Όλοι μαζί κι ο δήμαρχος χώρια

0

Ο τίτλος με τον οποίο παρουσιάζει σήμερα η εφημερίδα το θέμα του Οικιστικού αντικατοπτρίζει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τη μέθοδο που η δημοτική αρχή επέλεξε να αντιμετωπίσει αυτό το τόσο σημαντικό θέμα. “O μοναχικός δρόμος” δεν αποτελεί βέβαια για τον Παπαθανάση τωρινή πολιτική επιλογή, αλλά υπήρξε κατ' επιλογήν του μέθοδος, σχεδόν, από την πρώτη μέρα της θητείας του. Η συναίνεση στα λόγια είναι εύκολη, και πολλές φορές ο δήμαρχος την επικαλέστηκε από το βήμα, χωρίς, όμως, μέχρι σήμερα, κάποιες από τις πράξεις του να επιβεβαιώνουν ότι την επιζητά κιόλας επί της ουσίας.

Στην παρούσα φάση, προχωρά μόνος την υπόθεση του Οικιστικού, έστω και γνωμοδοτικά προς το Υπουργείο, χωρίς να ακούσει καμία από τις υπόλοιπες φωνές που αντιδρούν και του ζητούν να επιλεγεί μια άλλη μέθοδος προσέγγισης του ζητήματος. Με τον ίδιο περίπου πολιτικό τρόπο επέλεξε να βγάλει στο σφυρί και το ΞΕΝΙΑ, όταν ολόκληρη η πόλη, ακόμα και άνθρωποι που δήλωσαν ψηφοφόροι του, φώναζαν ότι πρόκειται για λάθος δρόμο, και οι οποίοι, μάλιστα, από τις τελευταίες εξελίξεις, επιβεβαιώθηκαν πολύ πρόωρα. Τα παραδείγματα επανάληψης αυτής της συμπεριφοράς του Παπαθανάση είναι πάρα πολλά και γνωστά (Πολεοδομία, ΣΔΙΤ για τα σχολεία κ.α.).

Στο σύνολό τους όλα αυτά μπορούν, με μαθηματική ακρίβεια, να εξηγήσουν τον λόγο που ενδεχομένως ο Παπαθανάσης δεν θα ανανεώσει το χρόνο του στην καρέκλα του δημάρχου. Μόνος απέναντι σε όλους, θα πρέπει να διαθέτει πολλά χαρίσματα για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που παρουσιάζονται, και, δυστυχώς γι' αυτόν, τα αποτελέσματα των δειγμάτων που έχει δώσει, μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Ο καθένας, βέβαια, κάνει τις επιλογές του και εμάς των υπολοίπων μας περισσεύει, αρκεί βέβαια να μην έχουμε ως πόλη ζημιωθεί από αυτές, κάτι που και πάλι δεν ισχύει.

Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να μιλούν για μικροπολιτικές συμπεριφορές που δημιουργούν κλίμα, για τον ρόλο του Τύπου που πάντα είναι ύποπτος, η πραγματικότητα αποδεικνύεται ορισμένες φορές σκληρή και αμείλικτη. Παραμονές των βουλευτικών εκλογών, οι ίδιοι άνθρωποι, βλέποντας την ήττα του κόμματός τους να έρχεται, τα έριχναν όλα στον πόλεμο των συμφερόντων. Οι δέκα μονάδες, ξαφνικά, τους έλυσαν τη γλώσσα και ξεδιάλυναν από μπροστά τους τη θολούρα που είχε δημιουργηθεί στο μυαλό τους, για το τι πραγματικά έφταιξε και το κόμμα τους καταποντίστηκε. Οι συνθήκες στα δεδομένα των κοινών του Δήμου δεν διαφέρουν κατά πολύ από τις παραπάνω, οπότε καλό θα είναι να δουν γρήγορα την πραγματικότητα, για να μην αναγκαστούν και πάλι να παρουσιαστούν ως μετά Χριστόν προφήτες, από τους οποίους έχουμε κυριολεκτικά μπουχτίσει.
Β. Καρ.

Μήπως έχουμε μπλέξει;

0

Όταν κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με τα κοινά, όταν ζητά την ψήφο του κόσμου για να τον αντιπροσωπεύσει (λέμε τώρα) στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, πολύ περισσότερο, δε, όταν ο κόσμος τον εκλέγει, θα πρέπει να έχει γνώση της σοβαρότητας αυτής του της επιλογής. Προσωπικά, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι αυτό ισχύει. Αντιθέτως, μπορώ να εκφράσω μέχρι και τη βεβαιότητά μου, ότι πολλοί από τους ενασχολούμενους με την πολιτική δεν έχουν συναίσθηση του τι έχουν κληθεί να επιτελέσουν.

Η διαπίστωσή μου αυτή, που δεν είναι μόνο δική μου, και η οποία, σημειωτέον, δεν είναι όψιμη, ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν και χρειάστηκε να αντικατασταθούν οι δύο παραιτηθέντες από την Επιτροπή του διαγωνισμού για το ΞΕΝΙΑ. Στην προσπάθεια του δημάρχου να βρεθούν οι αντικαταστάτες, ουδείς σχεδόν από αυτούς που επέλεξε ο Παπαθανάσης δεν ήθελε να συμμετάσχει, και, ευλόγως, δημιουργούνται αρκετά ερωτήματα. Γιατί κανείς δεν θέλει να συμμετάσχει σε μια διαδικασία, για την οποία, λίγο καιρό πριν, ελαφρά τη καρδία, σήκωσε το χέρι του και την ενέκρινε; Πώς είναι δυνατόν κάποιοι άνθρωποι να κρίνουν με τις αποφάσεις τους τις τύχες της περιουσίας του Δήμου, και οι ίδιοι ακριβώς να αρνούνται να λάβουν μέρος στη διεκπεραίωση αυτής τους της απόφασης; Δεν είναι κάπως οξύμωρο το σχήμα;

Για να αποφευχθούν οι όποιες παρεξηγήσεις, η συγκεκριμένη απορία μου στοχεύει στο να προβληματίσει γύρω από το εάν οι εκπρόσωποί μας τελικά είναι άξιοι αυτού που έχουν αναλάβει να κάνουν κι όχι για να αμφισβητήσει τη διαδικασία του διαγωνισμού.
Αυτή, ούτως ή άλλως, άρχισε ήδη να αμφισβητείται από μόνη της…
Β. Καρ

Αξέχαστος ελληνικός κινηματογράφος

0

Στο παρελθόν, και ουκ ολίγες φορές, έχουμε αναφερθεί στις σχέσεις μεταξύ των μελών της δημοτικής αρχής, δίνοντας πάντα έμφαση στο πολιτικό επίπεδο που κυμαίνονται αυτές, αφού αυτό είναι άλλωστε και το μόνο που θα πρέπει να μας απασχολεί. Θα θυμίσω μόνο το φαινόμενο “Βαβέλ” που παρουσιάστηκε ανάμεσα στους Παπαναστασόπουλο και Αλεξόπουλο, με αφορμή τις εκδηλώσεις που διοργάνωνε η Αναπτυξιακή τα δύο πρώτα χρόνια, περίπτωση για την οποία ακόμα περιμένουμε τις απαντήσεις του δημάρχου σχετικά με το ποιος είχε δίκιο τελικά. Στο συμβούλιο της Παρασκευής, για μία ακόμα φορά, οι δύο άνδρες δεν φάνηκε να τα πολυσυμφωνούν, αφού οι μεταξύ τους αντεγκλήσεις δεν ήταν και λίγες.

Όταν ο αξέχαστος Ντίνος Ηλιόπουλος έλεγε το γνωστό “δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα”, το μόνο πράγμα που δεν είχε στο μυαλό του είναι η εικόνα της δημοτικής αρχής. Το γιατί, τώρα, συμβαίνουν όλα αυτά, τη λύση, μάλλον, μας τη δίνει και πάλι ο γνωστός ηθοποιός, με τον τίτλο μιας από τις γνωστότερες ταινίες του. Το ποιος είναι τώρα αυτός, ξέρω ότι δεν είναι και πολύ εύκολο να το βρείτε, αφού οι υποψήφιες είναι πολλές, γι' αυτό και σας παρουσιάζω τις επικρατέστερες. Εσείς, απλώς, επιλέγετε αυτόν που σας ταιριάζει: “Διαγωγή μηδέν”, “Προ παντός....ψυχραιμία”, “Κάθε εμπόδιο για καλό”, “Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός”, “Ο ιππότης της λακκούβας” και τέλος... “Θανασάκης ο πολιτευόμενος”.
Για να βάλουμε και λίγο χιούμορ στη μαύρη καθημερινότητά μας.
B. Καρ.

Περί εξωστρέφειας

0

Ετικέτες ,


Με μια βαλίτσα στο χέρι βρίσκεται συνεχώς ο αντινομάρχης Δημοσθένης Καπώνης, που τα τελευταία τρία χρόνια έχει αναλάβει τον συντονισμό της επιχείρησης “εξωστρέφεια” για την Αιτωλοακαρνανία. Τρεις εκθέσεις “τρέχουν” αυτόν το μήνα, και μετά τη Διεθνή Έκθεση Τροφίμων στη Γερμανία, και το Φεστιβάλ Τυριού και Γάλατος στην Αθήνα, ετοιμάζει αποσκευές για την Philoxenia στη Θεσσαλονίκη.

Το ότι οι εκθέσεις αυτές δεν αποτελούν ευκαιρία για ταξίδι αναψυχής ή προσωπικής προβολής το έχει ξεκαθαρίσει ο ίδιος με τη στάση του, καθώς, σε κάθε ευκαιρία, άνθρωποι του νομού, επιχειρηματίες ή δημοσιογράφοι καλούνται να συμμετάσχουν. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της έκθεσης στη Γερμανία (σ.σ. που έγινε σε συνεργασία με το Επιμελητήριο), στην οποία συμμετείχαν επαγγελματίες του νομού, οι οποίοι γύρισαν με εμπορικές συμφωνίες στις αποσκευές τους.

Το παλεύουν από κάθε πλευρά στη Νομαρχία, το βλέπουν συλλογικά το πράγμα, και νομίζω ότι καλά κάνουν.

Σε πλήρη αντίθεση με το Δήμο Ναυπάκτου, που, σε όποια έκθεση και αν έχει βρεθεί, η αντιπροσωπεία μοιάζει περισσότερο με εκδρομή φίλων. Και λέμε “σε όποια έχει βρεθεί”, γιατί δεν πάει σε όσες θα μπορούσε. “Τουριστική Βιομηχανία” η Ναύπακτος, αλλά στη Philoxenia δεν θα έχει αυτόνομη παρουσία, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τον Δήμο Αγρινίου, που είναι γνωστός... τουριστικός προορισμός.
Α.Σ.

Πολιτισμός δυσωδία

0

Ετικέτες ,

Το κεφάλαιο Πολιτισμός στη Ναύπακτο θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο πολύωρων συζητήσεων. Πολιτισμό παράγουμε, αλλά το ζήτημα που γεννάται είναι ποιου είδους και, ως συνεπακόλουθο αυτού, εάν το αποτέλεσμα, εν τέλει, είναι αυτό που μας αξίζει. Στο δεύτερο ερώτημα είμαι οπαδός της θεωρίας που λέει ότι γενικότερα στη ζωή, και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι κοινωνίες έχουν αυτό που τους αξίζει, είτε πρόκειται για τον πολιτισμό τους, είτε για τους “άρχοντές” τους, είτε για οτιδήποτε άλλο. Άρα, και για την περίπτωση που συζητάμε, είμαι πεπεισμένος ότι η Ναύπακτος, στη χρονική περίοδο που ζούμε, παράγει ως Πολιτισμό ό,τι ακριβώς μπορεί να γεννήσει η κοινωνίας της, η οποία, σημειωτέον, δεν είναι απρόσωπη.

Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας σήμερα, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι ο τρόπος με τον οποίον αρμενίζουμε είναι στραβός, έχοντας όμως ταυτόχρονα και το γιαλό στραβό, κάτι που κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο της μεταστροφής. Η διαπίστωση του προβλήματος δεν χωρά αμφισβήτηση, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν εναγωνίως να μας πείσουν για το αντίθετο. Τα περιθώρια, μάλιστα, για ουσιαστικές αλλαγές, όσο περνούν τα χρόνια στενεύουν, κι αυτό είναι ένας ακόμα δυσμενής παράγοντας που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Όσο μένουμε μόνο στα καρναβάλια, τους βλάχικους γάμους, τις τετριμμένες εορταστικές επετείους κι όλα τα άλλα βαλτωμένα θεάματα, τόσο πιο πολύ θα θαβόμαστε στη μιζέρια μας, χωρίς να παράγουμε στην ουσία τίποτα το καινούριο. Τα νερά που δεν κινούνται αρχίζουν να μυρίζουν, κι απ' αυτήν την πόλη έχουν αρχίσει από καιρό να αναδύονται δυσάρεστες μυρωδιές.

Εάν θέλουμε κάτι διαφορετικό από αυτό, οφείλουμε να το διεκδικήσουμε. Το χρωστάμε στα όσα καλά βρήκαμε από το παρελθόν μας και στα όσα θέλουμε να ζήσουν ή να μη ζήσουν οι επόμενοι από εμάς, για τους οποίους ήδη έχουμε “στρώσει” αρκετά άσχημα. Διαφορετικά, οι δυσοσμίες θα γίνονται όλο και πιο έντονες. Ελπίζω στο ότι δεν θα τις αντέξουμε και θα αντιδράσουμε, αλλά ταυτόχρονα φοβάμαι και το ενδεχόμενο να μας πνίξουν...
Β. Καρ.

ΠΑΣΟΚ Αλυκές

0

Ετικέτες ,

Όπως πληροφορηθήκαμε στην αρχή της εβδομάδας το Τμήμα Πολιτικής Προστασίας της Νομαρχίας ξεκίνησε τη διανομή αλατιού σε δήμους του νομού, προκειμένου να μην προκληθεί διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων, στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από τυχόν παγετό ή χιονοπτώσεις.
Στα δικά μας μέρη αποδέκτες έγιναν για αρχή οι ορεινοί, αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι στις προθέσεις του νομάρχη είναι να στείλει και κάποια ποσότητα στο δικό μας δήμο προκαλώντας περαιτέρω... τσούξιμο στις πληγές που άνοιξαν από το αποτέλεσμα των εκλογών. Οι πληροφορίες για την ώρα ελέγχονται ως ανακριβείς και ο μόνος τρόπος για να βρούμε την αλήθεια είναι να περιμένουνε. Άλλωστε τα αποθέματα του νομάρχη σε “αλάτι” είναι αρκετά πλέον...
Β. Καρ.

Μέλι- καρύδι και Θάνος Μωραΐτης

0

Ετικέτες ,

Ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα που εκδίδει ο Σύλλογος Κρυονεριτών Ναυπάκτου σκοντάφτω πάνω σε μια φωτογραφία από τη Γιορτή Μελιού και Καρυδιού που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στο χωριό μου φέτος το καλοκαίρι. Σε αυτή απεικονίζεται ο Θάνος Μωραίτης, ο οποίος βρέθηκε στην εκδήλωση απολαμβάνοντας φαντάζομαι τα προσφερόμενα.

Για το εάν η τεράστια επιτυχία που κατέγραψε στις εκλογές ο εν λόγο οφείλεται εν μέρη και σε αυτά, γνωστά άλλωστε για το δυναμωτικό τους ρόλο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, δεν το γνωρίζω. Στην περίπτωση βέβαια που ισχύει, ελπίζω η επίδρασή τους να έχει παρέλθει, καθότι εκ πείρας γνωρίζουμε ότι παραδοσιακά τα θύματα από τους κυβερνώντες σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως είμαστε όλο εμείς....
Β. Καρ.

Γαλάζιο ντέρμπι

0

Ετικέτες , , ,


Δήλωση στήριξης προς τη Ντόρα Μπακογιάννη είχαμε απ' τον πρώην υπουργό και κομμένο λόγω... αναψυκτηρίου Βασίλη Μαγγίνα, στα μέσα της εβδομάδας, ενώ και η “επίσημη” γραμμή της Νέας Δημοκρατίας στο νομό φαίνεται να κινείται προς τα εκεί.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι συσχετισμοί στην Αιτωλοακαρνανία δεν θα είναι και τόσο ευνοϊκοί για την κόρη Μητσοτάκη. Κι αυτό γιατί οι Μάριος Σαλμάς και Δημήτρης Σταμάτης (σ.σ. που κατέλαβαν και τις πρώτες δύο θέσεις σε σταυρούς στις πρόσφατες εκλογές),  παρότι είχαν πρόσφατα σημαντική κόντρα μεταξύ τους, έχουν θητεύσει στην Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά.

Στήριξη στην Ντόρα είχαμε και από δύο Ναυπάκτιους, οι οποίοι συνυπέγραψαν το κείμενο των 1.000 υποστηρικτών της. Πρόκειται για τον Ασημάκη Φωτόπουλο, που είχε πολιτευτεί στις πρόσφατες εθνικές εκλογές αλλά και τον Αντώνη Ψαλίδα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Αν και κανείς εν ενεργεία βουλευτής δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του, το γαλάζιο ντέρμπι στην Αιτωλοακαρνανία αναμένεται ιδιαίτερα αμφίρροπο.

Οι κωλοτούμπες άρχισαν

0

Ετικέτες


“Εποχές όπως η τωρινή, είναι από τις πιο διασκεδαστικές στη ζωή αυτής της χώρας. Ξεκινάει το γελοιωδέστερο φαινόμενο της μικρής μας κοινωνίας. Αρχίζει με τρόπο η κωλοτούμπα. Εφημερίδες πρέπει ν’ αλλάξουν τίτλους, δημοσιογράφοι να βρουν νέους εργοδότες, πνευματικοί άνθρωποι να ανακαλύψουν τους νέους σπόνσορες.

Το «παιντί» που δεν μιλάει καλά ελληνικά, που κάνει ποδήλατο και σπάει το χέρι του, πρέπει γρήγορα να γίνει ο ηγέτης που έρχεται από το μέλλον, κυρίες και κύριοι ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, Ελληνίδες Έλληνες ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι εδώ.

Η εκπαιδευμένη κοινή γνώμη μπορεί τώρα να αξιολογήσει την αξιοπιστία όλων, τώρα φαίνονται καθαρότερα οι απότομες στροφές, οι κρυφοί στόχοι, ο χαρακτήρας. Προκαλεί λίγη ναυτία, αλλά είναι εκπαιδευτικό. Άσε που έχει και πλάκα”.


Απόσπασμα από editorial του Φώτη Γεωργελέ (Athens voice) τα παραπάνω αποτυπώνουν γλαφυρά τα όσα διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες σε πολλά μέσα ενημέρωσης σε εθνικό αλλά και σε... τοπικό επίπεδο. Εκείνοι που λοιδορούσαν τον Παπανδρέου και τους ανθρώπους του στο νομό, σήμερα βλέπουν στα πρόσωπά τους... σπάνιες αρετές!
Στην πραγματικότητα βέβαια καλοβλέπουν τον κρατικό κορβανά και ξεκινούν από τώρα τις κωλοτούμπες. Θα έχει ενδιαφέρον πως θα εκλάβει αυτές τις συμπεριφορές η νέα διακυβέρνηση, η οποία και θα φανεί στο χειροκρότημα...
Α.Σ.

Πρωτεΐνες

0

Ετικέτες


Όταν το κρέας ήταν σπάνιο φαινόμενο στο οικογενειακό τραπέζι, η πρόσκληση σε επίσημα γεύματα, σε γάμους και κοινωνικές εκδηλώσεις είχε πρακτικό αποτέλεσμα. Έτρωγες πολύτιμες για την επιβίωσή σου πρωτεΐνες και ήσουν και ευγνώμων στον οικοδεσπότη. Αυτό βέβαια συνέβαινε πολλά χρόνια πίσω, σε εποχές που εμείς οι νεότεροι μόνο ακουστά έχουμε.

Σήμερα, όντας υπέρβαροι ως κοινωνία, το φαγητό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα και η παρουσία μας σε τέτοιου είδους συνευρέσεις έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα.

Ποιος όμως θα ήταν ο συμβολισμός, αν αποδεχόμουν την πρόσκληση στο επίσημο δείπνο που διοργάνωσε ο Δήμος Ναυπάκτου στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Ναυμαχίας; 
Τι θα πρόσθετε η δική μου παρουσία, εκτός από άλλο ένα “κεφάλι” στο λογαριασμό, που θα κληθεί να πληρώσει η πόλη;
Και στην τελική, για ποιο λόγο θα έπρεπε να είναι “ανοικτή” μια τέτοια δεξίωση;

Αυτά τα ερωτήματα φαίνεται ότι απασχόλησαν αρκετούς από τους καλεσμένους, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, ούτε οι μισοί δεν παραβρέθηκαν. Και όχι γιατί ήθελαν να βλάψουν την εικόνα του Δήμου ή του δημάρχου. Αλλά δεν στηρίζεις την πόλη τρώγοντας- απ' το υστέρημά της- και κάνοντας δημόσιες σχέσεις. Αλλού είναι οι πρωτεΐνες...
Α.Σ.

Φεστιβάλ πυροτεχνημάτων

1

Ετικέτες ,


Την τελευταία πενταετία (τουλάχιστον) τα πυροτεχνήματα στη Ναύπακτο εκτοξεύονται σε κάθε λογής εκδήλωση, δίνοντας την εντύπωση ότι κάποτε αγοράσαμε μια μεγάλη παρτίδα σε καλή τιμή και τα χρησιμοποιούμε αναγκαστικά μέχρι να τελειώσουν.

Τα πληρώσαμε θα τα λουστούμε, ένα πράγμα.

Η αλήθεια είναι ότι τα πυροτεχνήματα αποτελούν την εύκολη και εντυπωσιακή λύση για να πλαισιώσεις μια εκδήλωση, όταν δεν έχεις να την ντύσεις με κάτι άλλο. Από την Μεγάλη Παρασκευή και τη Ναυμαχία μέχρι τους γάμους και τα βαφτίσια, τα πυροτεχνήματα αποτελούν το ιδανικό (;) φινάλε και αυτό, μπορεί μεν να μας προβληματίζει, αλλά δεν παύει να μας δίνει καινούργια ερεθίσματα, τροφή για σκέψη.

Γιατί, δηλαδή, να ψάχνουμε αφορμές για να ρίξουμε πυροτεχνήματα όταν μπορούμε να δούμε τα ίδια τα πυροτεχνήματα ως αφορμή; Για ποιο λόγο να τα πληρώνουμε όταν θα μπορούσαμε να διοργανώνουμε ένα φεστιβάλ πυροτεχνημάτων στη Ναύπακτο, όπου ειδικοί απ' όλοι την Ελλάδα, με δικά τους έξοδα, θα διαγωνίζονταν για τις αρτιότερες και εντυπωσιακότερες ρίψεις;

Άλλο ένα Σαββατοκύριακο λάμψης και κρότου, άλλη μια λαμπρή ευκαιρία να πουλήσουμε φραπέδες και αυτή τη φορά χωρίς ιστορικά περιτυλίγματα και δαπανηρές φιοριτούρες.  Μόνο αγνά παρθένα παραδοσιακά πυροτεχνήματα Ναυπάκτου... 
Α.Σ.

Τα πόδια στο έδαφος

1

Ετικέτες ,

Οπωσδήποτε, το ποσοστό που έλαβε το ΠΑΣΟΚ στο δήμο της Ναυπάκτου, όπως γράψαμε και την προηγούμενη εβδομάδα, δίνει κάθε δικαίωμα στους ανθρώπους του κόμματος να ελπίζουν στην επανάκτηση των ινίων του και στις δημοτικές εκλογές, που όλο και πλησιάζουν.
Για την ώρα, βέβαια, αποτελεί έναν πολύ καλό οδηγό, κυρίως γύρω από τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να οδηγήσουν το άρμα μέχρι αυτές, αλλά όμως σχεδόν τίποτα παραπάνω, αφού τα χαρακτηριστικά εκείνης της κάλπης απέχουν κατά πολύ από αυτά των εθνικών εκλογών.
Γι' αυτό και θα πρέπει όλοι όσοι ασχολούνται με τις διεργασίες που πρόκειται σύντομα να ανοίξουν, άμεσα ή έμμεσα, να έχουν πιο σταθερά τα πόδια τους στο έδαφος και να μην ονειροβατούν, ακόμα και μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, όπως αυτό της προηγούμενης Κυριακής. Είναι δύσβατος ο δρόμος, και στις ιδιαίτερες συνθήκες της πόλης αυτής γίνεται ακόμα πιο δύσβατος.

Επαναλαμβάνω, και θα το γράφω μέχρι να φουσκαλιάσουν τα δάχτυλά μου στο πληκτρολόγιο, ότι ακόμα και εάν υπάρχει ένας μόνο υποψήφιος από το κόμμα, χρισμένος ή απλά υποστηριζόμενος, αυτό δεν προμηνύει και την ανάκτηση εκ νέου των πολύ υψηλών ποσοστών. Με τις όποιες προσθαφαιρέσεις και να γίνουν. Κι αυτό, γιατί ούτε η Ναύπακτος έγινε ξαφνικά ΠΑΣΟΚ, αλλά και ούτε επειδή ο κόσμος θα πέσει άκριτα πάνω στον οποιοδήποτε που θα αντιφεγγίσει πράσινο, υποσχόμενος ανάλογου χρώματος ανάπτυξη και για τον τόπο μας.
Υπάρχουν, μάλιστα, πρόσωπα, ακόμα και εάν επικρατούν συνθήκες πλήρους νηνεμίας στο κόμμα, όπου πολύ εύκολα, ευκολότερα θα έλεγα ότι δεν γίνεται, αντί να συσπειρώσουν, θα προκαλέσουν ακριβώς το αντίθετο. Το ποια είναι αυτά, δεν είναι και τόσο δύσκολο να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε. Λιγότερο ή περισσότερο, εδώ και καιρό καβαλάρηδες, που αλιεύουν στήριξη ανάλογα με τις περιστάσεις από εδώ κι από εκεί, βασιζόμενοι, όμως, όχι στην πειθώ της πολιτικής τους οντότητας, αλλά στην διαπραγματευτική ικανότητα των σταυρών που διαθέτουν.

Φτάνει αυτό για να κατακτήσεις ένα δήμο; Εάν “ναι”, αφού άλλωστε έχει ξαναγίνει, τότε, ως πόλη, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα περισσότερο από αυτά που ζούμε εδώ και αρκετά χρόνια. Δηλαδή, σχεδόν τίποτα....
Β. Καρ.

Από τις βουλευτικές στις δημοτικές

0

Ετικέτες , , ,

Κάθε ψήφος που καταμετρήθηκε το βράδυ της Κυριακής στο δήμο Ναυπάκτου αποτελούσε και ένα μήνυμα προς διάφορες κατευθύνσεις σε τοπικό επίπεδο. Η πρωτόγνωρη και συνάμα συντριπτική νίκη που κατέγραψε το ΠΑΣΟΚ ξεπερνώντας το 47% και η παράλληλη καταπόντιση της Νέας Δημοκρατίας που μετά βίας έφτασε μέχρι το 38% σίγουρα θα έχει αντίκτυπο και στα όσα θα αρχίσουν να συμβαίνουν δειλά δειλά εν όψει και τον δημοτικών εκλογών σε ένα χρόνο.
Πώς μπορεί όμως να επηρεάσει αυτό το αποτέλεσμα τα τεκταινόμενα σε δώδεκα μήνες από σήμερα; Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποστηρίξει κάποιος ότι τα ποσοστά των κομμάτων θα μεταφερθούν και στα ανάλογα χρίσματα. Το μετεκλογικό σκηνικό στο εσωτερικό των δύο παρατάξεων, όμως, αν μη τι άλλο, θα έχει πολλές συνέπειες και για τη διεκδίκηση του δήμου.

Στο παντοδύναμο πλέον ΠΑΣΟΚ δεν μπορώ να φανταστώ ποιος θα είναι αυτός που θα τολμήσει να αυτομολήσει πηγαίνοντας κόντρα στις επιλογές του κόμματος, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι το σενάριο είναι τελείως απίθανο, αφού οι παθογένειες του χώρου σε τοπικό επίπεδο είναι γνωστές και δύσκολα, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ιάσιμες. Ακόμα και η μία βέβαια υποψηφιότητα από το ΠΑΣΟΚ είναι ικανή να στρέψει τους ψηφοφόρους του κόμματος αλλού, και στο ερώτημα πότε μπορεί να συμβεί αυτό η απάντηση έχει για την ώρα δύο ονόματα, γνωστά στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού.

Εκεί που το παιχνίδι βέβαια αποκτά άγρια ομορφιά, για όλους εκτός από τον Παπαθανάση, είναι το τι θα γίνει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Η αλλαγή σκηνικού μέσα στη Ρηγίλλης, που σημαίνει και το ταυτόχρονο ξήλωμα των μέχρι σήμερα μηχανισμών θα αποτελέσει έναν πρόσθετο πονοκέφαλο για το δήμαρχο, ο οποίος εκτός των άλλων έχει να “θρηνεί” και για τη μη εκλογή τού καλού του φίλου Σπήλιου Λιβανού. Όταν κάθεσαι σε μια καρέκλα και τα πόδια της ένα- ένα έχουν αρχίσει να σπάνε τότε θα πρέπει επειγόντως να βρεις τρόπο για να ισορροπίσεις, αν θέλεις να παραμείνεις σε αυτή. Η δύσκολη εσωκομματική προεκλογική περίοδο που κατάφερε να ξεπεράσει επιτυχώς το 2006 ο Παπαθανάσης, το πως δεν είναι της παρούσης, σήμερα φαντάζει λόφος μπροστά στο βουνό που έρχεται. Ο γρίφος που λέγεται Κώστας Κονίδας, ή κάτι παράγωγο αυτού, αργά ή γρήγορα θα λυθεί και το αποτέλεσμα του, εξ όσων γνωρίζω, δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο για τον εμφανώς αγχωμένο το τελευταίο χρονικό διάστημα δήμαρχο. Στα παραπάνω βέβαια προσθέστε και τις συμπάθειες που αποδεδειγμένα έχει ο παντοδύναμος στο νομό Μάριος Σαλμάς και θα καταλήξετε σε ένα σκηνικό οι εξελίξεις του οποίου, φανερές και κρυφές, κάλλιστα θα μπορούσαν να γίνουν μπεστ σέλερ. Στις δυσκολίες που προκύπτουν η μία μετά την άλλη για τον Παπαθανάση κυρίαρχο ρόλο, εκτός των άλλων, παίζει και η δυσαρέσκεια του κόσμου προς το πρόσωπό του, και ιδιαίτερα αυτή των ψηφοφόρων της ΝΔ. Τα όσα λέει για δεύτερη φορά μετά τις ευρωεκλογές, και με πιο σκληρή γλώσσα, ο Άκης Θεοδοσόπουλος δεν είναι τυχαία και θα παίξουν κι αυτά το ρόλο τους.

Υπάρχει λύση που να μην έχει σχέση με όλα τα παραπάνω και που να μην προκαλεί στομαχικές διαταραχές παραπολιτικού τύπου; Εννοείται πώς “ναι” κι ας έχει αδιέξοδα η δημοκρατία..Γιατί σίγουρα έχει, όταν όμως δεν θέλουμε να δούμε τις λύσεις.
Β. Καρ.

Κλινικά νεκρή η αριστερά. Ελπίζουμε σε θαύμα

0

Ετικέτες , ,

Για την επίσημη Αριστερά στην Ελλάδα, αυτή που πολύ εύστοχα ονομάζεται “συστημική Αριστερά”, το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν χωρίς αμφιβολία αποτέλεσμα ήττας. Παίρνοντας αθροιστικά τα ποσοστά των ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ φτάνουμε στο 12,14%, σε αντίθεση με το επίσης χαμηλό, αλλά τουλάχιστον μεγαλύτερο 13,19% του 2007. Σε απόλυτους αριθμούς ψήφων, παράλληλα, τα πράγματα είναι ακόμα πιο άσχημα αφού οι πριν δύο χρόνια 944.851 έπεσαν στους 832.781.

Σε αυτά τα δύο χρόνια στα κοινωνικά πεδία, μέσα από τα οποία η Αριστερά έχει συνήθως να λάβει, δεν συνέβησαν και λίγα. Το φοιτητικό κίνημα ήταν μονίμως στους δρόμους, η νεολαία εξεγέρθηκε τον Δεκέμβρη με πρωτόγνωρο τρόπο για τα δεδομένα της Ελλάδας, ενώ και οι εργαζόμενοι ασφυκτιώντας από τις πολιτικές της κυβέρνησης απεργούσαν σε συχνά χρονικά διαστήματα. Πλήρης αναβρασμός σε ευαίσθητους χώρους, με λίγα λόγια, αλλά η κεφαλαιοποίηση αυτών των γεγονότων δεν ήρθε ποτέ για την Αριστερά. Αντ αυτού, μάλιστα, έχασε σημαντικό κομμάτι της δύναμής της αφού εκατό χιλιάδες και πλέον άνθρωποι της γύρισαν την πλάτη, μη μπορώντας προφανώς να εκφραστούν και πάλι μέσα από αυτή.

Ακούγοντας τις αναλύσεις των επιτελείων των δύο αυτών κομμάτων- σχηματισμών σχετικά με το αποτέλεσμα παίρνουμε και την απάντηση γι αυτή την πτώση. Το ΚΚΕ θεωρεί άλλους υπεύθυνους, αφού για μία ακόμα φορά το περιβόητο σύστημα, στο οποίο παρεμπίπτοντος συμμετέχει, το έχει βάλει στο στόχαστρο επιδιώκοντας τη συρρίκνωσή του, ενώ στο ΣΥΡΙΖΑ ένα που δεν ανοίξανε σαμπάνιες για τα ποσοστά που έλαβαν. Επί των δικών τους ευθυνών ούτε λόγος, βέβαια, αφού το ένστικτο της αυτοσυντήρησης έχει παραγκωνίσει αυτό του πραγματικού ρόλου τους, αυτού που τουλάχιστον οι ίδιοι ευαγγελίζονται ότι υπηρετούν. Ή μήπως όχι;

Θα πρέπει να γνωρίζουν, βέβαια, ότι ορισμένα πράγματα ναι μεν αντέχουν στη συντήρηση, κάποια στιγμή όμως έρχεται η ώρα που χαλάνε. Και πολύ φοβάμαι ότι στην Ελλάδα, γι αυτή την Αριστερά τουλάχιστον, αυτή η ώρα έχει έρθει...
Β. Καρ.

Οι πραγματικοί αριθμοί των εκλογών

0

Ετικέτες

Επειδή η ανάγνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών γίνεται κατά το δοκούν, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε επακριβώς τι είναι αυτό που βγαίνει από την κάλπη και όχι τι είναι αυτό που σκοπίμως μας παραπληροφορούν. “Ο δικομματισμός αντέχει” είναι το κεντρικό σύνθημα των αναλυτών, που αρνούμαι να πιστέψω ότι άδολα προσπαθεί να μας περάσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Και τι είναι στην ουσία ο δικομματισμός; Το 53% (30% ΠΑΣΟΚ και 23% ΝΔ) παρακαλώ του εγγεγραμμένου εκλογικού σώματος, κι όχι φυσικά το 80% που μας λένε. Ένας στους δύο, με λίγα λόγια, ρίχνει συνολικά ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, αλλά πώς γίνεται και πάντα αυτοί μας κυβερνούν; Πρόκειται σίγουρα για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Δημοκρατίας, που, αν μη τι άλλο, ετυμολογικά και με μια μικρή παράφραση επιβεβαιώνεται, αφού όντως ο δήμος κρατείται γερά, αλλά από ποιους;

Στα αξιοσημείωτα του τελευταίου εκλογικού αποτελέσματος είναι φυσικά και η νέα αύξηση του ποσοστού της αποχής/λευκού/άκυρου, που πλησιάζει το διόλου ευκαταφρόνητο 32%, σε συνέχεια, μάλιστα, της ανοδικής τάσης που υπάρχει από το 2004 στο 2007 κατά 14% και κατά 11% σήμερα. Οι αριθμοί, πολλές φορές, δεν λένε την αλήθεια, στην προκειμένη περίπτωση όμως την φωνάζουν, κι ας θέλουν κάποιοι να τους φιμώσουν.

Όπως έγραψε στη Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία ο Τάκης Φωτόπουλος, “εάν σε ένα σαφώς πελατειακό σύστημα, όπως το ελληνικό, τα κόμματα εξουσίας δεν καταφέρνουν να προσελκύσουν στην κάλπη παρά μόνο το μισό των εγγεγραμμένων, τότε, το πολιτικό σύστημα σίγουρα βρίσκεται σε σοβαρή κρίση”. Μπορεί, άραγε, κάποιος να το αμφισβητήσει αυτό; Σαφέστατα και όχι, εκτός βέβαια από τους εκφραστές αυτού του πολιτικού συστήματος, που δεν είναι και λίγοι, αφού ο κρατικό κορβανάς μπορεί και τους ταΐζει κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά.

ΥΓ: Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι κατά δύο μονάδες μικρότερο από αυτό των άκυρων, λευκών και αποχής μαζί. Παρ' όλα ταύτα, κυβερνά, επειδή δεν υπάρχει η άλλη πρόταση, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί να έρθει από την Αριστερά που διαθέτουμε. Μήπως είναι καιρός να την ψάξουμε αλλού και έξω από τα γνωστά στο σύνολό τους “άνοστα” του Ελληνικού Κοινοβουλίου;
Β. Καρ.

Άγχος, στρες και αγωνία

0

Ετικέτες

H χρήση του video έχει θεσμοθετηθεί και επίσημα από την αθλητική Δικαιοσύνη, και αυτό γιατί η εικόνα αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα για πολλά που συμβαίνουν εντός των αγωνιστικών χώρων και τα οποία, όμως, ξεφεύγουν της αντίληψης των διαιτητών.

Στη περίπτωσή μας, τώρα, και σχετικά με τις εκδηλώσεις της Ναυμαχίας ο δήμαρχος Θανάσης Παπαθανάσης ζήτησε από τους επικριτές του να εξετάσουν τα video που υπάρχουν, για να διαπιστώσουν και οι ίδιοι ότι οι φετινοί επισκέπτες ήταν περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά και όχι λιγότεροι, όπως αυτοί υποστήριξαν.
Στο γαϊτανάκι αυτής της φιλοσοφίας παίρνω μέρος κι εγώ, προτείνοντας αυτή τη φορά τη χρήση της εικόνας, για να διαπιστώσουμε όλοι την κατάσταση άγχους στην οποία έχει περιέλθει ο δήμαρχος. Η εικόνα του πριν από ένα, και, πολύ περισσότερο, πριν από δύο χρόνια, δεν έχει καμία σχέση με αυτή που αντικρίσαμε στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο.

Στο “πού οφείλεται αυτό;” δεν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια, αφού πιθανή απάντηση μπορεί να είναι η οποιαδήποτε. Οι τελευταίες εξελίξεις, βέβαια, στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και τα όσα συμβαίνουν εσωκομματικά σε τοπικό επίπεδο μπορεί να είναι μια αρκετά πειστική εξήγηση αυτής της έντονης ψυχοκινητικής μεταστροφής.
“Και πού είσαι ακόμα”, λένε κάποιοι που γνωρίζουν καλύτερα τα τεκταινόμενα στη Νέα Δημοκρατία, κι εγώ λόγο να τους αμφισβητήσω δεν έχω...
Β. Καρ.

Η πιο μεγάλη ώρα είναι... Ντόρα

0

Ετικέτες

Η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έκαναν το διάγγελμά τους, τις ώρες που γράφω αυτές τις αράδες περιμένουμε και αυτό του Αντώνη Σαμαρά, ενώ υπάρχει πάντα και ο μπαλαντέρ Ψωμιάδης. Παράλληλα, οι έριδες στο εσωτερικό του κόμματος συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και οι τριγμοί, όποιος κι αν είναι ο επόμενος αρχηγός, δεν αναμένεται να είναι λίγοι.
Το σενάριο της διάσπασης μπορεί να ακούγεται, δύσκολα όμως θα το δούμε να πραγματοποιείται, αφού κάτι τέτοιο δεν το επιθυμούν ούτε στο ΠΑΣΟΚ, όπως λένε εδώ και μέρες τα στελέχη του, αφού θέλουν δυνατούς αντιπάλους...! Τι άλλο θα ακούσουμε, δηλαδή;

Πριν από δύο χρόνια, όταν στην ανάλογη θέση βρίσκονταν οι σημερινοί κυβερνώντες, είχα εκφράσει την επιθυμία να ξεμπερδεύουμε με τον ένα πόλο της ασθένειας του πολιτικού μας συστήματος. Η Ιστορία με διέψευσε κατηγορηματικά. Σήμερα, θα κάνω κάτι ανάλογο και με τη Νέα Δημοκρατία, ελπίζοντας να αλλάξει το γούρι. Συνεχίστε ακάθεκτοι, κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και με τις ευλογίες μου. Το τέλος μπορεί να μην φαίνεται έντονα, αλλά πάντα κάπου παραμονεύει σε αυτές τις περιπτώσεις.
“Ή Ντόρα ή ποτέ”, δηλαδή, και με λίγα λόγια....
Β .Καρ.

Στρατιώτες της δεκάρας

0

Ετικέτες ,

Έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα για τους στρατιώτες με τους οποίους επέλεξε ο Καραμανλής να πάει στον πόλεμο και το αποτέλεσμα με επιβεβαίωσε με τον πιο πειστικό τρόπο. Άνθρωποι λίγοι γι αυτές τις περιστάσεις, συρόμενοι εδώ και πολλά χρόνια από κάθε τι άλλο, παρά από τους σκοπούς για τους οποίους κάποιος θα πρέπει να μπαίνει στην πολιτική, μαχητές της δεκάρας που στην μεγάλη μάχη, όπως τη χαρακτήρισε ο αρχηγός τους, έσκαψαν λάκκους για να σώσουν τον εαυτούλη τους. Ο κόσμος φυσικά το κατάλαβε, νισάφι εάν δεν το έβλεπε κι αυτό, και απλά έκανε το αυτονόητο. Τους έριξε από πάνω κι άλλο χώμα για να μην μπορέσουν να ξεμυτίσουν.

Για την ώρα, τουλάχιστον, γλιτώσαμε από δαύτους. Τόσο από την τηλεόραση, όσο και σε τοπικό επίπεδο, αφού κι εδώ οι πολιτικοί του φαίνεσθαι μαυρίστηκαν και πήραν την άγουσα για τα πολυτελή τους αποδυτήρια, που αν και πολυτελή... δεν παύουν παρά να είναι αποδυτήρια.

Μήνυμα χωρίς χρέωση: Οι Ναυπάκτιοι που κατηγορούν τους συμπολίτες τους κάνοντας λόγο για αχαριστία, μπορούν να συνεχίσουν με αυτόν τον τρόπο. Σύντομα άλλωστε έρχεται και το δικό τους εκλογικό μαύρισμα...
Β. Καρ.

Η ιστορία με μια άλλη ματιά

0

Ετικέτες

Αφού με την εκδήλωση της Ναυμαχίας προωθούμε τη συναδέλφωση των λαών και καλούμε όλους όσοι συμμετείχαν στο ιστορικό γεγονός, γιατί μονίμως αφήνουμε εκτός του πανηγυριού τους ηττημένους; Επειδή αυτοί έχασαν δηλαδή; Εάν αυτή είναι η λογικοί τότε ούτε εμείς δεν θα έπρεπε να συμμετέχουμε, αφού εξ όσων γνωρίζουμε κουπί με το μέρος τους τραβούσαμε... εκεί στα ανοιχτά του Αστακού...
Β. Καρ.