -σημειωτέον- αρνούμαι να πιστέψω ότι μπορεί να την κατέχει για το θέμα κάποιος άλλος σε μεγαλύτερο βαθμό, όσο μπορεί αυτό να μετρηθεί, από τους ανθρώπους της Αρχιτεκτονικής Σχολής. 

ΥΓ: “Εμείς έχουμε αισθητική και γι' αυτήν μας έχει εκλέξει ο Ναυπακτιακός λαός στη θέση που βρισκόμαστε”. Η δήλωση αυτή ανήκει στον  Παπαθανάση, και ομολογώ ότι δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας... για την ώρα. 
Β. Καρ.

Η Ντόρα, ο Αντώνης και οι εδώ “φίλοι” τους

0

Τα εσωκομματικό τοπίο της νέας Δημοκρατίας έχει πάρει φωτιά και, ώσπου το παιχνίδι της διαδοχής του Καραμανλή να φτάσει στο τέρμα του, τόσο το θερμόμετρο θα παίρνει την ανιούσα. Σε τοπικό επίπεδο, ήδη, έχουν γίνει γνωστές οι συμπάθειες κάποιων στελεχών, παράλληλα, όμως, τα ερωτηματικά για κάποια άλλα πρόσωπα, με λόγο και ρόλο, συνεχίζουν να παραμένουν. Οι σίγουροι, και γνωστοί μέχρις ώρας, τάσσονται στο πλευρό της Ντόρας Μπακογιάννη, και πρόκειται για τους Ασημάκη Φωτόπουλο, υποψήφιο στις τελευταίες εκλογές,  Άκη Θεοδοσόπουλο, πρόεδρο της Τοπικής Οργάνωσης, και Αντώνη Ψαλίδα, μέλος της Κ.Ε.

Πολλοί, μετά και την κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας στο Δήμο στις τελευταίες εκλογές, έριξαν ευθύνες για την κατρακύλα και στον Παπαθανάση, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι το νέο σκηνικό που θα διαγραφεί μετά την εκλογή του νέου προέδρου, ενδεχομένως  να έχει επιπτώσεις και πάνω σ' αυτόν. Σενάριο διόλου απίθανο.

Η στάση του Παπαθανάση μέχρι σήμερα, επισήμως,, παραμένει ερωτηματικό, αν και ήδη το όνομά του σε κάποια σενάρια φιγουράρει στους υποστηρικτές της Ντόρας. Στο site, μάλιστα,  http://agrinio-news.blogspot.com/ είναι ήδη εγγεγραμμένος ως “δηλωμένος” υποστηρικτής της. Συμπερασματικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η πόλη δείχνει να γέρνει προς το Μπακογιαννικό μπλοκ. Αν, τώρα, ψάχνετε να βρείτε κάποιον που να τραβάει το σκοινί από την άλλη πλευρά, προς τον Αντώνη Σαμαρά δηλαδή, το μόνο που μπορώ να αναμεταδώσω, και πάλι ως πληροφορία του ίδιου site, με περαιτέρω επιβεβαίωση όμως σε αυτή την περίπτωση, τότε αυτός είναι ο Άγγελος Σταυρόπουλος, ο νέος πρόεδρος της Αναπτυξιακής και επικεφαλής της ΟΝΝΕΔ Ναυπάκτου. Λέτε να σημαίνει κάτι αυτό για τις ενδοπαραταξιακές σχέσεις της δημοτικής αρχής;
Β. Καρ.

Ακροβάτης: μάθε τέχνη κι άστηνε

0

Όσα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας επέλεξαν να μην πάρουν μέχρι σήμερα θέση για τη διαδοχή -οι περισσότεροι επιχειρώντας προφανώς να κερδίσουν χρόνο, μάλλον- πλέον βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Το σκηνικό προμηνύει ντέρμπι με τα όλα του, και όσο συνεχίσουν να καθυστερούν, τόσο ο κόσμος θα τους κατατάσσει στην κατηγορία των συμφεροντολόγων, αυτών δηλαδή που περιμένουν να δουν το άρμα του πρωτοπόρου στην κούρσα, για να πιαστούν από κάπου και να ανέβουν πάνω του.

Δύσκολοι καιροί για ακροβατικά, βέβαια, θα σκεφτεί κάποιος, και δεν θα έχει πολύ άδικο. Στην περίπτωση, δε, που η προσπάθεια δεν στεφθεί με επιτυχία, τουλάχιστον θα έχει γίνει μια μικρή εξάσκηση για ένα νούμερο που κάλλιστα θα είχε θέση σε κάποιο τσίρκο, ανάλογο με αυτό που περιφέρει η Νέα Δημοκρατία τόσα χρόνια, σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο.   
Β. Καρ.

Χαρά στην υπομονή τους

0

Οι stagiers, που λέτε, “επαναστάτησαν”, καθώς καιρός ήταν να πάρουν κι αυτοί πιο ενεργά θέση. Το “γιατί” και “πώς” έχει βέβαια αξία, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Το ωραίο της υπόθεσης, και συνάμα κωμικοτραγικό όμως, βρίσκεται αλλού. Στο πλευρό τους, πλέον, στέκονται όλοι αυτοί που μέχρι σήμερα τους εκμεταλλεύονταν, προσβλέποντας, φυσικά, όπως και τότε που τους προσέλαβαν, έτσι και σήμερα, σε ό,τι πιο πολύτιμο έχουν γι' αυτούς. Το τι είναι αυτό, όλοι το γνωρίζουμε. Ψήφος λέγεται, και, για να την αποκτήσουν μερικοί εύκολα, μπορεί να πατήσουν μέχρι και επί πτωμάτων.

Όσο κι αν θέλεις να δηλώνεις συμπαραστάτης αυτών των ανθρώπων, με καλέσματα και γλυκομιλίες, κύριε δήμαρχε (λένε ότι συνέβη και στη Ναύπακτο), κύριε βουλευτά, κύριε πρώην υπουργέ..., γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν έχεις κανένα δικαίωμα να το κάνεις. Γιατί, πολύ απλά, εσύ ήσουν ο πρώτος που έστησες αυτούς τους ανθρώπους στη γωνία.

Συμβαίνει, όμως, και κάτι που, ομολογώ, δεν μπορώ να καταλάβω. Πώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δέχονται να στέκονται απέναντί τους;
Β. Καρ. 

Για τον Τζιμ Κοζώνη

0

Ετικέτες ,


Σοβαρός, μετρημένος, φύσει αισιόδοξος και μετριοπαθής. Αυτός είναι ο Τζίμ Κοζώνης που έχει το κλασσικό σύνδρομο του ανθρώπου που έκανε προκοπή μεταναστεύοντας στην Αμερική: Θέλει να βοηθήσει τον τόπο όπου γεννήθηκε γράφοντας παράλληλα το όνομά του στις σελίδες της ιστορίας του.

Οι τρόποι για να το καταφέρει κανείς αυτό αρκετοί. Ένας απ' αυτούς και η συμμετοχή στα κοινά. Τρόπος ο οποίος δεν του είναι ξένος, έχοντας ενεργή συμμετοχή στα Ελληνοαμερικανικά (ήταν μέχρι και πρόεδρος της επιτροπής αδελφοποίησης Αθήνας- Σικάγο).

Αυτό που του είπα από κοντά, είναι αυτό που θα επαναλάβω και εδώ. Αν συγκεντρώσει τους κατάλληλους συνεργάτες και το σημαντικότερο αν σιγουρευτεί ότι το γενικό όραμα που έχει μπορεί να επιτευχθεί με το συγκεκριμένο μέσο δεν έχει παρά να το προσπαθήσει. Αν πάλι όχι, υπάρχουν και άλλοι τρόποι. Και ένα δραστήριο ίδρυμα κυρίως σε θέματα πολιτισμού, παιδείας και αθλητισμού, ανάγκη το έχει η Ναύπακτος...
Α.Σ.

Εκλογές παζάρια

0

Τα παζάρια πέρασαν και για φέτος, η εικόνα τους δεν μπορούμε να πούμε κιόλας ότι άλλαξε, οπότε για μια ακόμη χρονιά... μία από τα ίδια. Όχι ότι έτρεφα και πολλές ελπίδες για κάτι το διαφορετικό, αλλά είναι γεγονός ότι κάπου αρχίζει να κουράζει η εμμονή κάποιων να μη θέλουν να τολμήσουν, αυτό το άλλο,. Το μόνο που ήταν αλλιώτικο ετούτη τη χρονιά, ήταν οι φωνές διαμαρτυρίας που σχεδόν... δεν υπήρξαν, όπως είμαι σίγουρος ότι δεν θα υπάρχουν ούτε και του χρόνου.

Ο λόγος φυσικά που μπορώ και προδικάζω τα μελλούμενα δεν είναι άλλος από τη χρονική συγκυρία των επόμενων παζαριών. Πάνω στις δημοτικές εκλογές πέφτουν, οπότε καταλαβαίνετε ότι είναι λίγο δύσκολο να ψαχτεί και πολύ η υπόθεση, αφού η ατζέντα εκείνες τις ημέρες θα έχει άλλα.
Κατά μίαν έννοια θα μπορούσε κάποιος και πάλι για... “παζάρια” να μιλήσει, αφού ως γνωστόν αυτά δεν λείπουν στον δρόμο προς την κάλπη. Άσε που μερικές φορές αποδεικνύονται και πολύτιμα, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν βγάλει δημάρχους.

Έλα μου, όμως, που αυτή η παρομοίωση έχει κι άλλες κοινές παραμέτρους. Για τις καλύτερες τιμές προτιμά ο κόσμος τα παζάρια, τα κανονικά εννοώ, και για να μιλήσω με τη γλώσσα της αγορά για την έκπτωσή τους. Μήπως και στα κοινά μας, όμως, δεν συμβαίνει μία από τα ίδια; Πόσες φορές, άλλωστε, δεν είδαμε τον κόσμος να κάνει “εκπτώσεις” ρίχνοντας το φάκελό του; Και το γαϊτανάκι αυτής της λογικής συνεχίζεται, βέβαια, αφού οι ομοιότητες δεν σταματούν εδώ.  Φτηνά προϊόντα συνεπάγεται και πολλά ελαττώματα, κάτι που ισχύει και στις δύο περιπτώσεις. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να έχει εφαρμογή και κάτι άλλο. Ποιιο είναι αυτό; Το ότι το φθηνό δεν αντέχει και για πολύ...  
Β. Καρ.       

Αποφάσιζαν χωρίς τον “ξενοδόχο” για το ΞΕΝΙΑ

0

Μια εξέλιξη, που υπάρχει πιθανότητα να αποβεί και μοιραία για τη συνέχεια, αναμένεται τις επόμενες ημέρες για την υπόθεση του ΞΕΝΙΑ, και ορισμένοι γνωρίζοντες τρίβουν ήδη τα χέρια τους από ικανοποίηση, με την καλή έννοια, έστω και συγκρατημένη. Το ποια είναι τώρα αυτή, αλλά και τω πώς μπορεί να επηρεάσει στο μέλλον τις δρομολογημένες εξελίξεις του δήμου, θα φανεί αρκετά άμεσα, λένε οι πληροφορίες μου.

Το μόνο που μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή είναι ότι επιτέλους υπάρχει και μια θετική εξέλιξη σε αυτό το θέμα, προϊδεάζοντάς σας με αυτό τον τρόπο και για το ποιοι τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, αλλά και ποιοι ενδεχομένως θα τους ακολουθήσουν. Μα φυσικά, ολόκληρη η πόλη, ή για να είμαστε πιο ακριβείς σχεδόν ολόκληρη Οι εξαιρούμενοι ανήκουν ως γνωστόν σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, που αρνούμενη να εργαστεί για τις ελλείψεις που έχουμε, ενδεχομένως και λόγο της ανεπάρκειάς της,  αποφάσισε να  ξεφορτωθεί το ΞΕΝΙΑ, αλλά μάλλον αποφάσιζε χωρίς τον “ξενοδόχο”. Το ποιος είναι ο “ξενοδόχος” θα το μάθετε σύντομα.

ΥΓ: Ο ξενοδόχος ουδεμία σχέση δεν έχει με ξενοδοχείο, τουναντίον μάλιστα θα λέγαμε...
Β. Καρ.